Το τοπίο είναι γνώριμο, η σύνθεση παραδοσιακή. Το Πολεμικό Μουσείο γίνεται ξανά το φόντο δύο παρεμβάσεων που όλα δείχνουν πως δεν θα είναι ανώδυνες για την κυβερνητική πλειοψηφία. Από την πρώτη φορά που ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς βρέθηκαν στο ίδιο μέρος, σχεδόν έναν χρόνο πριν, υπάρχει η ειδοποιός διαφορά: ο ένας δεν ανήκει πια στις τάξεις της ΝΔ. Αυτό όμως δεν κάνει τη συνύπαρξη των δύο γαλάζιων πρώην πρωθυπουργών λιγότερο ανέφελη – μάλλον το αντίθετο. Ο Καραμανλής έχει πια διπλή ισορροπία να κρατήσει. Από τη μία προς το κόμμα του στο οποίο ποτέ δεν βγαίνει απευθείας απέναντι, από την άλλη προς τον συνομιλητή του, με τον οποίο η επαφή διατηρείται και πολλές από τις θέσεις τους παραμένουν συγκλίνουσες. Ο Σαμαράς έχει απασφαλίσει, συμφωνώντας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη μόνο σε ένα πράγμα: «Αυτή δεν είναι κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά του Κυριάκου Μητσοτάκη» έχει πει η μία πλευρά, «και βέβαια είναι πολιτική Μητσοτάκη, γιατί είμαι αρχηγός της ΝΔ και είμαι και Πρωθυπουργός», έχει απαντήσει η άλλη. Οι εκτιμήσεις που έκαναν στελέχη κάθε νεοδημοκρατικής απόχρωσης ήδη από πέρυσι, όταν η κοινή παρέμβαση Καραμανλή και Σαμαρά από το Πολεμικό Μουσείο δημιουργούσε για πρώτη φορά επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη ένα «πολεμικό» εσωκομματικά κλίμα, επιβεβαιώθηκαν: πράγματι ο μακεδόνας και ο μεσσήνιος πολιτικός ευθυγραμμίστηκαν έκτοτε σε νέες κοινές παρουσίες, σε απουσίες με νόημα και σε παρεμβάσεις αν και διαφορετικού ύφους και πράγματι εντάθηκε τόσο η καραμανλική όσο και η σαμαρική κριτική για τη μητσοτακική ΝΔ. Θα είναι η τρίτη συνάντηση των δύο πρώην στο Πολεμικό Μουσείο και η δεύτερη φορά που θα απευθύνουν και οι δύο ομιλίες, την ερχόμενη Τρίτη 17 Ιουνίου, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού «Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία». Μία ημέρα μετά, στις 18 Ιουνίου, αναμένεται εκτός απροόπτου η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής των προτάσεων για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τα Τέμπη – μια ευκαιρία που η κυβέρνηση θα θελήσει να αξιοποιήσει για να αλλάξει την εικόνα, εφόσον βέβαια πετύχει στην ψηφοφορία τον αριθμό «που έχει σημασία για εμάς» δηλαδή τους 155 της ΝΔ, καθώς σε περίπτωση διαρροών η συζήτηση θα πάει αλλού.
Η προοπτική κόμματος
Με δεδομένη την οριστική ρήξη του Σαμαρά με τον Μητσοτάκη, με γνωστές τις αποστάσεις έως τα ρήγματα ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Καραμανλή και με υπαρκτούς τους διαύλους επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων μεταξύ Σαμαρά και Καραμανλή, στο πολιτικό παρασκήνιο συνεχίζεται η σεναριολογία για το πιθανό επόμενο πολιτικό βήμα του Μεσσήνιου. Συνομιλητές του προδιαγράφουν ότι ο ίδιος θα κατεβάσει από το Πολιτικό Μουσείο τη δική του δεξιά, πατριωτική πολιτική πλατφόρμα, δείχνοντας για άλλη μία φορά ότι είναι «παρών» στις εξελίξεις. Εκτιμούν με λίγα λόγια ότι κάθε άλλο παρά θα φροντίσει να κόψει τη φημολογία για την προοπτική δημιουργίας νέου κόμματος. Σε κάθε περίπτωση η ομιλία Σαμαρά έρχεται έπειτα από επαφές του στο Αγιον Ορος, όπου συζήτησε μεταξύ άλλων θεμάτων της επικαιρότητας τις εξελίξεις με τη Μονή Σινά, θέμα για το οποίο έχει αντιδράσει έντονα και δημοσίως. Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα «τρέχει διαρκώς πίσω από τις εξελίξεις» προεξοφλείται ότι θα αναλυθεί με αναφορά σε πολλά διαφορετικά μέτωπα (Τουρκία και αμυντικά ευρωπαϊκά πρότζεκτ, Λιβύη κ.λπ.). Πολιτικοί φίλοι του διακρίνουν για εκείνον εκλογικές δεξαμενές: μιλούν για τους ψηφοφόρους της ΝΔ που απείχαν από τις ευρωεκλογές και για άλλες ομάδες που κατευθύνθηκαν σε κόμματα δεξιότερα της ΝΔ την τελευταία διετία, ενώ σχολιάζουν τη «δυσκολία της ΝΔ» να ξεφύγει δημοσκοπικά από το όριο του 25% στην πρόθεση ψήφου.
Η στάση Καραμανλή
Μένει να φανεί η στάση του Καραμανλή. Οι κοινές προσεγγίσεις του με τον Σαμαρά είναι βέβαιες σε σειρά θεμάτων – ιδίως της εξωτερικής πολιτικής –, ωστόσο καθόλου βέβαιο δεν θεωρείται ότι ο ίδιος θα μπορούσε να προσφέρει νεύμα υποστήριξης προς τον Σαμαρά για κινήσεις που θα απειλούσαν να μειώσουν τις όποιες πιθανότητες αυτοδυναμίας της ΝΔ το 2027. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα διαφανούν οι καραμανλικές διαφωνίες με την κυβερνητική πολιτική. Πάνε μερικοί μήνες από τη μέρα που ο Καραμανλής (με τον Σαμαρά στο ακροατήριο) έστελνε αυστηρά μηνύματα για τα εθνικά θέματα, διατύπωνε αμετακίνητες θέσεις του, άφηνε αιχμές και τελικά επιβεβαίωνε το κοινό μυστικό: ότι στη ΝΔ υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και ανησυχίες. Σε άλλο ύφος από εκείνο του Σαμαρά, ο Καραμανλής έχει θελήσει εγκαίρως να προλάβει όσους θα τον κατηγορούσαν για επίθεση κατά του Πρωθυπουργού («δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό κανενός» έχει πει για παράδειγμα) αλλά ταυτόχρονα έχει κάνει σαφές ότι σκέψεις και αγωνίες του ταυτίζονται (και) με εκείνες του Μεσσήνιου.
Πηγή: tanea.gr
