Ο Elio, μια πρωτότυπη και τολμηρή ταινία για ένα μοναχικό και ονειροπόλο 11χρονο, που ονειρεύεται να πάει στο διάστημα για να απομακρυνθεί από κάθε τι που θυμίζει την απώλεια των γονιών του, θα καταλήξει πρεσβευτής της Γης απέναντι σε ξένους πολιτισμούς.
Παρά τις θετικές κριτικές και την αισθητική που θύμιζε τα διαχρονικά παιδικά διαμάντια της Pixar, το box office στις ΗΠΑ ήταν απογοητευτικό αφού άνοιξε με μόλις $20.8 εκ. – το χειρότερο άνοιγμα στην ιστορία της Pixar σε πρεμιέρα. (Σε παγκόσμιο πλαίσιο, οι συνολικές εισπράξεις έφτασαν μόλις τα $74 εκ. έναντι κόστους παραγωγής περίπου $150–300 εκ., ένδειξη ξεκάθαρης εμπορικής αποτυχίας.
Ωστόσο, το “Elio” είναι μια μοναδική, γλυκόπικρη ιστορία για την αποδοχή της μοναξιάς, της φαντασίας και της διαφορετικότητας που αξίζει κάθε παιδί του πλανήτη να δει, να συζητήσει με τους γονείς και τους φίλους του, να προβληματιστεί. Γνωρίζετε όμως ότι η ταινία κανονικά θα είχε πιό έντονο το στοιχείο της διαφορετικότητας;
Το κουίρ στοιχείο που… περιορίστηκε
Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή αυτής της αποτυχίας είναι το “εκτός προσκηνίου” στοιχείο του κουίρ του Elio που… εξαφανίστηκε, αφήνοντας όμως τη σκιά του. Η αρχική εκδοχή της ταινίας, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Adrian Molina (που είχε συνεργαστεί στο “Coco”), είχε σαφείς αναφορές στην ταυτότητα του χαρακτήρα ως “κουίρ‐coded”.
Ανάμεσα στις σκηνές που αφαιρέθηκαν ήταν:
-Το λεγόμενο «trash-ion show»: ο Elio δημιουργούσε ρούχα από σκουπίδια (συμπεριλαμβανομένου ενός ροζ top), και τα παρουσίαζε σε έναν μικρό hermit crab. Σχετικά με τις κατασκευές ρούχων από την ομάδα της Pixar για να εμπνευστεί για τον χαρακτήρα, έγιναν αναφορές και στο φεστιβάλ του Annecy που η ΕΡΤ κάλυψε.
-Επίσης, στο δωμάτιο του, υπήρχαν φωτογραφίες και στοιχεία που παρέπεμπαν στον αρρενωπό κρυφό του έρωτα (male-crush, για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο της πηγής μας).
Μετά την αποχώρηση του Molina, η ιστορία επανακατεσκευάστηκε από τις Madeline Sharafian και Domee Shi, μεταμορφώνοντας τη σε πολύ πιο «ασφαλή» και δομημένη πρόταση για το μαζικό κοινό (σ.σ. Και κυρίως τους γονείς), με τον ήρωα να παρουσιάζεται «περισσότερο αρρενωπός», σύμφωνα με ανώνυμες πηγές του διαδικτύου.
Βλέπετε, η Pixar, όπως και η Disney, έχουν ένα μοτίβο αποκοπής κουίρ στοιχείων από τις πρόσφατες παραγωγές τους, ως απάντηση στη Woke ατζέντα: στη σειρά “Win or Lose” αφαιρέθηκε η ιστορία ενός τρανς χαρακτήρα, όπως είχε αναφέρει η The Guardian και στο “Τα Μυαλά που κουβαλάς 2” φημολογείται παρόμοια παρέμβαση σε σχέση με την ηρωίδα και τις φίλες της από το σχολείο που σύντομα θα αποχωριστούν.
Γιατί η κουίρ διαγραφή συνδέεται με την «προοδευτική / πολιτικά ορθή ατζέντα» και τον Τραμπ;
Σε μελλοντικές συζητήσεις περί κουίρ αναπαράστασης σε μικρή και μεγάλη οθόνη, οι παρεμβάσεις της Disney/Pixar συνδέονται με την πολιτική ατζέντα περί «γκουόκ» (κατά των προοδευτικών ανατροπών) στην Αμερική, κάτι που εντάθηκε με τη θητεία του Τραμπ, με τις νομοθεσίες όπως το «Don’t Say Gay» στη Φλόριντα, αντιμετωπίζοντας με καχυποψία την LGBTQ+ εκπροσώπηση.
Η Disney, με εξαιρετικά οικονομικά συμφέροντα παγκοσμίως, βρέθηκε να πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στο «να κρατήσει καλές σχέσεις με τη συντηρητική βάση του Τραμπ» και «να μην εξοργίσει τους δημιουργούς της, ιδιαίτερα μετά το backlash του “Lightyear”». Η πίεση του Τραμπ δεν ήταν μόνο πολιτική, αλλά και οικονομική: το DOJ του Τραμπ άσκησε πιέσεις όταν η Disney προσπάθησε να εξαγοράσει την 21st Century Fox, βλέποντας δυνητικό μονοπώλιο στον κινηματογράφο και τα streaming – αλλά κατόπιν… υποχώρησε πρόσχωρε επαρκώς, αφήνοντας την εξαγορά να ολοκληρωθεί μετά από απαραίτητες εκποιήσεις δικαιωμάτων.
Το αμερικανικό σύνταγμα προστατεύει τέτοιες οικονομικές συγχωνεύσεις στο πλαίσιο ελεύθερης αγοράς, αλλά ο Τραμπ χρησιμοποιούσε την ατζέντα κατά των μεγάλων τεχνολογικών απορροφήσεων (όπως αυτή της AT&T με την Time Warner) ως μοχλό πίεσης – στην περίπτωση της Disney-Fox όμως επέλεξε να βοηθήσει, χάριν στήριξης της Murdoch και “καλής δημόσιας εικόνας”, ανέφερε τότε το CNN.
Αυτό σημαίνει ότι:
-Η Disney απέφυγε αντιμονοπωλιακό scrutiny με την “ευεργετική” στάση της κυβέρνησης Τραμπ.
-Όμως το τίμημα ήταν η… «υποταγή» στην κοινωνική ατζέντα του συντηρητισμού – συμπεριλαμβανομένης της απομάκρυνσης κουίρ εκπροσώπησης από τα projects της.
-Η Pixar, φοβούμενη τις συνέπειες, μπήκε σε καθεστώς αυτολογοκρισίας, κάτι που στέρησε από τον “Elio” τη συνύπαρξη φιλοδοξίας, καλλιτεχνίας και ταυτότητας.
Τι χάθηκε με αυτές τις αλλαγές;
– Μειώθηκε η Δημιουργική αυθεντικότητα
– Εξαφανίστηκε η Κουίρ εκπροσώπηση
– Τα αποτελέσματα φαίνονται στο… box office
Γιατί αξίζει να το δεις στους πολυκινηματογράφους αλλά και στους θερινούς;
Παρά τη “μεταλλαγμένη” εκδοχή του Elio, θα σου πρότεινα να το δεις γιατί:
-Παραμένει μια καλοφτιαγμένη περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, με βαθιές δόσεις πηγαίας ενσυναίσθησης και πρωτότυπων ιδεών.
-Το animation είναι υψηλής ποιότητας, με λεπτομέρεια και σεβασμό στο κοινό όλων των ηλικιών.
-Η πορεία του ήρωα (μοναδικός, εσωστρεφής, διαφορετικός) θα αγγίξει όσους αισθάνονται πως δεν ανήκουν στο πόπολο.
-Η γνώση των κουίρ αποκοπών θεωρητικά οπλίζει τον θεατή με κριτική ματιά απέναντι στη Disney και τις επιλογές της.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ OFFICIAL TRAILER
www.ertnews.gr
Πηγή: ertnews.gr
