Στη γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στο Παρίσι και τη Ρώμη δείχνουν εσχάτως να υπάρχουν πολλά… παράσιτα. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, ώστε να έχουν δημιουργηθεί «παρεξηγήσεις» ανάμεσα στον Εμανουέλ Μακρόν και την Τζόρτζια Μελόνι, δυσκολεύοντας περαιτέρω μια σχέση η οποία ποτέ δεν υπήρξε πραγματικά ομαλή και ανέφελη. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στο περιβάλλον της Μελόνι φέρεται πλέον να κάνουν λόγο για το «σύνδρομο Μακρόν», κατηγορώντας τον πρόεδρο της Γαλλίας ότι με τον υπέρμετρο πολιτικό εγωισμό του διασπά την ενότητα της ΕΕ και συνολικά της Δύσης – την ίδια στιγμή που στο Μέγαρο των Ηλυσίων γίνεται λόγος για εσκεμμένη και επικίνδυνη «παραπληροφόρηση» από την πλευρά της ιταλίδας πρωθυπουργού.
Η αφορμή για τον νέο γύρο αντιπαράθεσης ανάμεσα στους δύο δόθηκε με την πρόσφατη άτυπη σύνοδο των Τιράνων για το Ουκρανικό, όπου ο Μακρόν βρέθηκε στο ίδιο τραπέζι με ηγέτες άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών: τον νέο καγκελάριο της Γερμανίας Φρίντριχ Μερτς, τους πρωθυπουργούς του Ηνωμένου Βασιλείου και της Πολωνίας Κιρ Στάρμερ και Ντόναλντ Τουσκ – και, βεβαίως, τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Η Μελόνι, αντιθέτως, επέλεξε να μην είναι παρούσα, κάτι που συνέβη και πριν από περίπου δέκα μέρες, όταν οι ίδιοι τέσσερις ηγέτες μετέβησαν στο Κίεβο με το τρένο, προκειμένου να συναντήσουν τον ουκρανό πρόεδρο και να του εκφράσουν την αμέριστη συμπαράστασή τους.
Η απουσία της Μελόνι προφανώς δεν είναι τυχαία και έχει άμεση σχέση με τη δύσκολη θέση στην οποία έχει βρεθεί μετά την εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Ηταν μια εξέλιξη που, όπως έχουν σημειώσει αρκετοί αναλυτές, την υποχρέωσε να τηρεί λεπτές και εύθραυστες ισορροπίες εντός της ΕΕ, όπου ήδη πολλοί τη χαρακτηρίζουν ως «άνθρωπο του Τραμπ» – ενώ κυρίως οι Γάλλοι δεν της συγχωρούν το γεγονός ότι επέλεξε να επισκεφθεί σόλο τον Λευκό Οίκο στα μέσα Απριλίου και, όπως όλα δείχνουν, της την έχουν «στημένη».
Η «συμμαχία των προθύμων» και η Ουκρανία
Η ίδια, από την πλευρά της, έχει εξαρχής καταστήσει σαφές πως ουδεμία πρόθεση έχει να εντάξει την Ιταλία στη «συμμαχία των προθύμων», η οποία φιλοδοξεί να καλύψει το – πολιτικό και στρατιωτικό – κενό που δημιουργεί η απόφαση του Τραμπ να «πάρει αποστάσεις» από το Κίεβο. Ειδικά όσον αφορά τα όσα συνέβησαν στην πρωτεύουσα της Αλβανίας, διεμήνυσε μέσω του αποκαλούμενου «Ρασπούτιν του μελονισμού» και εξ απορρήτων της Τζιοβανμπατίστα Φατσολάρι ότι το πλαίσιο ήταν ασαφές και άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο ανάπτυξης ευρωπαϊκών στρατευμάτων σε ουκρανικό έδαφος.
Τον παραπάνω ισχυρισμό έσπευσε να διαψεύσει κατηγορηματικά το Παρίσι, ενώ κάτι ανάλογο έκανε και ο Μερτς κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Ρώμη με την ευκαιρία της ορκωμοσίας του νέου Πάπα Λέοντα ΙΔ’. Ο ίδιος, βεβαίως, φρόντισε να χαρακτηρίσει την Ιταλία «αναντικατάστατο στρατηγικό εταίρο» της Γερμανίας, υποσχόμενος πιο στενή συνεργασία. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ενώ πράγματι οι δυο τους έχουν αρκετά κοινά – σκληρή στάση στο Μεταναστευτικό, εξαιρέσεις των αυτοκινητοβιομηχανιών από την Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ – γνωρίζουν πως υπάρχουν μεταξύ τους και σημαντικές διαφορές.
Οσο για τον Μακρόν, μπορεί να είναι πιο κοντά με τον Μερτς στα ζητήματα της Ουκρανίας, αντικειμενικά όμως θα έπρεπε να επιδιώκει να έχει σύμμαχο τη Μελόνι σε άλλα μέτωπα – όπως, για παράδειγμα, οι δημοσιονομικοί κανόνες της ΕΕ, ο ενιαίος δανεισμός με ευρωομόλογα κ.λπ. Ολα δείχνουν, ωστόσο, ότι δύσκολα θα την αποδεχθεί ως ισότιμη εταίρο, ειδικά καθώς η ιταλίδα πρωθυπουργός παίζει δυναμικά στο ταμπλό των ΗΠΑ. Η χθεσινή τριμερής συνάντηση, με τον αμερικανό αντιπρόεδρο Τζέι Ντι Βανς και την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μάλλον ενισχύει τις ανησυχίες του γάλλου προέδρου.
Πηγή: tanea.gr
