Η βασική πολιτική στρατηγική δύο διαδοχικών εθνικών αναμετρήσεων για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είχε επιρροές από την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Το μοντέλο Κλίντον προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένα μιας πολιτικής ομάδας που προβάλλει «μεταρρυθμιστική ορμή» και «διαχειριστική επάρκεια» και δεν επιμένει τόσο σε ιδεολογικά στεγανά Δεξιάς και Αριστεράς είχε βρει απήχηση σε μια ευρεία βάση. Κάτι σαν άλλος τρίτος δρόμος από τα κεντροδεξιά έφερε ψηφοφόρους που δεν ήταν απαραίτητα πριν ψηφοφόροι της ΝΔ.
Η πύρρειος νίκη των ευρωεκλογών το 2024 και εν συνεχεία η ευρεία αποδοκιμασία που αποτυπώθηκε στις πρώτες διαδηλώσεις του 2025 για την τραγωδία των Τεμπών ανάγκασαν τον Πρωθυπουργό να κάνει ένα βήμα πίσω, να στραφεί περισσότερο στο κόμμα και να περιχαρακωθεί στα δεξιά του, επιδιώκοντας στεγανοποίηση του παραδοσιακού ακροατηρίου. Την εσωστρέφεια μηνών έδειξαν κομβικές αποφάσεις του τόσο σε επίπεδο ατζέντας (για παράδειγμα, η εξαφάνιση από το προσκήνιο του θέματος του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών) όσο και σε επίπεδο ανάδειξης προσώπων (στην Ευρώπη με τον Απόστολο Τζιτζικώστα, στην Προεδρία της Δημοκρατίας με τον Κώστα Τασούλα, στην κυβερνητική μηχανή κ.ο.κ.). Δύο χρόνια μακριά από τις τελευταίες εθνικές εκλογές και δύο πριν από τις επόμενες, βάσει των δεσμεύσεών του για κάλπη το 2027, ο Μητσοτάκης αποπειράται την επιστροφή στην «τριγωνοποίηση» α λα γκρέκα. Υπό το βάρος της φθοράς της εξαετίας και θεμάτων της καθημερινότητας που σταθερά έχουν αρνητικό πρόσημο στην αξιολόγηση των πολιτών, έχει ανάγκη να πείσει ότι κινείται πέρα από διαιρέσεις και να επιχειρήσει να απευθυνθεί σε ακροατήρια που μπορεί έχουν ετερόκλητες αντιλήψεις – χωρίς ταυτόχρονα να έχει πια την πολυτέλεια να αγνοεί την κομματική συσπείρωση. Η μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι πασχίζει να χτίσει αφήγημα με θετικά μηνύματα και με την οικονομική πολιτική στον πυρήνα της κυβερνητικής ρητορικής.
Το αμερικανικό
θεώρημα των 90s
Μπορεί να υποστήριξε μέσα στην εβδομάδα (Πρώτο Πρόγραμμα) ότι στην κυβέρνηση «δεν κάνουμε κάτι διαφορετικό από αυτό το οποίο κάνουμε εδώ και σχεδόν έξι χρόνια», ωστόσο το μείγμα αλλάζει, μαρτυρώντας ότι το Μέγαρο Μαξίμου επιστρατεύει εκ νέου το αμερικανικό θεώρημα των 90s: ο Πρωθυπουργός επαναφέρει τις χαλαρές εμφανίσεις του – μέσω TikTok χθες ζήτησε από τους πολίτες να συμμετέχουν στην αξιολόγηση του Δημοσίου. Σηκώνει την ατζέντα της ψηφιοποίησης του κράτους – ενδεικτική η χθεσινή συζήτηση με τη δημοσιογράφο Κόνι Λοΐζος στο πλαίσιο εκδήλωσης της διαδικτυακής εφημερίδας TechCrunch. Ξαναμπαίνει στο κάδρο προεκλογικού τύπου περιοδειών και «παραδοτέων» – σήμερα μιλάει στην εκδήλωση υπογραφής σύμβασης για τον ΒΟΑΚ στο Ηράκλειο Κρήτης. Και ταυτόχρονα με το μότο των «μεταρρυθμίσεων» στη Δικαιοσύνη, για παράδειγμα, όπως είπε στη χθεσινή εκδήλωση στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, υιοθετεί συνταγή μειώσεων φόρων – επιδομάτων (με προαγγελίες φοροαπαλλαγών για τη μεσαία τάξη στη ΔΕΘ αλλά και με στοχευμένες παροχές σε Ενοπλες Δυνάμεις, χαμηλοσυνταξιούχους, ενοικιαστές, ΑμεΑ κ.λπ.), απλής καθημερινότητας – σκληρής γραμμής στα εθνικά (εξοπλιστικά, άμυνα), αύξησης συντάξεων – επενδύσεων, ιδιωτικοποιήσεων – προσλήψεων στη δημόσια υγεία και παιδεία.
Με την Κόνι Λοΐζος
της TechCrunch
«Η ιδέα είναι πάντα να υπερβαίνουμε τις δυνατότητές μας. Να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία όχι μόνο για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος, αλλά και για να ξεπεράσουμε και πολλές ευρωπαϊκές χώρες» σημείωσε στη συζήτηση με τη Λοΐζος της TechCrunch, αναφερόμενος τόσο σε πρόσφατη κουβέντα με τον γερμανό καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς για την ίδρυση υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής αντίστοιχου με το ελληνικό όσο και σε θετικές αναφορές φίλων του από τις ΗΠΑ για την ψηφιοποίηση (του προγράμματος εμβολιασμού) στην πανδημική περίοδο. Ως μήνυμα στο εσωτερικό, πέραν του προφανούς καλέσματος στους επενδυτές, ερμηνεύτηκαν οι πρωθυπουργικές αναφορές στην πολιτική σταθερότητα, τη δημοσιονομική πειθαρχία και τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».
Πηγή: tanea.gr
