Εάν πετύχει η Ρωσία τους στόχους της έναντι της Ουκρανίας, μία εκ των συνεπειών θα είναι ένας νέος γύρος διασποράς πυρηνικών παγκοσμίως σε 5 ή 10 χρόνια, με 12-13 χώρες να αποκτούν πυρηνικά όπλα, προειδοποιεί στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ο Κάρλο Μασάλα, διευθυντής του γερμανικού Κέντρου Μελετών Πληροφοριών και Ασφάλειας (CISS) και καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Ενόπλων Δυνάμεων του Μονάχου, ο οποίος κάνει αναλύσεις και σενάρια για το γερμανικό υπουργείο Αμυνας. Μιλήσαμε μαζί του με αφορμή το βιβλίο του «Αν κερδίσει η Ρωσία», το οποίο είναι best seller στη Γερμανία εδώ και πολλές εβδομάδες.
«Τι θα μπορούσε να νοείται ως μια νίκη της Ρωσίας;» τον ρωτάμε. «Αν αποκτήσει τα εδάφη που θεωρεί ότι έχει καταλάβει, αν διασφαλίσει ότι η Ουκρανία θα είναι αποστρατιωτικοποιημένη ή ότι θα αλλάξει η κυβέρνηση, τότε για τη Ρωσία θα είναι νίκη» απαντά. Το βιβλίο του βασίζεται σε άρθρο που έγραψε με συνάδελφό το φθινόπωρο του 2023, για τις συνέπειες μιας ρωσικής νίκης στην Ουκρανία και την Ευρώπη. «Αρχισα να γράφω με φόντο τη συζήτηση που έχουμε στην Ευρώπη, όπου οι περισσότερες υπηρεσίες πληροφοριών και οι υπουργοί Αμυνας εκτιμούν ότι μέχρι το 2029 η Ρωσία θα είναι αρκετά ισχυρή για να επιτεθεί σε χώρα του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία θέλει ενδεχομένως να δοκιμάσει το ΝΑΤΟ πολιτικά. Αν το ΝΑΤΟ διαλυθεί, θα πετύχει έναν από τους στόχους της. Η άποψή μου είναι ότι δεν χρειάζεται απαραίτητα ένας μεγάλος πόλεμος. Η Ρωσία θα ψάξει τα ευάλωτα σημεία της Ευρώπης (soft spots). Επέλεξα το σενάριο μιας επίθεσης στην εσθονική πόλη Νάρβα» λέει. Στο βιβλίο του ο αμερικανός πρόεδρος δεν διακινδυνεύει μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία για να απελευθερωθεί μια μικρή πόλη της Εσθονίας, ενώ τη θέση του υιοθετούν και ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες. Το ΝΑΤΟ δεν ενεργοποιεί το άρθρο 5 και ως αποτέλεσμα είναι πολιτικά νεκρό. Μας θυμίζει ότι μπορεί να έχουμε τουλάχιστον τέσσερις κυβερνήσεις χωρών – μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που δεν υιοθετούν την εκτίμηση απειλής των υπολοίπων, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία, εν μέρει την Ολλανδία και πιθανώς τη Ρουμανία (αν ο εκλεγεί ο εθνικιστής υποψήφιος).
«Αν ξεσπάσει ένας πόλεμος και οι ΗΠΑ δηλώσουν ότι αυτός δεν είναι δικός μας, η Ευρώπη δεν θα μπορέσει να αμυνθεί για πολύ καιρό. Μας λείπουν αμυντικές ικανότητες, οι οποίες δεν μπορεί να αποκτηθούν εν μια νυκτί. Χωρίς την ενεργό συμβολή των ΗΠΑ, οι Ευρωπαίοι θα ήταν τυφλοί σε ένα στρατιωτικό θέατρο». Η μόνη πιθανή πολιτική τώρα είναι να μειώσουμε το χάσμα της έλλειψης αμυντικών ικανοτήτων, όχι να το κλείσουμε, και πρέπει να το κάνουμε γρήγορα» λέει.
«Η επιθετικότητα της Ρωσίας έναντι της Ουκρανίας είναι μέρος μιας παγκόσμιας σύγκρουσης μεταξύ χωρών που θέλουν να διατηρήσουν την υφιστάμενη διεθνή τάξη και χωρών που θέλουν να την ανατρέψουν, οι οποίες καθοδηγούνται από την Κίνα. Εάν η Ρωσία πετύχει, θα υπάρχουν συνέπειες σε παγκόσμια κλίμακα. Πρώτον, θα δείξει ότι οι επιθετικοί πόλεμοι αποδίδουν. Δεν έχουμε ιδέα τι σημαίνει αυτό για τις φιλοδοξίες της Κίνας απέναντι στην Ταϊβάν. Δεύτερον, χώρες που έχουν εδαφικές διαφορές με γείτονές τους, οι οποίοι είναι στρατιωτικά ανώτεροι, θα προσπαθήσουν να προστατευτούν αποκτώντας πυρηνικά όπλα. Μπορεί να έχουμε έναν νέο γύρο διασποράς πυρηνικών, καταλήγοντας σε 5 ή 10 χρόνια με 12-13 χώρες που αποκτούν πυρηνικά όπλα. Αυτό θα καταστήσει τη διαχείριση των πυρηνικών σε παγκόσμια κλίμακα πολύ πιο περίπλοκη» προειδοποιεί.
«Αν η Ουκρανία δεν λάβει ουσιώδεις εγγυήσεις ασφαλείας, και η μόνη χώρα που μπορεί να τις δώσει είναι οι ΗΠΑ, η κατάσταση δεν θα είναι εύκολη. Ουκρανία και Ευρώπη θα πρέπει να περιμένουν μια τρίτη επίθεση τα επόμενα χρόνια. Οι ΗΠΑ, όμως, δεν είναι έτοιμες να δώσουν εγγυήσεις. Οι μόνοι που μπορούν να τους πείσουν είναι οι Ευρωπαίοι. Θα είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, αλλά δεν νομίζω ότι οι ΗΠΑ θέλουν να εμπλακούν στρατιωτικά στην Ουκρανία. Δεν είμαι αισιόδοξος. Επιπλέον, μέρος των απαιτήσεων Πούτιν είναι να αποσύρουν οι ΗΠΑ τις δυνάμεις τους από τις βαλτικές χώρες, την Πολωνία και τη Ρουμανία. Δεν είμαι σίγουρος αν οι ΗΠΑ δεν είναι πρόθυμες να υποχωρήσουν». Δεν θεωρεί άλλωστε ότι η συμφωνία ΗΠΑ – Ουκρανίας για τα ορυκτά μπορεί να προστατεύσει την Ουκρανία. «Παραδόξως η ιδέα του Τραμπ είναι ότι αν υπάρχουν αμερικανοί επιχειρηματίες στην Ουκρανία θα απέτρεπε τη Ρωσία. Αλλά και στις 24 Φεβρουαρίου του 2022 υπήρχαν. Αυτό δεν απέτρεψε τη ρωσική εισβολή».
Τι ρόλο μπορεί να παίξει η Γερμανία; «Ο γερμανός καγκελάριος μαζί με τη Γαλλία, τη Βρετανία και την Πολωνία πρέπει να δημιουργήσει έναν όσο πιο ευρύ ευρωπαϊκό συνασπισμό, να αναπτύξουν σχέδιο για το πώς θα στηρίξουν την Ουκρανία και πώς θα αντιμετωπίσουν τις ΗΠΑ. Βλέπουμε τους Ευρωπαίους να θέλουν ενόψει της Συνόδου του ΝΑΤΟ να διαπραγματευτούν, αλλά δεν γνωρίζουμε αν οι ΗΠΑ έχουν τη βούληση. Μπορούν να πουν (στον Τραμπ) «αυξάνουμε τις δαπάνες, αναλαμβάνουμε νέες δεσμεύσεις μέσω των απαιτήσεων ικανοτήτων του ΝΑΤΟ, οπότε θα θέλαμε να κάνετε κάτι». Θα πρέπει να συζητηθεί ένας οδικός χάρτης βάσει του οποίου θα παραμείνουν οι ΗΠΑ τα επόμενα 4-5 χρόνια ο κύριος εγγυητής ασφαλείας όσο εμείς επανεξοπλιζόμαστε. Ομως οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται. Το είδαμε στις δηλώσεις του Χέγκσεθ τον Φεβρουάριο, το βλέπουμε στο μνημόνιο με την Κίνα που διέρρευσε και στο νέο μνημόνιο για τον αμερικανικό στρατό, όπου όλα δηλώνουν ότι υπάρχουν δύο προτεραιότητες για τις ΗΠΑ, η άμυνα της πατρίδας και η αποτροπή της Κίνας. Η Ευρώπη δεν έχει πλέον κανένα ρόλο».
Πηγή: tanea.gr
