Συνείδηση

Συνείδηση

Η 39χρονη «Μάχα» (όλα τα ονόματα είναι αλλαγμένα), μίλησε στη δημοσιογράφο της «Haaretz» Σερέν Φαλάχ Σάαμπ από τη Χαν Γιουνίς. «Κάποτε ονειρευόμουν πως η κόρη μου θα γιόρταζε τα γενέθλιά της με μία τούρτα», της είπε. «Τώρα ονειρεύομαι ότι θα φάει ένα γεύμα μέσα στη μέρα. Οταν κλαίει τη νύχτα, της τραγουδάω για να ξεχάσει την πείνα. Είναι δύσκολο να βλέπω την κόρη μου να πεινάει και να ξέρω ότι δεν έχω τίποτα να την ταΐσω εκτός από γάλα σε σκόνη που δεν είναι κατάλληλο για την ηλικία της. Το βράδυ, παίρνω μισό χουρμά και τον τυλίγω σε ένα κομμάτι ύφασμα για να τον γλείφει, σαν καραμέλα. Μου ραγίζει την καρδιά. Ζούμε με κάτι που μοιάζει με φαγητό χωρίς να ξέρουμε πότε θα μπορέσουμε να φάμε ξανά ένα πλήρες γεύμα».

Ο «Χ» τής μίλησε από κάποιο αδιευκρίνιστο μέρος της Λωρίδας της Γάζας, η Σάαμπ δεν ανέφερε την ηλικία του, μόνο την ιδιότητά του: δημοσιογράφος, συνάδελφός της. «Νιώθω αδύναμος», της είπε. «Τρώω έναν χουρμά στη 1 μ.μ. και έναν ακόμα στις 6. Ετσι είναι εδώ και τρεις εβδομάδες. Το ρύζι στο σπίτι έχει σχεδόν τελειώσει και δεν υπάρχει αλεύρι. Το μόνο πράγμα που σκέφτομαι είναι πώς θα ταΐσω τα παιδιά μου τις επόμενες μέρες. Πριν από λίγες ημέρες, ο γιος μου ο Αχμέντ, που είναι πέντε ετών, πεινούσε πολύ και άρχισε να κλαίει μέσα στη νύχτα. Είχαμε δύο πίτες που θέλαμε να μοιράσουμε στα τέσσερα παιδιά την επομένη. Αλλά έκλαιγε τόσο πολύ που του δώσαμε μια ολόκληρη. Τα άλλα τρία παιδιά μου μοιράστηκαν την άλλη. Ηταν το μόνο που έφαγαν εκείνη την ημέρα».

Ο «Μ» μίλησε στον δημοσιογράφο της «Haaretz» Γκίντεον Λέβι από την Μπέιτ Λαχία. Τον γνωρίζει από παλιά τον «Μ» ο Λέβι, εργαζόταν ως ταξιτζής, χρόνια τον πηγαινοέφερνε στη Γάζα με την κίτρινη, επταθέσια Mercedes του, άλλοτε βάζοντάς της βενζίνη, και άλλοτε με χρησιμοποιημένο τηγανέλαιο από τους πάγκους των φαλάφελ, όποτε η βενζίνη τελείωνε. Είναι 63 χρόνων ο «Μ», έχει περάσει εγκεφαλικό επεισόδιο και πάσχει από διαβήτη. Και το σπίτι του και η Mercedes με τα εκατομμύρια χιλιόμετρα στο κοντέρ έχουν καεί. Και η ινσουλίνη του τελειώνει. Μέχρι πρότινος, την έπαιρνε από το φαρμακείο της UNRWA, της Υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες, αλλά από τότε που το Ισραήλ σταμάτησε την είσοδο της ανθρωπιστικής βοήθειας, στις 2 Μαρτίου, δεν υπάρχει ινσουλίνη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_m1’); });

Ο «Μ» προσπαθεί να είναι καθησυχαστικός: δεν χρειάζεται ινσουλίνη αυτή τη στιγµή επειδή δεν υπάρχει ψωμί. Παίρνει ινσουλίνη μόνο όταν τρώει ψωμί. Κρατάει την τελευταία δόση για την περίπτωση που αυτός και η οικογένειά του βρουν λίγο ψωμί. Την Τετάρτη, ο γιος του βγήκε να ψάξει για ποπ κορν μήπως ηρεμήσει το στομάχι του. Εψαχνε για ώρες, χωρίς αποτέλεσμα. «Του είπα ότι δεν θα έβρισκε καθόλου», λέει ο πατέρας. «Πεινάω, πεινάω πραγματικά», εκμυστηρεύτηκε στον Γκίντεον Λέβι. Ηταν η πρώτη φορά από τότε που άρχισε ο πόλεμος που είπε αυτή τη φράση τόσο ευθέως. Πάντα προσπαθούσε να υποβαθμίσει τις δυσκολίες του ώστε να μην προκαλέσει οίκτο και να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του. Μέχρι προχθές. Την Τετάρτη, παραδέχτηκε ότι πεινούσε. Πραγματικά πεινούσε.

Την ίδια εικόνα περιέγραψε από τη Γάζα και ο «Αχμέντ» στον δημοσιογράφο της «Haaretz» Νιρ Χασόν. Ελλειψη τροφής, έλλειψη πόσιμου νερού, λύματα που κυλούν στους δρόμους και τα καταφύγια «σαν ποτάμια», κουνούπια και αρουραίοι παντού. «Το πιο οδυνηρό;», του είπε. «Τίποτα από όλα αυτά δεν επηρεάζει τη Χαμάς. Τίποτα από όσα περνάμε δεν φαίνεται να επηρεάζει τις διαπραγματεύσεις για τους ομήρους ή οτιδήποτε άλλο. Ολοι το γνωρίζουν αυτό. Για αυτό είναι τόσο χαμηλό το ηθικό. Ο κόσμος έχει αρχίσει να πιστεύει ότι ο ισραηλινός στρατός δεν στοχεύει τη Χαμάς – στοχεύει εμάς, τους πολίτες. Αν ο στόχος ήταν πραγματικά η διάλυση της Χαμάς, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν άλλες στρατηγικές, που δεν περιλαμβάνουν την πείνα, τη δολοφονία ή τον εκτοπισμό ενός ολόκληρου πληθυσμού».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_middle_2’); });

Η «Haaretz» συνόδευσε χθες το κύριο άρθρο της με τη φωτογραφία ενός νεκρού κοριτσιού από τη Γάζα, ενός από τα εννέα παιδιά που σκοτώθηκαν την Τρίτη από δύο ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις στον προσφυγικό καταυλισμό αλ-Μπουρέιγ. «Δεν θέλουμε να δούμε το κορίτσι σε αυτή τη φωτογραφία», έγραψε απευθυνόμενη στους ισραηλινούς αναγνώστες της. «Αν τη δούμε, θα νιώσουμε ενοχές. Δεν θέλουμε να νιώθουμε ενοχές επειδή η 7η Οκτωβρίου συνέβη σε εμάς, όχι σε αυτούς. Και δεν είμαστε πρόθυμοι να αποχωριστούμε αυτό το συναίσθημα, ακόμη και όταν σκοτώνουμε χιλιάδες παιδιά στο όνομά του… Δεν πρέπει να αποστρέφουμε το βλέμμα», κατέληγε το άρθρο. «Πρέπει να ξυπνήσουμε και να φωνάξουμε δυνατά: Σταματήστε τον πόλεμο». Η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει επιβάλει οικονομικό μποϊκοτάζ στη θαρραλέα αυτή εφημερίδα από τον περασμένο Νοέμβριο – ένας υπουργός του τη χαρακτήρισε «αντισημιτική».

Πριν από 80 χρόνια, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ανθρωπότητα φώναξε «Ποτέ ξανά». Αμα ξυπνήσει, ας τα βρει με τη συνείδησή της.

Πηγή: tanea.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ