Τους χαρακτήριζαν Zoomers καθώς μπήκαν στην αγορά εργασίας σε μια περίοδο που η τηλεργασία ήταν επιβεβλημένη, λόγω πανδημίας του κορονοϊού. Πέντε χρόνια μετά όμως, η γενιά Ζ ηγείται της επιστροφής στο γραφείο, αμφισβητώντας την επικρατούσα αφήγηση ότι οι μεγαλύτεροι εργαζόμενοι είναι περισσότερο επικεντρωμένοι στο γραφείο.
Σύμφωνα με έρευνα της Jones Lang LaSalle, βασισμένη σε έρευνες σε περισσότερους από 12.000 εργαζόμενους σε διάφορους κλάδους σε 44 χώρες, η Γενιά Ζ είναι πιο πιθανό να βρίσκεται στο γραφείο από τους μεγαλύτερους σε ηλικία συναδέλφους της.
Οι νεότεροι εργαζόμενοι (έως 24 ετών) βρίσκονται στο γραφείο κατά μέσο όρο 3 ημέρες την εβδομάδα, ποσοστό υψηλότερο από όλες τις άλλες ηλικιακές ομάδες και τον εθνικό μέσο όρο του Ηνωμένου Βασιλείου (2 ημέρες γραφείου την εβδομάδα).
Αυτή η γενεαλογική μετατόπιση υπογραμμίζει την εξελισσόμενη φύση της εργασίας. Οι εταιρείες πρέπει να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους στον χώρο εργασίας για να προσελκύσουν και να διατηρήσουν τα ταλέντα, ιδίως δεδομένων των προκλήσεων της επιβολής των εντολών επιστροφής στο γραφείο.
«Τα lockdown λόγω της Covid-19 διαμόρφωσαν μια ολόκληρη γενιά νεότερων εργαζομένων που πέρασαν την μετέπειτα εκπαίδευση και τα πρώτα χρόνια της εργασιακής τους ζωής χωρίς τα πολιτιστικά, κοινωνικά και επαγγελματικά οφέλη που μπορεί να προσφέρει η συναναστροφή με άλλους ανθρώπους», λέει η Σου Άσπρεϊ Sue Asprey Price, Διευθύνουσα Σύμβουλος EMEA & Παγκόσμια Επικεφαλής Υπηρεσιών Χαρτοφυλακίου, Work Dynamics, στην JLL.
«Βλέπουμε τώρα μια μεγάλη αντίδραση από αυτή τη γενιά, με την παρουσία στο γραφείο να αποτελεί κλειδί για την εμπειρία της ευτυχισμένης και ικανοποιητικής εργασίας».
Γενεαλογικές διαφορές
Παρά την αποδοχή του γραφείου από τη Γενιά Ζ, η μελέτη αποκάλυψε επίσης διευρυνόμενες γενεαλογικές διαφορές στις στάσεις του εργατικού δυναμικού.
Αυτό δημιουργεί μια τεράστια πρόκληση για τους εργοδότες που επιδιώκουν να δημιουργήσουν ένα εργασιακό περιβάλλον και μια κουλτούρα που να ανταποκρίνεται στις μεγαλύτερες γενιές, οι οποίες μπορεί να φέρουν περισσότερη εμπειρία και αρχαιότητα.
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τις διαφορές που σχετίζονται με την ηλικία στις εμπειρίες γραφείου. Ενώ η μεγαλύτερη σε ηλικία ομάδα (55+) προσαρμόστηκε καλύτερα συνολικά, είναι πιο ευαίσθητη σε φυσικές συνθήκες όπως η θερμοκρασία, ο θόρυβος και η ποιότητα του αέρα, ιδιαίτερα στον αντίκτυπό της στην εστιασμένη εργασία.
Η μεσαία ομάδα (35-54) αναφέρει τη χαμηλότερη ικανοποίηση, αναφέροντας παρόμοιες περιβαλλοντικές ανησυχίες, μαζί με επιθυμίες για βελτιωμένη τεχνολογία, ευελιξία και επιλογές φαγητού.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται περισσότερο στο γραφείο, οι νεότεροι εργαζόμενοι (έως 34 ετών) ανέφεραν τη χαμηλότερη ευεξία στον χώρο εργασίας, κατατάσσοντάς την ως έναν από τους παράγοντες με τις χαμηλότερες επιδόσεις. Αυτή η ομάδα έδωσε προτεραιότητα στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, την ευελιξία και τις επιλογές υγιεινής διατροφής, καταδεικνύοντας τις υψηλότερες προσδοκίες που έχουν από τους εργοδότες τους όσον αφορά την ευεξία.
«Τα τελευταία πέντε χρόνια από την Covid, έχει αναδυθεί ένα σημαντικό χάσμα γενεών στις στάσεις μας απέναντι στην εργασία και τις ανάγκες του εργατικού δυναμικού, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη προσοχή και στρατηγικές για τους εργοδότες που πρέπει να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που να λειτουργεί για όλους, προσελκύοντας νεότερα ταλέντα, διατηρώντας παράλληλα έμπειρους εργαζόμενους», λέει ο Asprey Price.
Δεν είναι παντού το ίδιο
Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης σημαντικές γεωγραφικές διακυμάνσεις στις τάσεις επιστροφής στο γραφείο.
Ενώ οι χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν κατά μέσο όρο τρεισήμισι έως τέσσερις ημέρες την εβδομάδα στο γραφείο, το Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τον Καναδά, βλέπουν έναν σημαντικά χαμηλότερο μέσο όρο περίπου 2 ημερών.
Οι ΗΠΑ δείχνουν επίσης προτίμηση για υβριδική εργασία με μέσο όρο λίγο πάνω από 2 ημέρες στο γραφείο. Αυτές οι διαφορές υποδηλώνουν μια δυνητικά πιο μόνιμη επαναφορά στις προσδοκίες και τις συμπεριφορές των εργαζομένων μετά την πανδημία, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
Πηγή: in.gr
