Μοιάζει με έναν ακόμη Πικάσο, έναν από τους πολλούς που προσφέρονται στη φετινή σεζόν δημοπρασιών και στις φουάρ της Νέας Υόρκης. Ομως το «Κεφάλι άνδρα με πίπα» (1971) δεν πωλείται με εκτίμηση μεταξύ 6 και 8 εκατ. δολαρίων μέσω των παραπάνω «κλασικών» οδών, αλλά μέσω της εφαρμογής Fair Warning.
Φιλοσοφία του νέου αυτού τρόπου πωλήσεων είναι η αντίσταση στην υπερπροσφορά και κατά συνέπεια στον κορεσμό που προκύπτει από αυτήν. Εξού και στο Fair Warning πωλείται μόνο ένα έργο κάθε μία με δύο εβδομάδες, με τη συνοδεία της χαρακτηριστικής φωνής ενός δημοπράτη. «Μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες αυτές που θα επέτρεπαν να δεις το έργο, όχι υπό τους όρους που θα το έβλεπες αν ήταν ένα ανάμεσα σε εκατοντάδες»,λέει στους «Financial Times» ο εμπνευστής της εφαρμογής, Λουίκ Γκουζέρ, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του στον οίκο Christie’s και είχε κομβικό ρόλο στην πώληση του «Σωτήρα του Κόσμου» του Λεονάρντο ντα Βίντσι έναντι 450 εκατ. δολαρίων — το πιο ακριβό έργο που έχει δημοπρατηθεί ποτέ. Για το Fair Warning, ο Γκουζέρ έχει μια ασυνήθιστη εικόνα στο μυαλό του: «Φαντάζομαι ότι οι άνθρωποι κάθονται στην τουαλέτα για να δουν την εφαρμογή, γιατί μόνο τότε έχουν χρόνο να συγκεντρωθούν».
Την ίδια στιγμή, ο οίκος Christie’s οργάνωσε τα τελευταία χρόνια δύο κλειστές δημοπρασίες για ελάχιστους επιλεγμένους πελάτες, όπως αποκαλύπτει ο Γκιγιόμ Τσερούτι, πρώην διευθύνων σύμβουλος και νυν πρόεδρος του οίκου. Αν και δεν ανακοινώνει ποια έργα πωλήθηκαν με αυτόν τον τρόπο, κάνει λόγο για δύο δημιουργίες κορυφαίων καλλιτεχνών του 20ου αι. οι οποίες και άλλαξαν χέρια με την τελική τιμή να ξεπερνά τα 100 εκατ. δολάρια, ένα επίπεδο τιμής που έχει σχεδόν εκλείψει από τις παραδοσιακές δημοπρασίες το τελευταίο διάστημα. «Και στις δύο πωλήσεις [το 2021 και το 2023], οι πελάτες ενθουσιάστηκαν με τη μορφή της πολύ κλειστής δημοπρασίας και ένιωσαν ξεχωριστοί που συμπεριλήφθηκαν σε μια επιλεγμένη ομάδα», σύμφωνα με τον Τσερούτι, ο οποίος επισημαίνει ότι οι εμπλεκόμενοι εκτίμησαν ιδιαιτέρως τη διακριτικότητα της διαδικασίας. Διευκρινίζει, ωστόσο, ότι αυτού του τύπου οι δημοπρασίες αφορούν μόνο σε κορυφαία έργα.
Η αγορά της τέχνης αναθεωρεί τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να προσελκύει πελάτες καθώς τα υφιστάμενα μοντέλα βρίσκονται υπό πίεση. Στις φουάρ επί παραδείγματι οι γκαλερί έρχονται αντιμέτωπες με αυξημένα έξοδα συμμετοχής και συρρικνωμένα περιθώρια κέρδους, εξού και εμφανίζονται ολοένα και περισσότερες εναλλακτικές διοργανώσεις με πειραματικό χαρακτήρα, όπως η Esther που είναι σε εξέλιξη αυτές τις ημέρες στη Νέα Υόρκη, ενώ πληθαίνουν και οι συνεργασίες μεταξύ οίκων δημοπρασιών και γκαλερί – κάτι που για καιρό θεωρούνταν ταμπού στον χώρο της τέχνης.
«Πρωθυπουργικός» Καναλέτο στο σφυρί
Το καλύτερο έργο του Καναλέτο (επάνω) που υπάρχει σε ιδιωτική συλλογή, το μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο σημαντικό έργο του έχει βγει στην αγορά τα τελευταία 20 χρόνια (86 x 138 εκ.) και με πλούσια ιστορία καθώς στο παρελθόν κρεμόταν στο σαλόνι της οικίας στην Ντάουνινγκ Στριτ 10, όταν πρωθυπουργός της Βρετανίας ήταν ο Ρόμπερτ Γουόλπολ. Λόγοι αρκετοί ώστε η ελαιογραφία «Η επιστροφή του Μπουντσιτόρο την ημέρα της αναλήψεως» του 1731-32 (κάτω) να αναμένεται να ξεπεράσει τις 20 εκατ. στερλίνες στη δημοπρασία της 1ης Ιουλίου που θα πραγματοποιήσει ο οίκος Christie’s.
Το έργο που απεικονίζει την επίσημη γαλέρα του Δόγη της Βενετίας πωλήθηκε τελευταία φορά στον οίκο Ader Tajan στο Παρίσι το 1993. Ηταν η πρώτη φορά που είχε εμφανιστεί σε δημοπρασία ύστερα από περισσότερα από 250 χρόνια. Τότε κατέρριψε ρεκόρ για πώληση έργου Μεγάλου Δασκάλου στη Γαλλία και αγοράστηκε από τον συλλέκτη που το κατείχε μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ακόμη γνωστή η σύνδεση του έργου με τον Γουόλπολ. Δεν είναι γνωστό πότε ή πώς ο πρώην πρωθυπουργός αγόρασε τον πίνακα, αλλά είναι πιθανό να μεσολάβησε ο γιος του Εντουαρντ, ο οποίος είχε σταλεί στη Βενετία το 1730-31 για να αγοράσει πίνακες για τη διακόσμηση της πρωθυπουργικής κατοικίας στην οποία ζούσε ο πατέρας του από το 1735 έως το 1742. Ο εν λόγω πίνακας πάντως θεωρείται σημαντικός διότι πιστεύεται ότι φιλοτεχνήθηκε στην πλέον δημιουργική περίοδο του καλλιτέχνη (στις αρχές της δεκαετίας του 1730), απεικονίζονται σε αυτόν όλα τα σπουδαία μνημεία-τοπόσημα της Βενετίας σε μια ιδιαιτέρως εορταστική ατμόσφαιρα, είναι διατηρημένος σε άριστη κατάσταση και ανήκε σε μια σπουδαία συλλογή αφού ο Γουόλπολ, πέρα από πρωθυπουργός, ήταν και διακεκριμένος συλλέκτης.
Πηγή: tanea.gr
