Σε απόγνωση βρίσκονται οι κτηνοτρόφοι της Θεσσαλίας, καθώς μια αόρατη απειλή απλώνεται και πάλι στα κοπάδια τους, απειλώντας όχι μόνο το ζωικό κεφάλαιο, αλλά και την επιβίωσή τους. Το τελευταίο διάστημα, η καθημερινότητα στις στάνες έχει αλλάξει ριζικά. Αντί για τους γνώριμους ήχους των ζώων, κυριαρχούν η σιωπή, η ανησυχία και η αβεβαιότητα.
Με δεκάδες μονάδες να βρίσκονται σε καραντίνα και τη μετακίνηση των ζώων να έχει ανασταλεί, το τοπίο για τους παραγωγούς αποκτά όλο και πιο ασφυκτικά χαρακτηριστικά. Η παραγωγή παγώνει, το κόστος ζωοτροφών αυξάνεται και το μέλλον μοιάζει πιο αβέβαιο από ποτέ.
Η ανθεκτικότητα των ανθρώπων της υπαίθρου δοκιμάζεται για άλλη μια φορά. Έχοντας περάσει τα τελευταία χρόνια από κρίσεις, φυσικές καταστροφές και οικονομικά πλήγματα, τώρα καλούνται να διαχειριστούν μια υγειονομική κρίση στο ζωικό δυναμικό, που απειλεί να αφανίσει το αποτέλεσμα δεκαετιών μόχθου.
Σε περιοχές όπως ο Κιλελέρ, η Αγιά και τα Τέμπη, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα έντονη. Οι κτηνοτρόφοι παλεύουν όχι μόνο με την ίδια την ασθένεια, αλλά και με την έλλειψη άμεσων, ουσιαστικών παρεμβάσεων που θα ανακόψουν την εξάπλωσή της και θα στηρίξουν τους πληγέντες.
Η ανάγκη για στοχευμένα μέτρα είναι επιτακτική: από ενίσχυση για ζωοτροφές μέχρι αντικατάσταση του ζωικού κεφαλαίου και, κυρίως, άμεσες υγειονομικές παρεμβάσεις. Το μήνυμα των ανθρώπων της παραγωγής είναι σαφές: χωρίς στήριξη, η αγροτική οικονομία της Θεσσαλίας κινδυνεύει να αποδεκατιστεί.
Κι όσο οι μέρες περνούν, η ανησυχία γίνεται αγωνία. Για το αύριο, για τα κοπάδια, για τις οικογένειες. Για μια ζωή που χτίστηκε γύρω από τη γη και τα ζώα — και τώρα απειλείται, σιωπηλά αλλά αδυσώπητα.
