Ξημερώματα Σαββάτου, ώρα 2:40πμ. Οι σειρήνες ηχούν και στο Τελ Αβίβ. Βαλλιστικοί πύραυλοι από το Ιράν εκτοξεύονται προς το Ισραήλ και αναχαιτίζονται, επιτυχώς. Κάθε φορά που ηχούν οι σειρήνες, οι ισραηλινοί μπαίνουν στα καταφύγια. Περιμένουν να λήξει ο συναγερμός και προσπαθούν να υποκριθούν ότι η ζωή συνεχίζεται. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι όσοι βρίσκονται στις περιοχές που ηχούν οι σειρήνες, κάνουν μία παύση. Και μετά προσπαθούν να επιστρέψουν στην «κανονικότητα», πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησαν πριν σημάνει συναγερμός.
Κάθε κτήριο που επηρεάζεται από τις ιρανικές επιθέσεις και υφίσταται ζημιές «ντύνεται» την ισραηλινή σημαία.
Το Σάββατο για τους Εβραίους είναι ιερή μέρα. Κανονικά δεν υπάρχει καμία δράση. Σήμερα και μέχρι το απόγευμα που γράφονταν αυτές οι γραμμές στο Τελ Αβίβ επικρατούσε ηρεμία. Οι σειρήνες δεν ήχησαν ξανά από τα ξημερώματα, ο κόσμος ήταν στο δρόμο, στις παραλίες, στα εστιατόρια.
Οι τουρίστες που βρίσκονταν στα ξενοδοχεία ένιωσαν να παίρνουν μία ανάσα.
Σαν η ένταση να πήρε μία αναβολή. Για πόσο δεν ξέρει κανείς.
Ενισχύεται το αφήγημα της κυβέρνηση
Την ίδια στιγμή οι ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις στις ενημερώσεις τους συνεχίζουν να αναφέρουν τα πλήγματα των προηγούμενων ημερών εναντίον του Ιράν, να αναφέρει τις αναχαιτίσεις UAV που έγιναν μέσα στη μέρα…
Το Ισραήλ δεν κρύβει τις επιπτώσεις που υφίσταται από τα πλήγματα του Ιράν. Ιδίως όταν αυτά αφορούν αμάχους.
Κυβερνητικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι είναι εκεί για να διευκολύνουν τους δημοσιογράφους και δη τα ξένα δίκτυα να αναδείξουν τα θέματα. Να περάσουν την εικόνα. Υπουργοί κυκλοφορούν στη χώρα και κάνουν δηλώσεις ευχαρίστως, καθιστώντας σαφείς τις θέσεις του κράτους του Ισραήλ.
Την πρόθεση να συντρίψει τον «εχθρό». Έναν «εχθρό» που όπως φροντίζουν να υπογραμμίσουν δεν διστάζει να χτυπά πολιτικά νοσοκομεία και να στοχεύει αμάχους. Μιλούν για «έγκλημα πολέμου» και δηλώνουν ότι θα το πάνε μέχρι τέλους.
Η κατάσταση που βιώνουν οι πολίτες του Ισραήλ ευνοεί σαφώς το αφήγημα της κυβέρνησης Νετανιάχου, περί ανάγκης να ηττηθεί ο «εχθρός» και τροφοδοτεί και την εθνική συνείδηση. Τους ενώνει απέναντι στην «απειλή».
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ακούσαμε «θα τελειώσουμε με το Ιράν και μετά θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα».
«Έτσι είναι ο πόλεμος και εμείς έχουμε μάθει να ζούμε με αυτόν», λένε χαρακτηριστικά οι ισραηλινοί.
Για κάποιους μάλιστα πλέον ο κόσμος έχει συνηθίσει εδώ και δύο χρόνια, όπως λένε, τους συναγερμούς και τις σειρήνες και ίσως είναι πιο «άνετος» από ότι θα έπρεπε.
Σε αυτές τις συνθήκες σαφώς είναι πολύ δύσκολο αυτοί οι άνθρωποι να μπουν σε διαδικασία να σκεφτούν τι συμβαίνει στη Γάζα, ή στο Λίβανο. Θέλουν «να τελειώνουν» με όλα.
Το χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν άλλωστε και η κλιμάκωση της έντασης έφερε τη Γάζα, αλλά και τις επιθέσεις στο Λίβανο σε δεύτερη μοίρα, όσον αφορά τη δημοσιότητα. Είναι σαν ένας παράλληλος πόλεμος που λαμβάνει χώρα στο παρασκήνιο και πλέον δεν ασχολείται κανείς.
Η απειλή άλλωστε μίας ενδεχόμενης μεγαλύτερη κλιμάκωσης, που θα μπορούσε να οδηγήσει τη Μέση Ανατολή και τον πλανήτη στην άβυσσο, θεωρείται ότι είναι πολύ μεγαλύτερη. Και σαφώς παίρνει πολύ μεγαλύτερη δημοσιότητα.
Το τι θα αποφασίσει ο Ντόναλντ Τραμπ, αν οι ΗΠΑ θα εμπλακούν, με άμεσο τρόπο στον πόλεμο και τι συνέπειες θα έχει αυτό τόσο για την περιοχή, όσο και για τις ισορροπίες στον πλανήτη, μονοπωλεί επίσης το ενδιαφέρον των διπλωματών αυτή την περίοδο.
Και ότι άλλο συμβαίνει χάνεται απλά στη σκόνη της επικοινωνίας του πολέμου Ισραήλ – Ιράν.
Είμαστε στο Τελ Αβίβ. Είναι αργά το απόγευμα. Οι σειρήνες ακόμα δεν έχουν ηχήσει…
Πηγή: in.gr
