Του Γιώργου Σ. Σκορδίλη
Η απεργιακή κινητοποίηση στην Αδριατική, με επίκεντρο την ΠΕΝΕΝ και τη στάση πληρωμάτων σε πλοία ελληνικής σημαίας, προκάλεσε όχι απλώς καθυστερήσεις και ακυρώσεις δρομολογίων, αλλά και την άμεση παρέμβαση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής που πέρασε σε πράξεις στέλνοντας σαφές μήνυμα ότι η νομιμότητα – και ειδικά η συμμόρφωση στις δικαστικές αποφάσεις – δεν είναι διαπραγματεύσιμη.
Η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να προστατεύσει την εικόνα και τη λειτουργία της γραμμής Ελλάδας–Ιταλίας. Η εικόνα των 19 συλλήψεων ναυτικών στην Πάτρα, την ώρα που επιβάτες βρίσκονταν στα λιμάνια χωρίς πληροφόρηση, ήταν το σημείο καμπής που μετατόπισε το πολιτικό κέντρο βάρους από τη διαχείριση στην επιβολή.
Από την πρώτη στιγμή της κρίσης, το ΥΝΑΝΠ δήλωσε πως προέβη σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες για την αποκατάσταση της τάξης. Όμως δεν έμεινε εκεί. Κατέγραψε κάθε παράλειψη εκτέλεσης δρομολογίων, ενημέρωσε τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές, και λειτούργησε ουσιαστικά ως μοχλός ενεργοποίησης του ποινικού μηχανισμού.
Σύμφωνα με το Υπουργείο, η δικαστική απόφαση που κήρυξε παράνομη την απεργία ήταν επαρκής και δεσμευτική για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Παρά ταύτα, πληρώματα σε συγκεκριμένα πλοία δεν υπάκουσαν, παραβαίνοντας και εργασιακές υποχρεώσεις και δικαστικές διατάξεις. Το ΥΝΑΝΠ, χωρίς καθυστέρηση, συντόνισε τις Λιμενικές Αρχές, οι οποίες προχώρησαν σε στοχευμένες καταγραφές και τελικά σε συλλήψεις.
Παράλληλα, το Υπουργείο επέλεξε να δημοσιοποιήσει ότι έχει σχηματιστεί δικογραφία, σηματοδοτώντας ότι πλέον το ζήτημα δεν είναι απλώς συνδικαλιστικό, αλλά ποινικά εξελίξιμο.
Η παρέμβαση όμως δεν εξαντλείται στην τήρηση του νόμου. Το ΥΝΑΝΠ άνοιξε και το κεφάλαιο της αστικής ευθύνης, καθιστώντας σαφές ότι κάθε ζημιωμένος από τη μη εκτέλεση δρομολογίων έχει δικαίωμα αποζημίωσης, όχι μόνο κατά των συνδικαλιστικών οργάνων, αλλά και ατομικά κατά των φυσικών προσώπων που συμμετείχαν στις παράνομες ενέργειες.
Πίσω από τις νομικές φόρμες, η στάση του Υπουργείου δείχνει ένα σαφές πολιτικό σχέδιο. Η απεργία δεν αντιμετωπίστηκε ως ένα ακόμα επεισόδιο συνδικαλιστικής πίεσης, αλλά ως θεσμική πρόκληση προς το κράτος. Η ΠΕΝΕΝ παρουσιάζεται ως απομονωμένος παίκτης, που δεν έχει τη στήριξη ούτε της ΠΝΟ, ούτε άλλων ναυτεργατικών ενώσεων.
Επιπλέον, ο Υπουργός είχε ήδη εγκρίνει τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας – η οποία περιλάμβανε μισθολογικές αυξήσεις, προϊόν διαπραγμάτευσης ανάμεσα στη ΣΕΕΝ και την ΠΝΟ. Η ΠΕΝΕΝ, επιμένοντας στην απεργία, εμφανίζεται να υπονομεύει τη συμφωνία που υπογράφηκε για λογαριασμό όλων των ναυτικών.
Το ΥΝΑΝΠ, λοιπόν, δεν δείχνει πρόθεση συνδιαλλαγής. Αντιθέτως, με τις αναφορές σε “σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις” και “τήρηση της νομιμότητας”, χτίζει ένα αφήγημα κρατικής πυγμής, με στόχο να επανεγκαθιδρύσει το πλαίσιο του θεμιτού συνδικαλισμού και της πειθαρχίας.
Στο λιμάνι της Πάτρας, η κατάσταση μοιάζει να έχει ηρεμήσει προσωρινά, όμως τα δικαστικά επακόλουθα μόλις ξεκινούν. Οι συλληφθέντες αναμένεται να περάσουν από ανακριτή, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει νέος γύρος διώξεων εφόσον συνεχιστεί η μη συμμόρφωση.
Το Υπουργείο έχει πλέον τη δυναμική, και δείχνει ότι δεν θα υποχωρήσει. Το ερώτημα είναι αν η ΠΕΝΕΝ θα επιλέξει την πλήρη σύγκρουση ή την πολιτική αποκλιμάκωση. Αν όχι, τότε η κρίση στην Αδριατική μπορεί να γίνει το πρώτο επεισόδιο ενός ευρύτερου συνδικαλιστικού μετώπου, με άγνωστες συνέπειες.
Πηγή: capital.gr
