Του Χάρη Φλουδόπουλου
Σε αντίθεση με τη γενική πτωτική τάση στην ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, η Αθήνα καταγράφει αξιοσημείωτη αύξηση 6% στην τελική τιμή του ρεύματος για τους οικιακούς καταναλωτές τον Μάιο του 2025, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του πανευρωπαϊκού δείκτη HEPI (Household Energy Price Index).
Η αύξηση αυτή κατατάσσει την ελληνική πρωτεύουσα δεύτερη μεταξύ των 33 εξεταζόμενων ευρωπαϊκών πρωτευουσών, πίσω μόνο από το Όσλο (+7%), το οποίο αντιμετωπίζει ιδιαιτερότητες στην υδροηλεκτρική παραγωγή. Η άνοδος των τιμών στην Αθήνα, σε μια περίοδο που ο μέσος όρος των ευρωπαϊκών πρωτευουσών εμφάνισε μείωση 1%, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για τη σύνδεση των λιανικών τιμολογίων με τη χονδρεμπορική αγορά.
Ειδικότερα, η αύξηση στην Αθήνα καταγράφεται παρά τη μείωση των χονδρεμπορικών τιμών του ρεύματος σε εθνικό επίπεδο. Όπως επισημαίνεται στην έκθεση του HEPI, τα τιμολόγια πολλών παρόχων εξακολουθούν να βασίζονται σε μεθοδολογίες που περιλαμβάνουν δεδομένα προηγούμενων μηνών. Παράλληλα, η μειωμένη υδροηλεκτρική παραγωγή λόγω ανομβρίας και η πρόβλεψη για ξηρό καλοκαίρι, αναμένεται να διατηρήσουν την ανοδική πίεση στις τιμές ενόψει της θερινής περιόδου αυξημένης ζήτησης.
Η τελική τιμή του ρεύματος στην Αθήνα
Σε απόλυτους αριθμούς, η τελική τιμή ρεύματος στην Αθήνα διαμορφώθηκε στα 24,45 λεπτά/kWh, ποσό που την τοποθετεί περίπου στη μέση της ευρωπαϊκής κατάταξης. Οι υψηλότερες τιμές παρατηρούνται στο Βερολίνο (39,82 c€/kWh), τη Βέρνη, το Λονδίνο, το Δουβλίνο και την Πράγα – όλες πάνω από τα 35 c€/kWh. Στον αντίποδα, τις χαμηλότερες τιμές απολαμβάνουν οι κάτοικοι της Βουδαπέστης (9,17 c€/kWh), του Κιέβου, του Βελιγραδίου και της Ποντγκόριτσα.
Η μέση τιμή στις 27 χώρες της Ε.Ε. διαμορφώθηκε στα 23,51 c€/kWh, ελαφρώς κάτω από την τιμή της Αθήνας, η οποία πλέον κινείται λίγο πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Η δομή των τελικών τιμών
Η ανάλυση της δομής των τελικών τιμών ηλεκτρικού ρεύματος δείχνει ότι το ενεργειακό σκέλος – δηλαδή το κόστος της ενέργειας ως προϊόν – αντιστοιχεί κατά μέσο όρο στο 49% του τελικού λογαριασμού στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ακολουθούν τα κόστη διανομής (29%), οι ενεργειακοί φόροι (8%) και ο ΦΠΑ (14%).
Στην περίπτωση της Ελλάδας, το ενεργειακό κόστος φαίνεται να ενισχύεται από έμμεσους παράγοντες, όπως τα τέλη, οι φόροι και οι επιβαρύνσεις δικτύου, οι οποίοι αυξάνουν τη συνολική επιβάρυνση για τον καταναλωτή.
Η σύγκριση με την Σταθμισμένη Ισοδυναμία Αγοραστικής Δύναμης (PPS)
Αξιοσημείωτο είναι πως όταν οι τιμές προσαρμοστούν με βάση τη Σταθμισμένη Ισοδυναμία Αγοραστικής Δύναμης (PPS), η θέση πολλών πρωτευουσών αλλάζει δραματικά. Η προσαρμογή αυτή δείχνει τι βάρος έχει το κόστος του ρεύματος σε σχέση με το γενικό επίπεδο τιμών της κάθε χώρας. Με βάση αυτό το κριτήριο, η Αθήνα δεν βρίσκεται στις ακριβότερες, ωστόσο παραμένει πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (25,10 PPS c€/kWh), με την Πράγα, το Βερολίνο και τη Βαρσοβία να εμφανίζονται ως οι “ακριβότερες” πόλεις από άποψη πραγματικού κόστους για τους πολίτες.
Σταθερά και κυμαινόμενα τιμολόγια
Τέλος, το HEPI αναδεικνύει ότι στην Ελλάδα, όπως και σε λίγες ακόμη χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Μεγ. Βρετανία), τα σταθερά τιμολόγια προσφέρονται σε αρκετές περιπτώσεις σε χαμηλότερες τιμές από τα κυμαινόμενα. Συγκεκριμένα, τον Μάιο του 2025, τα σταθερά τιμολόγια ήταν κατά 2,30 c€/kWh φθηνότερα σε μέσο όρο σε σύγκριση με τα κυμαινόμενα στην ΕΕ-15.
Εν κατακλείδι, η ελληνική αγορά ενέργειας παραμένει ευμετάβλητη και εξαρτημένη από εξωτερικούς και ιστορικούς παράγοντες στην τιμολόγηση, γεγονός που αποτυπώνεται και στις αποκλίσεις μεταξύ χονδρεμπορικών και λιανικών τιμών. Η αύξηση του Μαΐου στην Αθήνα, σε αντίθεση με την πτωτική ευρωπαϊκή τάση, αναδεικνύει την ανάγκη για περισσότερη διαφάνεια, πιο ευέλικτα τιμολόγια και επανεξέταση των μηχανισμών υπολογισμού τιμών, ώστε να αντικατοπτρίζουν πιο άμεσα τις διακυμάνσεις της αγοράς και να προστατεύουν τον καταναλωτή από καθυστερημένες αυξήσεις.
Πηγή: capital.gr
