Το Ισραήλ, που για δεκαετίες προβάλλει την αντιαεροπορική του άμυνα ως παράδειγμα τεχνολογικής υπεροχής και κρατικής ετοιμότητας, ήρθε αντιμέτωπο με ένα ανησυχητικό ενδεχόμενο: ακόμα και το πιο εξελιγμένο αμυντικό σύστημα μπορεί να λυγίσει υπό την πίεση ενός μαζικού, καλά συντονισμένου πλήγματος. Οι πρόσφατες επιθέσεις του Ιράν αποκάλυψαν ρωγμές σε ένα δίκτυο που θεωρείτο σχεδόν άτρωτο. Οι απώλειες ανθρώπινων ζωών, οι υλικές καταστροφές και η αβεβαιότητα που σκιάζει τα καταφύγια είναι πλέον ένα ακόμη δεδομένο απέναντι στην κατά περίπου 90% αποτελεσματικότητα των ισραηλινών συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας.
Οπως επισημαίνει δημοσίευμα της «El Pais», το Ισραήλ διαθέτει ένα από τα πιο εξελιγμένα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας στον κόσμο με πολύ υψηλή αποτελεσματικότητα. Από το 1992, ο νόμος υποχρεώνει τις οικοδομές να διαθέτουν καταφύγιο. Ολα αυτά συνιστούν λόγο εθνικής υπερηφάνειας για τους Ισραηλινούς και αντικείμενο φθόνου από χώρες όπως η Ουκρανία, που υπόκεινται σε συνεχείς εχθρικούς βομβαρδισμούς. Ομως, τις τελευταίες μέρες των ιρανικών επιθέσεων έχουν προκύψει αμφιβολίες για αυτούς τους αμυντικούς μηχανισμούς. Πάνω από 400 πύραυλοι και αρκετές εκατοντάδες drones που εκτόξευσε η Τεχεράνη ως απάντηση στην ισραηλινή επίθεση προκάλεσαν πάνω από είκοσι νεκρούς – αρκετοί εκ των οποίων βρίσκονταν στα καταφύγιά τους – και σημαντικές υλικές ζημιές. Ορισμένα βλήματα έπληξαν την «καρδιά» των πιο πυκνοκατοικημένων περιοχών, όπως το Τελ Αβίβ, και χτύπησαν κρίσιμες υποδομές, όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή το διυλιστήριο της Χάιφα, όπου σκοτώθηκαν τρία άτομα. Πρόκειται για σημεία στα οποία θεωρείται ότι το επίπεδο ασφάλειας είναι το μέγιστο.
Ασπίδες και περάσματα
«Με αυτόν τον τρόπο, το Ιράν προσπαθεί να αυξήσει στο έπακρο την πίεση στο δίκτυο ασπίδων διαφορετικών επιπέδων που καλύπτουν το ισραηλινό έδαφος. Παρά την υπεροχή του ισραηλινού κράτους, τα αποτελέσματα που πέτυχε η Ισλαμική Δημοκρατία δείχνουν ότι υπάρχουν ρωγμές απ’ όπου μπορεί να προκληθεί ζημιά», αναφέρει ο Λεονάρντο Κορέα στην «El Pais».
Ο Σίνταρθ Καουσάλ, από το βρετανικό κέντρο αναλύσεων RUSI, εξηγεί ότι «κανένα σύστημα δεν προσφέρει αλάνθαστη άμυνα, και αν ένα σύστημα κορεστεί με αρκετούς πυραύλους, κάποιοι θα καταφέρουν να περάσουν. Με αυτό δεδομένο, το ποσοστό επιτυχίας του Ιράν δεν είναι τόσο υψηλό». Ειδικότερα, ο ισραηλινός στρατός εκτιμάται ότι έχει καταφέρει να αναχαιτίσει περίπου το 90% των βαλλιστικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς που εκτοξεύτηκαν από το Ιράν μέσα στην τελευταία εβδομάδα.
«Δεν έχουμε λόγους να ανησυχούμε: είμαστε καλά προστατευμένοι και παλεύουμε για την επιβίωσή μας», λέει ο Γιόσουα Καλίσκι, του Ινστιτούτου Μελετών Εθνικής Ασφάλειας στο Ισραήλ, κατανοώντας, όπως επισημαίνει, την «ανησυχία» των Ισραηλινών.
Δωμάτια ασφαλείας
Οι ειδικοί συγκλίνουν στο ότι η ιρανική στρατηγική βασίζεται σε μαζικές εκτοξεύσεις με διαφορετικά είδη βλημάτων, ώστε να υπερκαλύψουν τις δυνατότητες της ισραηλινής άμυνας. Είναι αλήθεια ότι τα λεγόμενα «δωμάτια ασφαλείας» – με ενισχυμένες πόρτες, τοίχους και παράθυρα – και τα καταφύγια αποτελούν μέρος της ισραηλινής κουλτούρας, σε μια χώρα εμμονική με την άμυνά της. Ομως, αρκετά άτομα τις τελευταίες ημέρες, συγκεκριμένα στην Πετάχ Τίκβα (κοντά στο Τελ Αβίβ) και στην Τάμρα (κοντά στη Χάιφα), σκοτώθηκαν, παρά το γεγονός ότι ακολούθησαν το πρωτόκολλο και είχαν καταφύγει σε αυτούς τους ενισχυμένους χώρους.
Το Ισραήλ άλλαξε την Τετάρτη το πρωτόκολλο του συστήματος ειδοποίησης προς τον πληθυσμό, ύστερα από πληροφορίες για ορισμένες αστοχίες. Οι βαλλιστικοί πύραυλοι διανύουν την απόσταση από το Ιράν στο Ισραήλ (1.300-1.500 χιλιόμετρα) σε τουλάχιστον 10 έως 12 λεπτά, αλλά το σύστημα επιτήρησης των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας επιτρέπει να εντοπίζονται οι εκτοξεύσεις νωρίτερα.
Τα τελευταία 15 χρόνια, το Ισραήλ έχει σχεδιάσει ένα πολυεπίπεδο σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας που συνεχώς βελτιώνεται ανάλογα με τις ανάγκες. Στο κατώτερο επίπεδο, το πλησιέστερο στο έδαφος, βρίσκεται ο Σιδηρούς Θόλος (Iron Dome), που λειτουργεί από το 2011 για την αναχαίτιση ρουκετών μικρού βεληνεκούς και πυροβολικού, όπως αυτές που εκτοξεύουν συχνά η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ από τη Γάζα ή η Χεζμπολάχ από τον Νότιο Λίβανο.
Στο ενδιάμεσο επίπεδο λειτουργεί από το 2017 το σύστημα David’s Sling (Η Σφενδόνη του Δαβίδ) για την αναχαίτιση πυραύλων Κρουζ και βαλλιστικών καθώς και ρουκετών μέσου και μεγάλου βεληνεκούς.
Στο ανώτερο επίπεδο λειτουργεί επίσης από το 2017 το σύστημα Arrow (Βέλος II και III) για την αναχαίτιση πυραύλων που πετούν έξω από την ατμόσφαιρα. Συμπληρωματικά, προστίθεται πλέον το Iron Beam (Ακτίνα Σιδήρου), που λειτουργεί με λέιζερ. Στο σύμπλεγμα αυτό συμβάλλουν και οι αμερικανικές συστοιχίες Patriot και THAAD.
Πηγή: tanea.gr
