Ενας από τους πρώτους ηγέτες με τον οποίο επέλεξε να συνομιλήσει τηλεφωνικά ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, εντός του πρώτου 24ωρου από τη νέα, δραματική κλιμάκωση στις σχέσεις Ισραήλ – Ιράν ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ηταν μια επικοινωνία που ήρθε να αναδείξει εκ νέου τη συμμαχική, στρατηγική σχέση, αλλά και προσωπική φιλία τους. Κατά την τηλεφωνική συνομιλία τους, ο έλληνας Πρωθυπουργός συμμερίστηκε τις ανησυχίες του ισραηλινού ομολόγου του, τονίζοντας πως το Ιράν δεν μπορεί να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, ωστόσο έδωσε μεγάλη έμφαση στην ανάγκη η όποια λύση να βρεθεί μέσω της διπλωματικής οδού.
Οπως ο ίδιος ανέφερε, για την περιφερειακή σταθερότητα προέχει η άμεση αποκλιμάκωση της έντασης στη Μέση Ανατολή, καθώς η περιοχή δεν σηκώνει νέα μέτωπα ανάφλεξης. Ταυτόχρονα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επεσήμανε στον Μπενιαμίν Νετανιάχου το γνωστό τρίπτυχο που αφορά στην απελπιστική κατάσταση στη Γάζα: άμεση κατάπαυση του πυρός, απελευθέρωση ομήρων, ανεμπόδιστη πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Στρατηγική σχέση
Δεδομένης της «εξαιρετικά επικίνδυνης γεωγραφίας» εντός της οποίας βρίσκεται η Ελλάδα, ειδικά εξ ανατολάς, η διατήρηση της στρατηγικής της σχέσης με το Ισραήλ – ιδίως στην παρούσα κρίσιμη από πολλές πλευρές συγκυρία – είναι (οριακά) υπαρξιακή. Για τον έλληνα Πρωθυπουργό και την ελληνική διπλωματία η πλοήγηση στο τρέχον γεωπολιτικό τοπίο αποτελεί μια άκρως απαιτητική άσκηση τήρησης ισορροπιών, εντός της οποίας διατυπώνεται μεν εμφατικά το ορθολογικό, συλλογικό αίτημα για την «απαίσια» – όπως τη χαρακτήρισε πρόσφατα ο Κυριάκος Μητσοτάκης – κατάσταση στη Γάζα, χωρίς όμως να ξεπερνιούνται σε καμία περίπτωση «κόκκινες γραμμές» που θα μπορούσαν να διαταράξουν είτε το ελληνοϊσραηλινό οικοδόμημα, είτε το ζωτικό σχήμα συνεργασίας «3+1», που συγκροτεί κατ΄ ουσίαν τα στηρίγματα της Ελλάδας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μέσα από τη στενή συνεργασία της με Κύπρο, Ισραήλ και ΗΠΑ. Ενώ, ταυτόχρονα, με την άσκηση πολυμερούς διπλωματίας, η Αθήνα, υπό τον κεντρικό σχεδιασμό του έλληνα Πρωθυπουργού επιδιώκει να διαδραματίζει ρόλο αξιόπιστου συνομιλητή όλων, διατηρώντας ενεργούς διαύλους επικοινωνίας με όλους τους βασικούς δρώντες της περιοχής.
Παρά το ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο που εκκρεμεί εις βάρος του ισραηλινού πρωθυπουργού από το φθινόπωρο του 2024 για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ο Μητσοτάκης επιλέγει να αποκρούει τη συγκεκριμένη κριτική που δέχεται από το εσωτερικό μέτωπο και να συνομιλεί τακτικά με τον ισραηλινό ομόλογό του, αξιολογώντας ως ζωτικής σημασίας για τα ελληνικά συμφέροντα στην περιοχή τη σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ. Στο πλαίσιο αυτής της «ανοχής» ερμηνεύθηκε από κάποιους και η προσγείωση του κυβερνητικού αεροπλάνου του Ισραήλ (γνωστού με την ονομασία «Φτερά της Σιών») την περασμένη Παρασκευή στην Αθήνα, για το οποίο κυβερνητικές πηγές έσπευσαν να διευκρινίσουν πως τελικά μετέφερε στην Ελλάδα από το Τελ Αβίβ τον πρεσβευτή του Ισραήλ.
Ασπίδα
Είναι σαφές πως για την Ελλάδα το Ισραήλ αποτελεί ταυτόχρονα ασπίδα απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό στην ευρύτερη γειτονιά αλλά και χρήσιμη γέφυρα προς τις ΗΠΑ της δεύτερης θητείας Τραμπ, την ώρα μάλιστα που η Αγκυρα, επιδιώκοντας να προωθηθεί σε διπλωματικό και αμυντικό επίπεδο, διεκδικεί μεγαλύτερο ρόλο στο γεωπολιτικό τερέν, με ορατούς κινδύνους για τα συμφέροντα της Αθήνας. Στο πλαίσιο αυτό, προέκυψε και η επιστολή των τριών ΥΠΕΞ (Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ), έπειτα από την τριμερή διάσκεψη στην Αθήνα τον Μάρτιο, προς τον αμερικανό ομόλογό τους Μάρκο Ρούμπιο, μέσω της οποίας του ζητήθηκε να δεσμευθεί εκ νέου για την αφοσίωσή των ΗΠΑ στην περιοχή, στο πλαίσιο του σχήματος «3+1».
Η τριμερής σύνοδος κορυφής που έχει ανακοινωθεί πως θα λάβει χώρα στο Ισραήλ μπορεί να μη φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα λόγω της νέας ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή (με απρόβλεπτο προσώρας φινάλε), εντούτοις ο Κυριάκος Μητσοτάκης φρόντισε πρόσφατα (και συγκεκριμένα τον Μάρτιο, μετά την τριμερή των ΥΠΕΞ στην Αθήνα) να πραγματοποιήσει διμερή επίσκεψη στην Ιερουσαλήμ, όπου συνομίλησε με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου θέτοντας επί τάπητος όλους τους τομείς συνεργασίας των δύο χωρών, σημαντικότεροι εκ των οποίων – με φόντο τα όσα εκτυλίσσονται διεθνώς – είναι η ασφάλεια, η άμυνα, η διασυνδεσιμότητα, η οικονομία και η ενέργεια. Το Ισραήλ εξάλλου είναι εκείνο που προμηθεύει στην Ελλάδα τον «σιδερένιο θόλο» ενώ μεταφέρει, ταυτόχρονα, με ισχυρή φωνή στην Ουάσιγκτον το αίτημα για παροχή εγγυήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα το συγχρηματοδοτούμενο από την ΕΕ μεγαλεπήβολο πρότζεκτ διασυνδεσιμότητας – με σημαντικά γεωπολιτικά οφέλη και για την Κύπρο και για το Ισραήλ – «GSI» που φιλοδοξεί να διασυνδέσει την Κύπρο με την Ελλάδα και το Ισραήλ με τις ευρωπαϊκές αγορές. Βεβαίως, η συνεργασία Ισραήλ – Ελλάδας, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, δεν τελειώνει στον «GSI» καθώς υπάρχει πάντα και ο IMEC που επίσης φέρνει τις δύο χώρες στην ίδια πλευρά, με την προσδοκία μάλιστα να αποτελέσει με την ολοκλήρωσή του ένα εχέγγυο για τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή.
Αν στοιχημάτιζε, λοιπόν, κανείς στο πώς θα εξελιχθεί μελλοντικά η σχέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου – την οποία ο έλληνας Πρωθυπουργός έχει φροντίσει επιμελώς να ενισχύσει με φρέσκα, οικογενειακά κύτταρα (στα χνάρια της προσφιλούς τακτικής του πατέρα Μητσοτάκη), διευρύνοντας την επαφή μέσω ανεπίσημων δείπνων και σε οικογενειακό επίπεδο με τον ισραηλινό ομόλογό του – το πιο πιθανό είναι να διαπίστωνε πως θα υπάρξει δρόμος μακρύς και ανοιχτός και μάλλον όχι αιφνίδια αδιέξοδα.
Πηγή: tanea.gr
