του Δημήτρη Γκάτσιου
Εκλογές το 2027. Με υποψήφιο τον ίδιο. Χωρίς αλλαγή του εκλογικού νόμου και στόχο την επίτευξη αυτοδυναμίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσα από τις δημόσιες παρεμβάσεις των τελευταίων εβδομάδων, ορίζει όρους και σταθερές στην πολιτική σκακιέρα της επόμενης διετίας. Ο πρωθυπουργός, στο παρά πέντε της στροφής προς το δεύτερο μισό της κυβερνητικής του θητείας, πιάνει το νήμα των αναγκαίων τομών στο αποκαλούμενο και “βαθύ κράτος”, με κορωνίδα την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων (ένα από τελευταία ζητήματα-ταμπού στο πέρασμα των δεκαετιών) που ταράζει τα νερά του πολιτικού σκηνικού.
Τι πράττει, ουσιαστικά, ο κ. Μητσοτάκης; Δομεί ατζέντα. Επάνω σε αυτή θα κριθεί η κυβέρνηση για την αποτελεσματικότητά της, η αντιπολίτευση για τη στάση της απέναντι σε ριζικές τομές για τις οποίες η κοινωνία δείχνει ώριμη. Στην τελική, αυτό θα είναι το διακύβευμα της επόμενης εθνικής κάλπης. Η ταύτιση της Νέας Δημοκρατίας με την κυβερνησιμότητα, τις αλλαγές, την πολιτική και οικονομική σταθερότητα, απέναντι σε μια αντιπολίτευση κατακερματισμένη “χωρίς σχέδιο και πλάνο για την επόμενη ημέρα της χώρας”, όπως σχολιάζουν “γαλάζια” στελέχη.
Διακυβεύματα
Η Ηρώδου Αττικού 19 χαράσσει και θέτει σε εφαρμογή μια στρατηγική που διευρύνει τα περιθώρια της επανασυσπείρωσης. Μια στρατηγική όχι άγνωστη για τη Νέα Δημοκρατία (εφαρμόζεται ήδη από το 2016) που επιδιώκει να την ταυτίσει στη συνείδηση ενός σημαντικού κομματιού της κοινωνίας με την παράταξη που μπορεί να δώσει λύσεις και να διευρύνει τα κομματικά τείχη τόσο προς το κέντρο όσο και προς τα δεξιά.
Η τακτική της επανασυσπείρωσης προϋποθέτει, αν μη τι άλλο, μια ατζέντα πολύπλευρη, το αποτύπωμα της οποίας θα απευθύνεται σε πολλαπλά κοινά. Κοινά με διαφορετικές καταβολές, ανάγκες, διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων για τα θέματα της καθημερινότητας ή για τα μεγάλα θεσμικά, οικονομικά και κοινωνικά μέτωπα. Κάπου εδώ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέτει επί τάπητος τον χάρτη επάνω στον οποίο η κυβέρνηση θα πατήσει και θα περπατήσει μέχρι τις εκλογές του 2027. Πρόκειται για έναν χάρτη που θα έχει ως επίκεντρο:
– Την οικονομία.
– Τις αλλαγές στο κράτος.
– Τη Δικαιοσύνη.
– Τις αλλαγές στην αντιμετώπιση μελών της κυβέρνησης.
– Την προστασία του περιβάλλοντος. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, για πρώτη φορά από το 2001. Ο κ. Μητσοτάκης ήδη έχει δώσει εντολή στο υπουργείο Περιβάλλοντος να προτείνει εναλλακτικές ρυθμίσεις, οι οποίες θα αντιμετωπίζουν όλα τα ζητήματα μέσα από ένα συνολικό πρίσμα. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν μπορεί να απαιτείται πολεοδομικό σχέδιο για την επέκταση οικισμών των 300 κατοίκων (εκεί όπου είναι απαραίτητο να δοθούν κίνητρα για την επιστροφή πληθυσμού), όπως ορθώς απαιτείται σχέδιο για έναν αναπτυγμένο οικισμό 2.000 κατοίκων.
– Τις μεταρρυθμίσεις στην υγεία και την παιδεία.
“Οι μεταρρυθμίσεις είναι μια διαδικασία διαρκής”, σχολιάζουν αξιωματούχοι της κυβέρνησης στο Capital, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, μέσα από την τελευταία του συνέντευξη στο ραδιόφωνο του “Σκάι”, να θέτει τα στοιχήματα της επόμενης διετίας, επάνω στην οποία δεν θα κριθεί μόνο η κυβέρνηση για την επίτευξη στόχων, αλλά και η αντιπολίτευση. Κατά κύριο λόγο το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής. Για τη στάση που θα κρατήσει απέναντι σε κομβικά θέματα. Όπως, για παράδειγμα, η Συνταγματική Αναθεώρηση. Εκεί που ο πρωθυπουργός ήδη πέταξε το γάντι στον Νίκο Ανδρουλάκη.
Το θέμα ταμπού
Με την Ελλάδα να μειώνει το υψηλό χρέος πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, τους οίκους αξιολόγησης να αναβαθμίζουν το αξιόχρεο της χώρας, τις βραχυπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές να παραμένουν ευνοϊκές και με το πραγματικό ΑΕΠ να διατηρεί τη δυναμική του, ο κ. Μητσοτάκης θα συνεχίσει να ταυτίζει τη Νέα Δημοκρατία με την υλοποίηση μιας στρατηγικής φοροαπαλλαγών και φοροελαφρύνσεων. Με μια στρατηγική μείωσης των άμεσων φόρων, επισημαίνοντας ότι η συνετή οικονομική πολιτική που ακολουθεί είναι αυτή που θέτει τις βάσεις για μια διατηρήσιμη ανάπτυξη το μέρισμα της οποίας επιστρέφει στην κοινωνία. Στο μέτωπο των θεσμικών αλλαγών, ο πρωθυπουργός θα προτάξει μια δυνατή μεταρρυθμιστική ατζέντα, που θα γεφυρώνει τις σχέσεις εμπιστοσύνης, προκειμένου να μη δίνεται η εντύπωση ότι το πολιτικό σύστημα έχει τη δυνατότητα να προστατεύει πολιτικούς από την εκάστοτε πλειοψηφία. Προτάγματα στις μεταρρυθμίσεις, με τις οποίες ο πρωθυπουργός στοχεύει να ταυτίσει τη Νέα Δημοκρατία, θα είναι:
– Η αναθεώρηση του άρθρου 103 για τη μονιμότητα. Θα συμπορεύεται με την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Την αξιολόγηση των δημοσίων υπηρεσιών από τους ίδιους τους πολίτες. Το ακριβές περιεχόμενο της πρότασης για το 103 θα παρουσιαστεί όταν ανοίξει στο τέλος του έτους η σχετική συζήτηση στη Βουλή. Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι η απόλυση ενός δημοσίου υπαλλήλου θα είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αξιολόγηση. Η αποδοχή μιας τέτοιας κίνησης, με βάση τα στοιχεία πρόσφατης έρευνας, είναι ευρεία. Κατά συνέπεια και με την κοινωνία ώριμη για αλλαγές, η κυβερνητική έδρα αλλάζει σελίδα στη δημόσια συζήτηση.
– Η αναθεώρηση του άρθρου 86 για την ποινική μεταχείριση υπουργών.
Επιχειρώντας να επαναχαράξει διαχωριστικές γραμμές με την αντιπολίτευση, ο κ. Μητσοτάκης θα απλώσει, παράλληλα, μια βεντάλια με κεντρώο και δεξιό άρωμα. Ευθυγραμμίζοντας την έννοια της προόδου με την ατζέντα που προωθεί το Μέγαρο Μαξίμου, στον οδικό χάρτη των επόμενων δύο ετών τον δικό τους διακριτό ρόλο θα διαδραματίσουν η αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, η στήριξη όλων των βαθμίδων της δημόσιας εκπαίδευσης, η ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης, αλλά και η αλλαγή σελίδας στην υγεία, που θα περιλαμβάνει τη βελτίωση των χρόνων αναμονής στις εφημερίες των μεγάλων νοσοκομείων, τις κτιριακές ανακαινίσεις, την ολοκλήρωση όλων των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης και την αξιοποίηση νέων ψηφιακών εργαλείων για τον έλεγχο της ιατρικής και της φαρμακευτικής δαπάνης.
Βαθύ κράτος και αντιπολίτευση
Με την αντιπολίτευση σε κατάσταση παρατεταμένης ρευστότητας και την κυβερνητική έδρα να ταυτίζει το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής του Νίκου Ανδρουλάκη με τις ακραίες λαϊκιστικές φωνές και τα αντισυστημικά κόμματα, προκειμένου να το αποδομήσει στα μάτια των ψηφοφόρων του πολιτικού κέντρου, το Μέγαρο Μαξίμου στοχεύει να… μπουστάρει τα ερείσματά του και στο πλαίσιο αυτό τη δική τους προστιθέμενη αξία λαμβάνουν τα μεγάλα διλήμματα που θα έρχονται στην επιφάνεια όσο το χρονόμετρο κυλάει αντίστροφα προς την άνοιξη του 2027. Διλήμματα πολιτικά. Διλήμματα για τη θέση που θα πρέπει να έχει η χώρα στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Διλήμματα που, αν μη τι άλλο, θα παραπέμπουν, υπό άλλο πρίσμα βέβαια και προσαρμοσμένα στα νέα εσωτερικά και διεθνή δεδομένα, στα κυρίαρχα ερωτήματα των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων. Για “πρόοδο ή συντήρηση”. “Για θετικά βήματα ή οπισθοδρόμηση”. Για “σταθερότητα ή περιπέτειες και ακυβερνησία”.
Διαβάστε ακόμη:
Πηγή: capital.gr
