Θα μπορούσε να ήταν ο υπουργός Οικονομικών στη νέα κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Φρίντριχ Μερτς στη Γερμανία.
Αντί αυτής της «καυτής πατάτας» εν μέσω αγκυλωτικής στασιμότητας στην ασθμαίνουσα μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, ο πολιτικά υπερφιλόδοξος Γενς Σπαν προτίμησε να αναλάβει την προεδρία της κοινοβουλευτικής ομάδας της «Χριστιανής Ένωσης» στη Μπούντεσταγκ, τη γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή.
Έγινε έτσι επισήμως από αυτή τη Δευτέρα ο άρχων της παραδοσιακής συμμαχίας των κεντροδεξιών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) του Μερτς και των «αδελφών» Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) του Μάρκους Ζέντερ, από κοινού νικητών της κάλπης των πρόωρων εκλογών του περασμένου Φεβρουαρίου και κύριας συνιστώσας του νέου «μεγάλου συνασπισμού» στο Βερολίνου με τους Σοσιαλδημοκράτες της μετά Όλαφ Σολτς εποχής.
Πρόκειται για μια θέση πολιτικής ισχύος, κομβική για το μέλλον της νέας κυβέρνησης στη Γερμανία.
Όχι τυχαία, στο ίδιο πόστο έχουν θητεύσει καγκελάριοι, όπως οι Φρίντριχ Μερτς, Άνγκελα Μέρκελ και Χέλμουτ Κολ.
Δεινός διαπραγματευτής εντός και εκτός των κόλπων των Χριστιανοδημοκρατών, ο Γενς Σπαν κατέστη επί της ουσίας αναντικατάστατος στην μακροημέρευση της καγκελαρίας Μερτς, ενόσω ο ίδιος προωθεί τη δική του θολή πολιτική ατζέντα.
Εκπρόσωπος της υπερσυντηρητικής πτέρυγας στο κεντροδεξιό κόμμα, έχει σκληρή γραμμή σε θέματα οικονομίας, πολιτικής ασφαλείας και στο μεταναστευτικό.
Αν και πρώην στέλεχος των κυβερνήσεων Μέρκελ, κράτησε αποστάσεις από τον φιλελευθερισμό της πάλαι ποτέ «Σιδηράς Κυρίας» της Γερμανίας.
Τώρα, από τη θέση του επικεφαλής της Κ.Ο. της Χριστιανικής Ένωσης, έχει τη δική του εξουσία στην Μπούντεσταγκ- εάν χρειαστεί ακόμη και έναντι του ίδιου του καγκελάριου.
Κινώντας τα «νήματα» στο CDU, στις σχέσεις με το CSU και με την κομματική νεολαία, είναι αυτός που μπορεί να εξασφαλίσει κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες για την έγκριση νόμων ή να τις τορπιλίσει.
Εκ θέσεως και πολιτικών απόψεων, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και τον «μεγάλο συνασπισμό» με τους Σοσιαλδημοκράτες.
Μέχρι πρότινος, άλλωστε, έκλεινε το «μάτι» στη νυν αξιωματική αντιπολίτευση του ακροδεξιού AfD.
Ο Γενς Σπαν (REUTERS/Liesa Johannssen)
Γενς Σπαν, ένας «άγνωστος Χ»
Όταν οι Χριστιανοδημοκράτες παρουσίασαν τη συμφωνία συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες, ο Γενς Σπαν έσπευσε να επαινέσει το αποτέλεσμα.
Σχεδόν ταυτόχρονα ωστόσο πυροδότησε θύελλα αντιδράσεων, υποστηρίζοντας ότι η ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) -πλέον δεύτερη κοινοβουλευτική δύναμη στη Μπούντεσταγκ και, μετεκλογικά, πρώτη στις δημοσκοπήσεις- θα πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως κάθε άλλο κόμμα.
Η παρέμβασή του αφορούσε επισήμως στην ανάθεση ακόμη και προεδρικών πόστων σε κομβικές κοινοβουλευτικές επιτροπές.
Ερμηνεύτηκε ως απόπειρα κανονικοποίησης της γερμανικής ακροδεξιάς και πολιτικού προσεταιρισμού της για το μέλλον.
Μετά τον πρόσφατο επίσημο χαρακτηρισμό της AfD από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Προστασία του Συντάγματος ως «αποδεδειγμένα δεξιού εξτρεμιστικού κόμματος», ο Σπαν έδειχνε να δαγκώνει τη γλώσσα του.
«Δεν θα προτείνουμε την εκλογή βουλευτών του AfD ως προέδρων επιτροπών», έγραψε τη Δευτέρα στο X.
Τα κόμματά του κυβερνητικού συνασπισμού, ανέφερε, «θα συντονίσουν στενά τον τρόπο αντιμετώπισης του AfD στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και θα ενεργήσουν από κοινού σε όλα τα ζητήματα».
Ανεξαρτήτως των εξελίξεων ως προς το κόμμα της γερμανικής ακροδεξιάς, ο Σπαν έχει αφήσει ήδη ίχνη στην πορεία του, ενόσω δεν κρύβει τις πολιτικές φιλοδοξίες του, τώρα και στο άμεσο μέλλον.
Κατά αρκετούς, γίνονται ακόμη πιο δυσδιάκριτα λόγω των στενών διασυνδέσεων που έχει με το περιβάλλον του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Μαζί με τον σύζυγό του, δημοσιογράφο και λομπίστα Ντάνιελ Φούνκε, είναι φίλοι του Ρίτσαρντ Γκρένελ, πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στο Βερολίνο κατά την πρώτη προεδρική θητεία Τραμπ και έκτοτε στενό συνεργάτη του, σε ρόλο εντεταλμένου στα Δυτικά Βαλκάνια και με θητεία σε «ειδικές αποστολές».
Μέχρι πρότινος, υπήρχαν εικασίες ότι ο Γενς Σπαν ίσως να μετακόμιζε στην Ουάσιγκτον ως νέος πρέσβης της Γερμανίας.
Η ανάληψη του νέου ισχυρού πολιτικού πόστου του στο Βερολίνο -πρακτικά δεύτερου πιο κομβικού στη Χριστιανική Ένωση μετά από αυτή του καγκελάριου- έδωσαν τέλος σε αυτές τις φήμες, πυροδοτώντας όμως άλλες.
Ο Φρίντριχ Μερτς (αριστερά) και ο Γενς Σπαν (δεξιά) ως εσωκομματικοί αντίπαλοι για την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών, το 2018, όταν κατήγαγε πύρρειο νίκη η πρώην πρωθυπουργός του Σάαρλαντ, Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ ((EPA/CLEMENS BILAN)
Ο επίμονος δελφίνος
Ως επικεφαλής της Κ.Ο. της κυβερνώσας κεντροδεξιάς, ο Γενς Σπαν δεν αποκτά μόνο έρεισμα στη μελλοντική διεκδίκηση του υποψήφιου καγκελάριου των Χριστιανοδημοκρατών.
Με την εξεφής στάση του, θα μπορούσε να κρίνει το μέλλον του νέου «μεγάλου συνασπισμού» στο Βερολίνο.
Η πίστη του στον νέο καγκελάριο της Γερμανίας δεν συγκαταλέγονται στα βασικά χαρακτηριστικά του.
Σε αντίθεση άλλωστε με τον 69χρονο Μερτς, ο οσονούπω 45χρονος Σπαν έχει κυβερνητική πείρα.
Βουλευτής από την ηλικία των 22 ετών, έχει ήδη διατελέσει υφυπουργός Οικονομικών και υπουργός Υγείας στις κυβερνήσεις Μέρκελ -στο τελευταίο πόστο, δε, εν μέσω πανδημίας του κορονοϊού και επιβιώνοντας πολιτικά σκανδάλου με τις προμήθειες πανάκριβων μασκών προσώπου.
Αυτά, ενώ ο Σπαν είχε ήδη μπει στο «ρουθούνι» της Μέρκελ, ασκώντας εσωκομματική κριτική στη μεταναστευτική πολιτική της.
Όπως κάνει τώρα ο Μερτς, έτσι και εκείνη είχε κρίνει ότι ήταν πιο συνετό να έχει τον ισχυρό εσωκομματικό αμφισβητία της από κοντά, παρά στο περθώριο.
Αφότου άνοιξε ο δρόμος για τη διαδοχή της Μέρκελ στην κομματική ηγεσία, το 2018, ο Μερτς και ο Σπαν βρέθηκαν δύο φορές σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης για την κομματική ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών.
Ένεκα της αντιπαλότητάς τους, ουδείς εκ των δύο κατάφερε τότε να υπερισχύσει.
Όταν το πλήρωμα του χρόνου ήρθε τελικά για τον Μετρς, αναλαμβάνοντας το 2022 την προεδρία του κόμματος σε μια περίοδο που ήταν πια στην αξιωματική αντιπολίτευση, ο Σπαν επέλεξε να «παίξει» ομαδικά.
Σε ρόλο αναπληρωτή αρχηγού της Κ.Ο. της Χριστιανικής Ένωσης, αρμόδιος για θέματα οικονομίας, κλίματος και ενέργειας, λέγεται ότι κατάφερε να κερδίσει εν μέρει την εμπιστοσύνη του Μερτς.
Πιο ρεαλιστικά, πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι κατάφερε να εδραιωθεί στις τελευταίες διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό του κυβερνητικού συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες.
Το πώς θα χειριστεί ωστόσο εφεξής το κοινοβουλευτικό έργο της θεωρείται ένα μεγάλο ρίσκο.
Ο Γενς Σπαν υπερψηφίζοντας την κυβερνητική συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες, κατά τη διάρκεια πρόσφατης κομματικής συνεδρίασης των Χριστιανοδημοκρατών, στο Βερολίνο (REUTERS//Lisi Niesner)
Υποψήφιος «μπελάς» στη Γερμανία
Πολλοί στο Βερολίνο θεωρούν ότι ο Γενς Σπαν θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εσωτερικό «μπελά» διαρκείας για τον νέο καγκελάριο Φρίντριχ Μετρς τα επόμενα χρόνια.
Αφενός μη χαλιναγωγώντας την εσωκομματική κριτική για τις παραχωρήσεις έναντι των μικρότερων κυβερνητικών εταίρων, αφετέρου διευρύνοντας ένα ενδοκυβερνητικό ρήγμα με τους Σοσιαλδημοκράτες.
Ορισμένοι μάλιστα εικάζουν ότι ο Σπαν -ως εσαεί επίδοξος εσωκομματικός δελφίνος- ποντάρει σιωπηρά, πλην όμως όχι απροκάληπτα στην αποτυχία του Φρτίντριχ Μερτς ως καγκελάριου μιας θητείας, ένεκα είτε της εσωτερικής πολιτικής, είτε των αυξανόμενων γεωπολιτικών προκλήσεων ή ίσως και των δύο.
Σε αυτό το πλαίσιο και μέχρι τον επίσημο χαρακτηρισμό του ως «δεξιού εξτρεμιστικού κόμματος» -με αναθέρμανση της δημόσιας συζήτησης για το ενδεχόμενο απαγόρευσής του- το ακροδεξιό AfD αναφερόταν σε διάφορα σενάρια ως ενδεχόμενο «δεκανίκι» για κοινοβουλευτική στήριξη σε μια πιθανή μελλοντική κυβέρνηση μειοψηφίας των Χριστιανοδημοκρατών, με ή χωρίς τον Μερτς.
Προφανώς αυτά τα εφιαλτικά σενάρια βρίσκονται τώρα στον «αέρα».
Γεγονός πάντως παραμένει ότι στη συντηρητική πτέρυγα της γερμανικής κεντροδεξιάς έχουν αρχίσει να κερδίζουν έδαφος ιδέες, που θυμίζουν όλο και περισσότερο αυτές της ακροδεξιάς.
Αναλόγως δε των εξελίξεων, θα μπορούσε να κυλήσει σύντομα πολύ νερό στο πολιτικό «αυλάκι» στο Βερολίνο, όπου όλα φαντάζουν πια ρευστά.
Ακόμη και η καγκελαρία του Φρίντριχ Μερτς, που μόλις τώρα αρχίζει, με τον δελφίνο Γενς Σπαν να βρίσκεται και αυτός ήδη αντιμέτωπος με εσωτερικό ανταγωνισμό.
Πηγή: in.gr
