Του Δημήτρη Γκάτσιου
Δύο μήνες πριν από το πολιτικό-οικονομικό ορόσημο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, που αποτελεί σε αυτή τη χρονική γέφυρα των έξι ετών από την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας στη διακυβέρνηση της χώρας μέχρι σήμερα ένα από τα πλέον προνομιακά γήπεδα για τον πρωθυπουργό, το Μέγαρο Μαξίμου αναζητεί… σταθμούς φόρτισης του γαλάζιου σφυγμού.
Η στροφή
Εν αναμονή της αποτύπωσης που θα έχει ο αντίκτυπος της υπόθεσης του ΟΠΕΚΕΠΕ στους ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες των δημοσκοπήσεων, αλλά και στο μεσαίο κοινό, η Ηρώδου Αττικού 19 ποντάρει στην επικοινωνία των παραδοτέων. Των μεταρρυθμίσεων που εδράζονται στην αναπτυξιακή προοπτική, με έμφαση στη βελτίωση της καθημερινότητας. Σε μια διαδρομή που… μαζεύει αργά, αλλά σταθερά μέχρι τους προεκλογικούς μήνες που θα οδηγήσουν στην εθνική κάλπη του 2027, ο κ. Μητσοτάκης επιμένει στη στρατηγική της διεύρυνσης πέρα από τα κομματικά τείχη της οδού Πειραιώς. Οι λέξεις-κλειδιά της προόδου, της πολιτικής σταθερότητας, της οικονομικής συνέπειας, που χρησιμοποιούν (κατά κόρον) κυβερνητικά στελέχη, υπηρετούν (κυρίως) το αφήγημα των ανοιγμάτων.
Η υπόμνηση της περιπέτειας του 2015, των πεπραγμένων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, απευθύνεται στη μαγιά των πολιτών του “ναι” στο δημοψήφισμα-ορόσημο. Μια μαγιά επάνω στην οποία επένδυσαν ο κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία για την άνοδό τους στη διακυβέρνηση. Ωστόσο, μέσα από τα σήματα των τελευταίων εβδομάδων, είναι φανερή πλέον και η στροφή προς μια ατζέντα που απευθύνεται στα πιο συντηρητικά ακροατήρια. Στα αποκαλούμενα και παραδοσιακά κοινά της οδού Πειραιώς, που μετατρέπονται σε μήλο της Έριδος για πολιτικούς σχηματισμούς στα δεξιά του κυβερνώντος κόμματος. Υπάρχοντες, όπως η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Φωνή Λογικής. Αλλά και ίσως σε… αναμονή για να δημιουργηθούν. Με το βλέμμα να στρέφεται στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Τα μέτωπα
Η ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας, όπως αυτή περιλαμβάνεται στο δωδεκαετές πλάνο που έχει παρουσιαστεί από την κυβέρνηση, οι αυξήσεις στις απολαβές των ενστόλων, αλλά και το δόγμα της ασφάλειας, αποτέλεσαν τα πρώτα τροχιοδεικτικά μιας στρατηγικής που κλείνει το μάτι στις δεξιόστροφες δεξαμενές των ψηφοφόρων. Εσχάτως, ήρθε να προστεθεί η λογική της μηδενικής ανοχής στο μέτωπο της διαχείρισης του προσφυγικού–μεταναστευτικού, με αφορμή την αλματώδη αύξηση των ροών από τα ανατολικά παράλια της Λιβύης προς την Κρήτη. Η φράση “φυλακή ή έξοδος από τη χώρα”, που μνημόνευσε πολλάκις τα τελευταία εικοσιτετράωρα ο αρμόδιος υπουργός, Θάνος Πλεύρης, φέρνει μαζί της μέτρα ανάλογα με αυτά που υλοποιήθηκαν το 2020 στον Έβρο. Πέραν της τρίμηνης αναστολής εξέτασης αιτημάτων ασύλου για όσους καταφθάνουν στην Ελλάδα από τη Βόρεια Αφρική με πλωτά μέσα, η κυβέρνηση:
– Αλλάζει τη νομοθεσία. Η παραμονή στη χώρα μετά την απόρριψη ασύλου θα συνιστά ποινικό αδίκημα. Ο παραβάτης θα τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως πέντε έτη χωρίς αναστολή, με μόνη εναλλακτική την επιστροφή στη χώρα προέλευσης.
– Δρομολογεί την επανεξέταση όλων των επιδομάτων που δίνονται σε παράτυπους μετανάστες.
“Θα σεβαστούμε τις διατάξεις, αλλά πριν και πάνω από όλα θα σεβαστούμε τους πολίτες αυτής της χώρας”, σχολιάζουν στο “Κ” κυβερνητικά στελέχη. Στόχος της Νέας Δημοκρατίας είναι να περιορίσει τις διαρροές προς τα δεξιά της. Η ανάσχεση της μετακίνησης ψηφοφόρων (κυρίως στους νομούς της Βόρειας Ελλάδας) σε κόμματα όπως η Ελληνική Λύση και η Φωνή Λογικής είναι ένα από τα κεντρικά ζητούμενα για Μέγαρο Μαξίμου και οδό Πειραιώς, με τον πρωθυπουργό να δίνει τον τόνο των κινήσεων στο μέτωπο του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος.
“Η Ελλάδα δεν είναι ένας ανοιχτός διάδρομος προς την Ευρώπη. Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε στενά με τις λιβυκές αρχές, έτσι ώστε να σταματήσουμε τις αναχωρήσεις στο σημείο εκκίνησης. Η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη σε μια δίκαιη και αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική, συμπεριλαμβανομένων των νόμιμων οδών μετανάστευσης, αλλά η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί άμεση δράση. Και αυτό δεν είναι μόνο ευθύνη της Ελλάδας, είναι και ευθύνη της Ευρώπης”, είναι το σήμα του, με την Ηρώδου Αττικού 19 να επενδύει στη διαφορετική οπτική που υπάρχει με τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως προς την αντιμετώπιση ενός ζητήματος που απασχολεί την πλειονότητα των πολιτών, ευελπιστώντας να κερδίσει πολιτικό κεφάλαιο, ανάλογο με αυτό του 2020.
Τα μελλούμενα
Σε παράλληλο χρόνο, η κυβερνητική έδρα έχει στραμμένα τα ραντάρ της στις συζητήσεις και ζυμώσεις στην αποκαλούμενη και “δεξιά πολυκατοικία”, που φουντώνουν και πάλι, έχοντας ως κεντρικό ερώτημα τι θα πράξει τελικά ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς όσον αφορά την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα. Ο Μεσσήνιος πολιτικός συνεχίζει να κρατάει κλειστά χαρτιά, συντηρώντας, ωστόσο, τη σεναριολογία. Όπως έπραξε, για παράδειγμα, στην τελευταία δημόσια τοποθέτηση – νέα αποδόμηση της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη.
“Να θυμούνται οι περισπούδαστοι επικριτές μας πως αυτά που πρέπει να λέω για την Πατρίδα μου θα συνεχίζω να τα λέω, όπως έκανα πάντα. Είναι θέμα ευθύνης. Πολύ περισσότερο τώρα που, όπως βλέπετε, είμαστε πολλοί και παραμένουμε όρθιοι“, είχε σημειώσει σε εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο ο κ. Σαμαράς. Ο πρώην πρωθυπουργός πυκνώνει τις επαφές του, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που τον προτρέπουν να κινηθεί προς τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα, με σαφή εθνικό και πατριωτικό προσανατολισμό.
Για πολλούς, πάντως, προπομπός του ανοίγματος των χαρτιών από την πλευρά του Μεσσήνιου πολιτικού αποτέλεσε η εκδήλωση της “Ομάδας πολιτών” ή αλλιώς “Κίνηση των 91”. Εκ των πρωταγωνιστών του “ομίλου προβληματισμού” είναι ο καθηγητής Γιάννης Μάζης, ο Μελέτης Μελετόπουλος, ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Υφαντής, ο Σάββας Καλεντερίδης και ο Ηλίας Λιβάνης, με το κείμενο που παρουσιάστηκε στην εκδήλωση να έχει έντονο πατριωτικό και δεξιό άρωμα.
“Την ανασύνταξη της χώρας μπορούν να την αναλάβουν μόνο ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες με κυβερνητική εμπειρία, ακεραιότητα, παιδεία και αποδεδειγμένο πατριωτισμό, που διαθέτουν το απαιτούμενο κύρος στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αυτές οι προσωπικότητες, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να εφευρεθούν. Αλλά ευτυχώς υπάρχουν και πρέπει να επιστρατευθούν“, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στις έντεκα σελίδες του κειμένου. Ένα κείμενο που φωτογραφίζει τον πρώην πρωθυπουργό, καθώς (πέραν όλων των άλλων) ασκεί συνολική κριτική στην κυβέρνηση για την εξωτερική πολιτική, την ακρίβεια, το μεταναστευτικό και τη “woke ατζέντα”. Με λίγα λόγια, “κουμπώνει” επάνω στις κόκκινες γραμμές του πρώην πρωθυπουργού.
Πηγή: capital.gr
