Η Ρίβκα Λαφέαρ είναι «συντονίστρια εργαστηρίων, συναντήσεων και ομαδικών συνεδριών με θέμα τη γιόγκα, δασκάλα γυναικείας γιόγκα και προσωπικής ανάπτυξης». Ζει στον οικισμό Σιλόχ, στη νότια Δυτική Οχθη, και δηλώνει περήφανη για την «αντισυμβατική» της σκέψη. Είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι «η μουσική έχει τη δύναμη να αλλάξει τη συνείδησή μας», όπως και ότι η εκδίωξη και η εξόντωση των δύο εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας αρχίζει με την «αλλαγή της συνείδησης». Πρέπει να καταλάβουμε ότι «έχουμε έναν εχθρό εδώ – τον οποίο κοιτάμε στα μάτια και εξοντώνουμε». Και όταν λέει «εχθρό», δεν εννοεί μόνο τους τρομοκράτες της Χαμάς, να είμαστε ξεκάθαροι: «Είμαστε αποφασισμένοι να πάρουμε εκδίκηση και να καταστρέψουμε τη Γάζα. Από το βρέφος μέχρι τη γιαγιά». Είναι καλός άνθρωπος η Ρίβκα. Και καμία αντίφαση δεν βλέπει ανάμεσα στην πνευματικότητα και την εξόντωση. «Μπορεί κανείς να είναι γεμάτος αξίες και αγάπη και ταυτόχρονα… να ξέρει τι είναι σωστό και τι λάθος».
Ο Γκιλ Κοπάτζ είναι ένας γνωστός στο Ισραήλ stand up comedian που φλερτάρει με την πνευματικότητα και τη θρησκεία εδώ και χρόνια. Μία μέρα πριν από τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος πόσταρε το εξής μήνυμα: «Αν ταΐζεις τους καρχαρίες, τελικά σε τρώνε. Αν ταΐζεις τους Γαζαίους, τελικά σε τρώνε. Υποστηρίζω την εξαφάνιση των καρχαριών και την εξόντωση των Γαζαίων. Σκέψεις για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος 2025». Μετά τη θύελλα των αντιδράσεων, πόσταρε μια διευκρίνιση: «Δεν έχω ίχνος συμπόνιας για τους κατοίκους της Γάζας. Για τους Αραβες στο σύνολό τους, ναι, για τα ανθρώπινα όντα στο σύνολό τους, ναι, για τους καρχαρίες – όχι, και όχι για τα ανθρώπινα κτήνη». Είναι καλός άνθρωπος ο Γκιλ. «Θεωρώ τον εαυτό μου φιλεύσπλαχνο, φιλελεύθερο και ηθικό άνθρωπο» έγραψε. Εκλεισε την ανάρτηση με λίγο μαύρο χιούμορ: «Δεν είναι γενοκτονία, είναι παρασιτοκτόνο και είναι αναγκαίο».
Η Μ. ζει σε μια μεγάλη, εύπορη πόλη, λίγα χιλιόμετρα βόρεια του Τελ Αβίβ. Διευθύνει ένα στούντιο που περιγράφεται ως «ένας ευχάριστος χώρος, γεμάτος έμπνευση» και πρεσβεύει τρεις αξίες: «Δημιουργικότητα. Συναίσθημα. Εμπειρία». Σε αυτόν τον ευχάριστο χώρο συντονίζει «ομάδες δημιουργικότητας για παιδιά – από την ηλικία των τεσσάρων ετών και πάνω· προσωπική συναισθηματική καθοδήγηση για παιδιά και νέους – με μια ήπια, συνδετική και περιποιητική προσέγγιση». Οταν όμως της υποδεικνύουν ένα βίντεο που δείχνει ένα πεινασμένο παιδί στη Λωρίδα της Γάζας, ισχυρίζεται αμέσως: «Μη πιστευτό. Συγγνώμη. Εχω δει πώς στήνονται τα κλιπ – τοποθέτηση, μακιγιάζ, σύνταξη σεναρίου». Και τελικά, «ξέρετε κάτι; Ακόμα κι αν είναι αληθινό, μετά την 7η Οκτωβρίου, δεν έχω ίχνος συμπόνιας για κανέναν εκεί. Ούτε καν για τα παιδιά». Είναι καλός άνθρωπος η Μ.: «Η γράφουσα είναι μητέρα, λάτρης της ανθρωπότητας και γενικά ένας όμορφος άνθρωπος». Απλώς «η 7η Οκτωβρίου μού στέρησε την αθωότητα».
Η Α. ζει σε μια άλλη μεγάλη πόλη του Ισραήλ και ψάχνει να βρει ένα νέο σπίτι για «ένα καταπληκτικό σκυλί!!!. Δεν λερώνει μέσα, είναι ένα σκυλί γεμάτο αγάπη που χρειάζεται ένα ζεστό, φιλόξενο σπίτι». Οταν όμως πέφτει πάνω στη φωτογραφία ενός παιδιού από τη Γάζα που σκοτώθηκε σε ισραηλινό βομβαρδισμό, καταλαβαίνει αμέσως ότι κάποιος προσπαθεί να την μπερδέψει: «Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα» γράφει. «Αν δεν είχε γίνει σφαγή εδώ, δεν θα γινόταν σφαγή εκεί!!! Δεν είναι η περίπτωση της κότας και του αβγού!!!». Κατόπιν, όταν η κότα και το αβγό δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν τι εννοεί, καταφεύγει σε μερικές από τις «καλύτερες» διαψευσμένες φήμες που κυκλοφόρησαν μετά από εκείνη τη φρικτή σφαγή: «εδώ έκαψαν μωρά, τους έκοψαν τα κεφάλια, τα έβαλαν σε φούρνους». Είναι καλός άνθρωπος η Α. «Μην με παρεξηγήσετε, σκεφτόμουν ακριβώς όπως εσείς μέχρι τις 6 Οκτωβρίου, αλλά αν κάποιος έρθει να σας σκοτώσει… το θέμα έκλεισε. Εκείνοι ξεκίνησαν και εμείς θα τελειώσουμε!!!».
Υπάρχουν, λέει, πολλοί άνθρωποι σαν αυτούς στο σύγχρονο Ισραήλ, άνθρωποι με συνείδηση τόσο καλά ρυθμισμένη που βλέπουν την εξόντωση του άλλου σαν μια μορφή προσωπικής ανάπτυξης και την εξάλειψη του εχθρού σαν ενδυνάμωση. Δεν το λέμε εμείς, το λέει η ισραηλινή «Haaretz». Πρόκειται βέβαια, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένως η κυβέρνηση Νετανιάχου, για μία «αντισημιτική» εφημερίδα, οπότε δεν πρέπει να παίρνουμε τοις μετρητοίς ό,τι γράφει. Το πρόβλημα, που παίρνουμε της μετρητοίς, είναι ότι πολλοί άνθρωποι σαν αυτούς, με καρδιά ανήμπορη να νιώσει κάτι άλλο εκτός από μίσος και μυαλό ανίκανο να αντιληφθεί οποιαδήποτε απόχρωση μεταξύ άσπρου και μαύρο, υπάρχουν και εδώ – και δεν έχουν καν το προσωπικό τραύμα της σφαγής που διέπραξε η Χαμάς εκείνο το «Μαύρο Σάββατο» του 2023 σαν άλλοθι. Το βραβείο της εβδομάδας, σε κείνους που έσπευσαν να χαρακτηρίσουν «αντισημίτρια» τη συνάδελφο που μοιράστηκε με τους αναγνώστες τον προβληματισμό της για την πρόσκληση που έλαβε από την ισραηλινή πρεσβεία να παραστεί, μεθαύριο, στη δεξίωση για την 77η Ημέρα Ανεξαρτησίας της χώρας. Σε έναν βαθμό, ζηλεύουμε τις βεβαιότητές τους – αλλά κάπου φτάνει με τη βλακεία.
Πηγή: tanea.gr
