«Το σπίτι μας καίγεται κι εμείς κοιτάμε αλλού!», είχε καταγγείλει το 2002 ο Ζακ Σιράκ, πρόεδρος τότε της Γαλλίας. Ακολούθησε μια σύντομη περίοδος αφύπνισης – μέχρι εκείνο το «Φτάνει με την οικολογία», που είπε ο Νικολά Σαρκοζί, άλλος ένας δεξιός πρόεδρος της Γαλλίας, το 2012, προς το τέλος της θητείας του. Πέρασαν 13 χρόνια, η «κλιματική αλλαγή» έγινε «κλιματική κρίση», ορατή πια σε όλους και μόλις χθες, ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, σκληρός δεξιός και αυτός, ο Μπρουνό Ρεταγιό, ο ίδιος άνθρωπος που είχε εγκρίνει, ως περιφερειάρχης του Βαντέ, την ιδέα της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στα ανοιχτά των ακτών του, τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ της διακοπής κάθε επιδότησης για την αιολική ενέργεια και τα φωτοβολταϊκά – κάνοντας λόγο για «ξεπερασμένους ιδεολογικούς στόχους». Η διαδρομή αφορά τη Γαλλία. Αλλά η «Monde» έχει δίκιο να μιλάει για «μεγάλη, παγκόσμια οικολογική παραίτηση». Αν ο πλανήτης επιβιώσει για αρκετό χρονικό διάστημα, θα αναλύσει και τους λόγους.
Πηγή: tanea.gr
