Εδώ στου δρόμου τα μισά… εχμ της εβδομάδας… δες πώς να πάρεις τα πάνω σου
Καθώς ο ήλιος μπαίνει διστακτικά μέσα από τις κουρτίνες της κρεβατοκάμαρας, βρίσκω τον εαυτό μου να κοιτάζει το φλιτζάνι του καφέ μου αντί να πίνω με ανυπομονησία από αυτό. Είναι Τετάρτη, και νιώθω ξανά συναισθήματα δευτεριάτικης απελπισίας, καθώς για πολλές γυναίκες, είναι ο αόρατος τοίχος που αντιμετωπίζουμε στα μισά του εβδομαδιαίου μαραθωνίου μας. Η ενέργειά μας, που κάποτε ήταν περισσότερη τη Δευτέρα, φαίνεται να έχει εξαφανιστεί στον αέρα.
Γνωρίζω αυτό το συναίσθημα πολύ καλά, έχοντας παλέψει μαζί του περισσότερες φορές από όσες θέλω να μετρήσω. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να στήσω το σκηνικό και να ταξιδέψω μαζί σας μέσα από αυτές τις εξαντλημένες στιγμές για να ανακαλύψουμε ξανά την κινητήρια δύναμή μας.
Στοιβάζοντας μέρες τη μία πάνω στην άλλη
Το ξυπνητήρι χτυπάει – είναι αυτός ο πολύ οικείος (και εκνευριστικός) ήχος που προαναγγέλλει την έναρξη μιας ακόμη ημέρας. Το μυαλό μου ουσιαστικά τρέχει στη λίστα ελέγχου των ευθυνών: προθεσμίες εργασίας, οικογενειακές ανάγκες και προσωπικές δεσμεύσεις. Παρά τον ανεμοστρόβιλο των καθηκόντων, το μόνο που νιώθω είναι ένα βαθύ βάρος, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Μου φαίνεται ότι δεν πρόκειται απλώς για έλλειψη ύπνου ή ένα υπερφορτωμένο ημερολόγιο. Είναι ένα ύπουλο συναίσθημα συναισθηματικής και κινητήριας κόπωσης. Όλοι έχουμε μέρες που η προσπάθειά μας να προχωρήσουμε μπροστά μοιάζει σαν να προσπαθούμε να τρέξουμε μέσα σε μελάσα. Η κατανόηση αυτού του συναισθήματος είναι το πρώτο βήμα για να το ξεπεράσουμε.
Είμαστε οι αφηγητές της ιστορίας μας
Πώς, λοιπόν, ξεπερνάμε αυτή την ύφεση της μέσης εβδομάδας; Το μυστικό βρίσκεται στην αφήγηση ιστοριών – όχι απλώς σε οποιαδήποτε ιστορία, αλλά στη δική σας ιστορία. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας γιατί ξεκινήσατε αυτό το ταξίδι εξαρχής. Ίσως είναι το όνειρο να γίνετε ο πρώτος απόφοιτος κολεγίου στην οικογένειά σας ή το πάθος να μετατρέψετε μια επιχείρηση σε κάτι ουσιαστικό. Η επανασύνδεση με αυτή την αρχική σπίθα μπορεί να αναζωπυρώσει το κίνητρό σας.
Θυμάμαι ότι παρακολούθησα ένα σεμινάριο όπου μια ομιλήτρια μοιράστηκε την ιστορία της για το πώς μετέτρεψε την προσωπική τραγωδία σε κίνητρο για να ενδυναμώσει τους άλλους. Η ωμή και ειλικρινής αφήγησή της με άγγιξε βαθιά, υπενθυμίζοντάς μου τη δύναμη της προοπτικής. Οι ιστορίες μας, όσο ακατάστατες και περίπλοκες κι αν είναι, αποτελούν καύσιμο για την ανθεκτικότητά μας.
Ο αγώνας δεν χρειάζεται να είναι άνισος
Αυτό μας οδηγεί στη σύγκρουσή μας: τη συνεχή σύγκρουση μεταξύ του αδιάκοπου ρυθμού της σύγχρονης ζωής και της εγγενούς ανάγκης μας για ξεκούραση και αναζωογόνηση. Η αναγνώριση ότι είναι εντάξει να επιβραδύνουμε είναι ζωτικής σημασίας. Δεν σημαίνει το τέλος της παραγωγικότητας. Αντίθετα, είναι μια αναγνώριση ότι η ξεκούραση είναι μέρος του κύκλου της αντοχής. Όταν αγκαλιάζουμε την ξεκούραση, αντί να της αντιστεκόμαστε, δημιουργούμε χώρο για θεραπεία και ανάπτυξη.
Άκου το σώμα σου
Η έκπληξη; Έχετε ήδη τη δύναμη να ξεπεράσετε αυτές τις περιόδους εξάντλησης. Ακούστε το σώμα και την καρδιά σας – εμπιστευτείτε τα για να σας καθοδηγήσουν πότε να πιέσετε και πότε να σταματήσετε. Ο καθορισμός μικρών, εφικτών στόχων μπορεί να μετατοπίσει την εστίασή σας, κάνοντας τις προκλήσεις της ημέρας να μοιάζουν περισσότερο με σκαλοπάτια παρά με εμπόδια. Επιπλέον, γιορτάστε κάθε επίτευγμα, όσο μικρό κι αν φαίνεται. Όταν το πλύσιμο των πιάτων σας ή η ολοκλήρωση μιας εργασίας γίνεται νίκη, καλλιεργείτε θετικότητα και κίνητρο.
Μικρές σημαντικές υπενθυμίσεις
Καθώς φτάνουμε στο κλείσιμο αυτής της ιστορίας στα μέσα της εβδομάδας, θυμηθείτε ότι η αυτοσυμπόνια είναι απαραίτητη. Να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας. Η κοινωνία συχνά δοξάζει την ακούραστη προσπάθεια, αλλά είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσουμε το θάρρος στο να κάνουμε παύσεις, να αναλογιζόμαστε και να ευθυγραμμιζόμαστε με αυτό που πραγματικά έχει σημασία για εσάς. Προσωπικά, βρίσκω παρηγοριά στο ημερολόγιο – έναν ασφαλή χώρο για να ξεχειλίσω σκέψεις, να επαναπροσδιορίσω τις προθέσεις μου και να αναζωπυρώσω το πάθος.
Ένα μήνυμα καρδιάς για σένα που μισείς την Τετάρτη
Αγαπητή αναγνώστρια, η ελπίδα μου για σένα σήμερα είναι ότι την επόμενη Τετάρτη θα σταματήσεις για να αναπνεύσεις, να αγκαλιάσεις την ιστορία σου και να αξιοποιήσεις το απόθεμα της αποφασιστικότητας που κρύβεις μέσα σου. Σε αυτό το κοινό ταξίδι ενδυνάμωσης, ας υπενθυμίσουμε ο ένας στον άλλον ότι το να νιώθουμε εξαντλημένοι δεν σημαίνει ότι είμαστε ηττημένοι. Απλώς σηματοδοτεί ότι χρειαζόμαστε ανανέωση.
Ας μετατρέψουμε τα μέσα της εβδομάδας μας σε πηγή έμπνευσης – μια υπενθύμιση ότι ακόμα και όταν νιώθουμε εξαντλημένοι, μπορούμε να αναδυθούμε, να αναζωογονηθούμε, να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε βρεθεί στον δρόμο μας. Ας είναι αυτό το άρθρο η απαλή σου ώθηση όχι μόνο για να επιβιώσουμε την εβδομάδα, αλλά και για να ευδοκιμήσουμε μέσα από αυτήν. Κάθε Τετάρτη, ας προσπαθήσουμε να είμαστε η δική μας πηγή κινήτρων, εξοπλισμένοι με τη δύναμη των αφηγήσεών μας και τη σταθερή δύναμη της ανθεκτικότητάς μας.
Πηγή: allyou.gr
