Την Δευτέρα 28 Απριλίου, η Ρωσία προσέφερε μια τριήμερη παύση των εχθροπραξιών κατά της Ουκρανίας, ώστε να συμπέσει με τους εορτασμούς της Μόσχας για την 80ή επέτειο της νίκης των γερμανικών δυνάμεων από την ΕΣΣΔ το 1945 και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε ένα πλαίσιο όπου η Ουκρανία ζητά άνευ όρων κατάπαυση του πυρός για 30 ημέρες και οι ΗΠΑ μόνιμη κατάπαυση, η Ρωσία θέλει παραχωρήσεις πριν καν συζητηθεί μια μόνιμη παύση ή μια μόνιμη ειρήνη. Στο επίκεντρο των απαιτήσεων του Κρεμλίνου βρίσκεται η άρση των κυρώσεων – ιδίως εκείνων που περιορίζουν τον αεροπορικό της τομέα.
«Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην κάνουμε παραχωρήσεις πρόωρα, με το πρόσχημα της γρήγορης προόδου», τονίζει ο Andriy Yermak, επικεφαλής του γραφείου του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, με άρθρο του στον βρετανικό Guardian.
Όπως υποστηρίζει, η σύντομη παύση που προσφέρεται δεν θα κάνει ουσιαστική διαφορά στον πόλεμο και η αποδοχή της θα ενισχύσει ένα καθεστώς που έχει επανειλημμένα δείξει πρόθεση να παρατείνει τον επιθετικό του πόλεμο και να υπονομεύσει αυτή την ευκαιρία για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη.
Το πλεονέκτημα που επιδιώκει να εξασφαλίσει ο Πούτιν
Τα ισχύοντα μέτρα περιορίζουν την πρόσβαση των ρωσικών αεροπορικών εταιρειών στη δυτική αγορά και εμποδίζουν τις εισαγωγές κρίσιμων ανταλλακτικών, υπηρεσιών συντήρησης και άλλου εξοπλισμού – συμπεριλαμβανομένων των αγαθών διπλής χρήσης, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για στρατιωτικές εφαρμογές. Επιφανειακά, οι απαιτήσεις της Μόσχας για παραχωρήσεις φαίνονται απλές και εύκολα εκπληρώσιμες – ο ορισμός μιας γρήγορης νίκης και για τις δύο πλευρές.
Ωστόσο, ο φαινομενικός ανθρωπιστικός και οικονομικός χαρακτήρας του αιτήματος της Ρωσίας κρύβει το πολιτικό και στρατιωτικό πλεονέκτημα που θα έδινε στον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν, και στην πολεμική του μηχανή, οποιαδήποτε άμβλυνση των κυρώσεων για τις αερομεταφορές.
Οι κυρώσεις στην αεροπορία χρησιμεύουν τόσο ως ισχυρό σύμβολο, όσο και ως πρακτικό εμπόδιο για την Ρωσία. Τα όρια μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην πολεμική οικονομία της Μόσχας είναι θολά – ειδικά για την αεροπορία. Οι αεροπορικές εταιρείες δεν είναι απλά παράπλευρα θύματα του καθεστώτος κυρώσεων, αλλά ενεργά συμμετέχοντες στην υποστήριξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Ακριβώς όπως οι Ρώσοι προπαγανδιστές που συνεχίζουν να ταξιδεύουν ελεύθερα στην Ευρώπη και να αγοράζουν ακίνητα στο εξωτερικό, ή τα χημικά εργοστάσια που παρακάμπτουν τους περιορισμούς στις εξαγωγές λιπασμάτων, ενώ τροφοδοτούν την πολεμική μηχανή της Ρωσίας.
Βιτρίνα η πολιτική αεροπορία της Μόσχας
Ο τομέας της πολιτικής αεροπορίας της Ρωσίας έχει μετατραπεί σε βιτρίνα για τη μεταφορά, τον εφοδιασμό και το λαθρεμπόριο για λογαριασμό του στρατού της. Οι πολιτικές αεροπορικές εταιρείες και τα αεροδρόμια της Ρωσίας συμμετέχουν ενεργά στην παράκαμψη των διεθνών κυρώσεων, παραδίδοντας κρίσιμα εξαρτήματα σε ρωσικές βιομηχανίες που υπόκεινται σε κυρώσεις.
Εταιρείες εμπορευματικών μεταφορών, όπως η Volga-Dnepr, παρέχουν υπηρεσίες μεταφοράς για στρατιωτικούς σκοπούς. Η I Fly – μια υπηρεσία τσάρτερ – μεταφέρει στρατιώτες για ανάπτυξη στην πρώτη γραμμή, πιστεύει το Κέντρο Εθνικής Αντίστασης της Ουκρανίας. Το αεροδρόμιο Βνούκοβο της Μόσχας, που κάποτε ήταν τουριστικός κόμβος, έχει υποστεί κυρώσεις από την ΕΕ, επειδή χρησιμοποιήθηκε για την υποστήριξη του πολέμου κατά της Ουκρανίας. Το αεροδρόμιο του Πσκοφ εκτελεί εμπορικές πτήσεις και λειτουργεί ως βάση για στρατιωτικά μεταγωγικά αεροσκάφη.
Επιπλέον, η ομαλοποίηση των αεροπορικών συνδέσεων θα άρει έναν βασικό περιορισμό στην καθημερινή ζωή των Ρώσων, απαλλάσσοντας τη Μόσχα από κάθε δημόσια πίεση για ειρήνη. Θεωρώντας αυτό ως άλλη μια νίκη του Πούτιν, θα προτιμούσαν να αυξήσουν την υποστήριξή τους για τη συνέχιση του πολέμου αντί να διαπραγματευτούν, φοβάται το Κίεβο.
Με δεσμεύσεις για ειρήνη, όχι με «παζάρια», να ικανοποιηθεί το αίτημα της Ρωσίας
Οι κυρώσεις αυτές δεν είναι απλώς μια ενόχληση: αποτελούν άμεσο εμπόδιο στον συνεχιζόμενο πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και μια ορατή υπενθύμιση των συνεπειών της επιθετικότητάς της. Αντί να καταργηθούν, προτείνει ο Ζελένσκι, πρέπει να αξιοποιηθεί η επιτυχία του ισχύοντος καθεστώτος κυρώσεων.
Τα αεροδρόμια και οι αεροπορικές εταιρείες, που χρησιμεύουν ως εγκαταστάσεις διπλής χρήσης για τη διακίνηση προϊόντων τα οποία υπόκεινται σε κυρώσεις, πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες. Οι εταιρείες, που διευκολύνουν τη στρατιωτική εφοδιαστική γραμμή, πρέπει να παραμείνουν στη μαύρη λίστα. Η παρακολούθηση των αλυσίδων εφοδιασμού πρέπει να ενισχυθεί, για να αποτραπεί η αποστολή εξαρτημάτων για στρατιωτικούς σκοπούς.
Το γεγονός ότι οι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν θέσει την άρση των κυρώσεων για τις αερομεταφορές ως προτεραιότητα στη διπλωματική οδό υπογραμμίζει την αποτελεσματικότητά τους. Η Ρωσία προσπαθεί όλο και πιο απελπισμένα να σώσει τον αεροπορικό της τομέα – η ανακούφιση σε αυτό τον τομέα, υπογραμμίζει το Κίεβο, θα πρέπει να εξαρτάται από σημαντικές δεσμεύσεις της Μόσχας για ειρηνικές σχέσεις με την Ουκρανία – όχι με «παζάρια».
Οι Ρώσοι απολαμβάνουν τα αεροπορικά ταξίδια, ενώ οι Ουκρανοί δεν είναι ασφαλείς στη χώρα τους
Όσο η Ρωσία παραμένει προσηλωμένη στην παράνομη επιθετικότητά της, ο ουρανός πρέπει να παραμείνει κλειστός για τα ρωσικά αεροσκάφη, υποστηρίζει η Ουκρανία, προσθέτοντας ότι οποιαδήποτε ενέργεια που αποδυναμώνει αυτή τη στάση θα ενισχύσει τη δυνατότητα της Μόσχας να προμηθεύεται τεχνολογία η οποία υπόκειται σε κυρώσεις, να ενισχύει τη στρατιωτική της υλικοτεχνική υποδομή και να κατευνάζει τον πληθυσμό της.
Από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε τον πόλεμο, ο ουκρανικός εναέριος χώρος διασχίζεται από μαχητικά αεροσκάφη και πυραύλους, όχι από πολιτικά αεροσκάφη. Και το ερώτημα των Ουκρανών είναι γιατί οι Ρώσοι θα πρέπει να απολαμβάνουν την ελευθερία των αεροπορικών ταξιδιών, ενώ οι ίδιοι δεν μπορούν να είναι ασφαλείς στην ίδια τους τη χώρα;
Πηγή: in.gr
