Μια δημοσκόπηση που είδε χθες το φως της δημοσιότητας χτύπησε τα πρώτα σοβαρά καμπανάκια για τον ΣΥΡΙΖΑ: στην πρόθεση ψήφου, το κόμμα που μόλις πριν από έξι χρόνια βρισκόταν στη διακυβέρνηση της χώρας, για πρώτη φορά δεν περνάει το όριο του 3% για την είσοδό του στη Βουλή (Interview). Το 2,9% που του αποδίδεται μπορεί στην εκτίμηση ψήφου να γίνεται 3,6%, όμως αυτό δεν απέτρεψε την αιχμηρή ανακοίνωση από την πλευρά της Κουμουνδούρου – η οποία έκανε λόγο για «ποσοστό που ουδεμία σχέση έχει όχι μόνο με τις υπόλοιπες μετρήσεις, αλλά και την ίδια την πραγματικότητα» και «μαγειρεμένα» στοιχεία, ζητώντας την αντίδραση του Συλλόγου Εταιρειών Δημοσκόπησης και Ερευνας Αγοράς (ΣΕΔΕΑ).
Οι διαρροές και ο Τσίπρας
Ανεξαρτήτως της συγκεκριμένης δημοσκόπησης, ωστόσο, όσοι αναλυτές παρακολουθούν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ δεν φέρουν αισιόδοξα νέα για το κόμμα που ψηφίστηκε αξιωματική αντιπολίτευση στις τελευταίες εκλογές και έχασε τη θέση – έπειτα από μια σειρά τεκτονικών αλλαγών που έφεραν δύο αλλαγές ηγεσίας μέσα σε ενάμιση χρόνο και δύο διασπάσεις. Μπορεί κανείς να μη μετρά το κόμμα κάτω από το ψυχολογικό όριο εισόδου στη Βουλή, όμως καταγράφουν εδώ και μήνες μια πτωτική τάση, που κινείται αργά μεν, σταθερά δε.
Η συσπείρωσή του, σε σχέση με το ποσοστό των ευρωεκλογών, σύμφωνα με πληροφορίες δεν ξεπερνάει το 30%, με τις διαρροές τους να κατευθύνονται κυρίως προς την Πλεύση Ελευθερίας, το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη, το ΚΚΕ και, τελευταίο, το ΠΑΣΟΚ.
Η πλειοψηφία τους, ωστόσο, δηλώνει πως θα στήριζε μια ενδεχόμενη κομματική πρωτοβουλία από τον Αλέξη Τσίπρα – δείγμα πως έχουν ξεκινήσει να διαχωρίζουν ακόμα και τον πρώην πρωθυπουργό από την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι μεγαλύτερες δεξαμενές του κόμματος συνεχίζουν, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, να βρίσκονται στα αστικά κέντρα, στην Α’ Αθήνας και στη Βόρεια Αθήνα (την ώρα που τα ποσοστά του στη Δυτική Αθήνα και στον Πειραιά καταποντίζονται), ενώ εξακολουθούν να διατηρούν δυνάμεις στις ηλικίες 17 έως 24 (στις οποίες, πάντως, επικρατεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου), σε ηλικίες δηλαδή που έχουν ζήσει ως ενήλικοι τη διαχείριση της κρίσης από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πράξη, το σταυροδρόμι του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει ακόμα πιο υπαρξιακό σ’ αυτή τη φάση – καθώς με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η μετεξέλιξή του δεν μοιάζει απλώς πολιτική επιλογή, αλλά απόφαση επιβίωσης, καθώς η επιστροφή στα «ιστορικά ποσοστά» του χώρου δεν αποτελεί επιλογή για ένα κόμμα που έχει πια βρεθεί σε κυβερνητική θέση, ένα από τα μόλις τρία που έχουν ασκήσει εξουσία τα 51 χρόνια ζωής του ελληνικού κράτους μετά τη Μεταπολίτευση.
Εσωκομματικές γκρίνιες
Με γνώμονα αυτό, η Κουμουνδούρου καταβάλλει προσπάθεια οι εσωκομματικές διαφωνίες να μην παίρνουν διαστάσεις – αν μη τι άλλο, εκτός των τειχών του κόμματος –, ωστόσο θέματα όπως ακόμα και η διεξαγωγή υβριδικής ψηφοφορίας για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής έχουν φέρει διαφωνίες (ένας εξ αυτών που υπονόησε τις ενστάσεις του δημόσια ήταν και ο Παύλος Πολάκης). Αναγκάζοντας την Εφορευτική Επιτροπή να διευκρινίσει πως η απόφαση η ψηφοφορία να γίνει με φυσική παρουσία και ηλεκτρονικά βασίζεται σε καταστατικές διατάξεις, ενώ «η εποπτεία και ο έλεγχος των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών ασκείται από εκλογική επιτροπή ή αρμόδιο όργανο που ορίζεται για τον σκοπό αυτό, το οποίο διασφαλίζει τη διαφάνεια και την ακεραιότητα της διαδικασίας».
Πηγή: tanea.gr
