Πώς το να δοκιμάζουμε νέα πράγματα κάθε Σαββατοκύριακο έσωσε τη μακροχρόνια σχέση μας
Όλοι μας έχουμε περάσει από αυτό — παγιδευμένοι στην άνεση της οικειότητας, όπου τα Σαββατοκύριακα γίνονται μια θολή ατμόσφαιρα από άσκοπες βουτιές στο Netflix, φαγητό σε πακέτο και ήσυχες νύχτες που μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς αλλά κατά κάποιο τρόπο… μας κάνουν λίγο και να βαριόμαστε. Ο σύντροφός μου και εγώ, μετά από χρόνια μαζί, βρεθήκαμε να παρασύρουμε τον εαυτό μας στον ίδιο προβλέψιμο ρυθμό. Τέλεια; Ναι. Συναρπαστικά; Όχι και τόσο. Ήταν σαν να είχαμε μετατραπεί σε δύο άνετα, φθαρμένα τζιν — οικεία αλλά λίγο πολύ τεντωμένα, που χρειάζονταν ένα φρέσκο δίπλωμα.
Έπειτα, μια μέρα, μας ήρθε μια απερίσκεπτη ιδέα: τι θα γινόταν αν τα ανατρέπαμε όλα; Τι θα γινόταν αν κάθε Σαββατοκύριακο ήταν μια ευκαιρία για κάτι νέο, κάτι διασκεδαστικό, κάτι που θα μπορούσε να αναζωπυρώσει αυτή τη σπίθα που η συνήθεια σιγά σιγά σβήνει; Το σχέδιο; Να κάνουμε κάτι διαφορετικό και να δεθούμε — να δοκιμάσουμε νέα πράγματα, να αντιμετωπίσουμε νέες προκλήσεις και απλώς να βγούμε από τη ζώνη άνεσής μας.
Από το «εντάξει, ας το κάνουμε» στην πλήρης περιπέτεια
Στην αρχή, το ξεγελάσαμε. «Ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί;» είπαμε. Το πρώτο Σαββατοκύριακο, γραφτήκαμε σε ένα μάθημα χορού σάλσα. Τον πάτησα στα πόδια περισσότερες φορές από όσες μπορώ να μετρήσω – και καταλήξαμε και οι δύο να γελάμε τόσο δυνατά που στο τέλος δακρύσαμε από τα γέλια. Υπήρχε κάτι απελευθερωτικό στο να δείχνουμε γελοίοι μαζί, να μοιραζόμαστε αυτή την ευαλωτότητα, αυτή την ωμή, ειλικρινή στιγμή του να μην ξέρουμε αλλά να προσπαθούμε ούτως ή άλλως.
Το επόμενο Σαββατοκύριακο, αποφασίσαμε να μαγειρέψουμε ένα πιάτο που κανένας από εμάς δεν είχε φτιάξει ποτέ – ένα περίπλοκο ταϊλανδέζικο κάρυ. Αποδείχθηκε ότι οι μαγειρικές μας δεξιότητες είναι σχεδόν ανύπαρκτες όταν συνδυάζονται υπό πίεση. Αλλά η ακαταστασία, τα πικάντικα δάκρυα και τα γέλια που ακολούθησαν μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε ότι το να δοκιμάσουμε κάτι νέο, ακόμα κι αν αποτύχουμε, μας φέρνει πιο κοντά – και μας κάνει να δείχνουμε και να νιώθουμε πικάντικα σέξι.
Μια άλλη φορά, δοκιμάσαμε αναρρίχηση, παρακολουθήσαμε ένα μάθημα κεραμικής, γραφτήκαμε σε ένα καταφύγιο φωτογραφίας το Σαββατοκύριακο και μάθαμε ακόμη και να παίζουμε ένα νέο μουσικό όργανο – με συχνά ξεκαρδιστικά, μερικές φορές αμήχανα, αλλά πάντα αποκαλυπτικά ευχάριστα αποτελέσματα.
Η επιτυχία ενός δύσκολου πειράματος
Ναι, δεν ήταν κάθε πείραμα ομαλό. Μερικές φορές, βρισκόμασταν απογοητευμένοι, εξαντλημένοι ή εντελώς ενοχλημένοι ο ένας με τον άλλον. Όπως εκείνη τη φορά που κατά λάθος έριξα πηλό στο πρόσωπό του κατά τη διάρκεια του μαθήματος κεραμικής. Ή όταν προσποιήθηκα ότι ήξερα πώς να κάνω ποδήλατο, μόνο και μόνο για να πέσω αμέσως μετά ανάσκελα στο πάρκο – θυμίζοντας κατσαρίδα μετά από εντομοκτόνο.
Αλλά να το θέμα: αυτά τα χάλια, αυτές οι στιγμές του «Θεέ μου, τι κάνουμε;» έγιναν η κόλλα της ανανεωμένης μας σχέσης. Μάθαμε να γελάμε με τον εαυτό μας, να αγκαλιάζουμε τις ατέλειές μας και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον ακόμα και όταν ήμασταν εντελώς αρχάριοι. Το να δοκιμάζουμε νέα πράγματα δεν είχε να κάνει μόνο με τη δραστηριότητα. Είχε να κάνει με το να βγαίνουμε από τις ζώνες άνεσής μας μαζί και να αποδεχόμαστε ότι το να είμαστε ευάλωτοι και ανόητοι είναι το μέρος όπου ζει η αληθινή οικειότητα.
Το εκπληκτικό αποτέλεσμα: σύνδεση, χαρά και μια νεοαποκτημένη αγάπη
Έξι μήνες μετά την επανάσταση αυτού του πρώτου Σαββατοκύριακου, κάτι άλλαξε. Η σχέση μας ένιωθε πιο ανάλαφρη, βαθύτερη, πιο ζωντανή. Δεν συνυπήρχαμε πια απλώς – εξερευνούσαμε ενεργά, αναπτυσσόμασταν και γελούσαμε δίπλα-δίπλα. Οι συζητήσεις μας έγιναν πιο γνήσιες, η υπομονή μας μεγάλωσε και ακόμη και οι μικρότερες κοινές εμπειρίες έμοιαζαν με πολύτιμους θησαυρούς.
Και το πιο εκπληκτικό; Ανακαλύψαμε ξανά ότι η μακροχρόνια αγάπη δεν χρειάζεται να είναι βαρετή. Μπορεί να είναι άγρια, ακατάστατη, αστεία και γεμάτη ανακαλύψεις. Συνειδητοποιήσαμε ότι το να δοκιμάζουμε νέα πράγματα δεν έχει να κάνει μόνο με την ανάθεση εργασίας. Πρόκειται για την επανασύνδεση σε ένα θεμελιώδες επίπεδο και την υπενθύμιση ο ένας στον άλλον γιατί ερωτευτήκαμε – την περιπέτεια της ζωής και όλες τις όμορφες ατέλειές της.
Γιατί κάθε σαββατοκύριακο πρέπει να είναι μια περιπέτεια
Καθώς κάθομαι εδώ και αναλογίζομαι το ταξίδι μας, μπορώ να πω ειλικρινά ότι αυτή η παράδοση άλλαξε τα πάντα. Μας υπενθύμισε ότι η αγάπη δεν είναι στατική – είναι ένα ταξίδι, μια συνεχής εξερεύνηση. Αν νιώθετε κολλημένοι στο γκρίζο, σας ενθαρρύνω να κάνετε αυτό το άλμα. Δοκιμάστε κάτι νέο και αφήστε το γέλιο και την ευαλωτότητα να σας φέρουν πιο κοντά.
Γιατί τελικά, η αγάπη δεν έχει να κάνει μόνο με το να βρεις το σωστό άτομο – πρόκειται για το να μεγαλώνεις μαζί, να τολμάς να είσαι ατελής και να μην σταματάς ποτέ, μα ποτέ, την επιδίωξη της χαράς… ακόμα κι αν είναι μόνο στα πιο απλά Σαββατοκύριακα.
Σε κάθε ζευγάρι εκεί έξω που νιώθει λίγο κολλημένο, λέω: δοκιμάστε το. Αποφασίστε να κάνετε κάτι διαφορετικό κάθε Σαββατοκύριακο. Η ανταμοιβή; Μια αγάπη που μοιάζει καινούργια ξανά, κάθε μέρα.
Πηγή: allyou.gr
