Έντονο προβληματισμό προκαλεί η εικόνα που παρουσιάζεται από μαρτυρίες και πληροφορίες σχετικά με την παραπομπή ασθενών σε ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης μετά από νοσηλεία στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας. Σύμφωνα με καταγγελίες και στοιχεία που έχουν έρθει στο φως, φαίνεται πως υπάρχει σταθερή κατεύθυνση ασθενών προς συγκεκριμένο κέντρο αποκατάστασης, παρά την ύπαρξη εναλλακτικών επιλογών στην ίδια περιοχή.
Του Τάσου Κουρκούμπα
Ειδικότερα, ενώ στην πόλη της Λάρισας λειτουργούν τουλάχιστον δύο οργανωμένες δομές αποκατάστασης, με τη μία εξ αυτών να έχει ξεκινήσει πρόσφατα τη λειτουργία νέας μονάδας 80 κλινών στο κέντρο της πόλης και σε άμεση γειτνίαση με το ΓΝΛ, οι περισσότερες παραπομπές φαίνεται πως κατευθύνονται προς άλλη δομή, η οποία βρίσκεται σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων από το νοσοκομείο.
Επιπλέον, αξίζει να αναφερθεί ότι το νέο κέντρο στο κέντρο της πόλης έχει γνωστοποιήσει – και εγγράφως – προς τη Διοίκηση του νοσοκομείου την πρόθεσή του να νοσηλεύει δωρεάν όλους τους ασθενείς ασφαλισμένους στον ΕΟΠΥΥ, στο πλαίσιο των συμβατικών του υποχρεώσεων. Ωστόσο, συνεχίζεται η συχνή κατεύθυνση ασθενών προς το κέντρο εκτός πόλης, όπου – σύμφωνα με καταγγελίες – προσφέρονται κατά κύριο λόγο δίκλινα δωμάτια, με αποτέλεσμα πρόσθετες επιβαρύνσεις για τους ασφαλισμένους, πέραν της κάλυψης του ΕΟΠΥΥ.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα και άπτονται της διαφανούς λειτουργίας του συστήματος υγείας: Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία γίνεται η παραπομπή ασθενών σε συγκεκριμένες μονάδες αποκατάστασης; Υφίστανται τυπικές ή άτυπες κατευθύνσεις; Έχουν οι ασθενείς πλήρη ενημέρωση για τις διαθέσιμες επιλογές;
Η διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας, χωρίς αθέμιτες παρεμβάσεις, αποτελεί θεμελιώδη αρχή της Δημόσιας Υγείας. Αναμένεται με ενδιαφέρον η στάση των αρμόδιων διοικητικών και εποπτικών αρχών (Διοίκηση Νοσοκομείου, 5η ΥΠΕ, Υπουργείο Υγείας), καθώς και η τήρηση της απαραίτητης διαφάνειας για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών.
Η Πρωτομαγιά, σύμβολο των κοινωνικών αγώνων και της προάσπισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων, αποτελεί ευκαιρία να αναστοχαστούμε τη λειτουργία των δομών υγείας και να διασφαλίσουμε πως ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην ισότητα δεν είναι απλώς λέξεις, αλλά καθημερινή πράξη.
