Οι αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Γαλλίας αποτελούν εδώ και δεκαετίες «καυτό» ζήτημα για τους Γάλλους προέδρους, φέρνοντας τους δυσαρεστημένους πολίτες στους δρόμους, οδηγώντας σε πολιτικές αναταραχές και πανεθνικές απεργίες που έχουν θέσει τη χώρα σε ακινησία.
Πριν από δύο χρόνια, απέναντι στις σφοδρές αντιδράσεις, ο Εμανουέλ Μακρόν, ο πρόεδρος της Γαλλίας, ψήφισε νόμο με τον οποίο αυξήθηκε η γενική ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη και το θέμα φαινόταν να έχει κλείσει.
Τώρα, μια τριάδα Γάλλων καλλιτεχνών έχει ξεκινήσει μια σατιρική εκστρατεία που ενθαρρύνει τους εργαζόμενους της χώρας να αργούν συστηματικά, για να αναπληρώσουν τα δύο επιπλέον χρόνια.
Μην βιάζεστε κιόλας…
Η κολεκτίβα Zélé κυκλοφορεί στο Παρίσι με φυλλάδια πριν από την Πρωτομαγιά, την παραδοσιακή γιορτή των εργαζομένων, και έχει δημιουργήσει μια «επίσημη αριθμομηχανή» που υπολογίζει πόσα λεπτά θα πρέπει να αργήσουν οι άνθρωποι να εμφανιστούν στη δουλειά τους για να αντισταθμίσουν το γεγονός ότι πρέπει να εργαστούν περισσότερο, αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian.
Ο Charles-Antoine De Sousa, 35 ετών, δημιουργικός διευθυντής διαφημιστικών εταιρειών που βρίσκεται πίσω από την εκστρατεία, λέει: «Η ιδέα είναι παράλογη, αλλά είναι ένας τρόπος να δείξουμε τη δυσαρέσκειά μας».
«Είχαμε σοβαρές διαμαρτυρίες στη Γαλλία και αυτό δεν λειτούργησε. Ο κόσμος δεν εισακούστηκε. Έτσι, αυτή είναι μια διασκεδαστική εναλλακτική λύση, μια συμβολική αντίσταση, ένας τρόπος να ξαναβάλουμε το θέμα στο τραπέζι».
Ο De Sousa και οι συνάδελφοί του δημιουργικοί διευθυντές Simon Lamasa, 36 ετών, και Marc Horgues, 35 ετών, έβαλαν το καλλιτεχνικό τους ταλέντο στην παραγωγή μιας επίσημης ανακοίνωσης από τον «υπουργό των αργοπορημένων» που δημιουργήθηκε με τεχνητή νοημοσύνη.
«Η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση απαιτεί να εργάζεστε περισσότερο; Αντισταθμίστε το φτάνοντας αργοπορημένα στην εργασία σας», αναφέρει το μήνυμα.
Οι εργαζόμενοι μπορούν να υπολογίσουν ακριβώς πόσα λεπτά θα πρέπει να αργήσουν σε έναν ειδικό σύνδεσμο που έχει δημιουργηθεί.
Η ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής στη Γαλλία
Ο De Sousa παραδέχεται στον Guardian ότι οι περισσότεροι Γάλλοι έχουν μικρότερο εργασιακό βίο από τους Ευρωπαίους ομολόγους τους, αλλά λέει ότι η εκστρατεία αφορά τη διατήρηση της περίφημης ισορροπίας μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής στη χώρα.
«Γνωρίζουμε ότι σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρώπης είμαστε αρκετά προνομιούχοι, αλλά βλέπουμε ότι όλο και περισσότερα αναμένονται από εμάς και υπάρχει μια κάποια παθητική αποδοχή αυτού», λέει ο De Sousa.
«Ξέρουμε ότι αν δεν διαμαρτυρηθούμε, τότε μια μέρα θα ξυπνήσουμε και θα διαπιστώσουμε ότι και εμείς πρέπει να δουλεύουμε μέχρι τα 67 μας χρόνια και για όσους ζουν σε άλλες χώρες μπορεί να είναι ακόμη περισσότερο».
«Εργάζομαι από φοιτητικές δουλειές στα 16 μου και ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στα 21 μου και έκτοτε δεν έχω σταματήσει. Η μεταρρύθμιση έπληξε τη γενιά μας γιατί νομίζαμε ότι ήμασταν πιο κοντά στη συνταξιοδότηση από ό,τι είμαστε και ταυτόχρονα το μόνο που ακούμε είναι ότι και οι συντάξεις μας θα είναι λιγότερες», τονίζει.
Το γαλλικό συνταξιοδοτικό σύστημα
Κάθε Γάλλος πρόεδρος τα τελευταία 40 χρόνια έχει επιχειρήσει να αλλάξει το συνταξιοδοτικό σύστημα και την ηλικία συνταξιοδότησης, προκαλώντας οργή και διαδηλώσεις ενάντια σε μια επίθεση σε αυτό που θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος του αγαπημένου γαλλικού μοντέλου κοινωνικής προστασίας.
Το 2023 ο Μακρόν επέβαλε αλλαγές στις συντάξεις, μέρος του μανιφέστου επανεκλογής του για τη δεύτερη θητεία του, χρησιμοποιώντας μια αμφιλεγόμενη συνταγματική ρήτρα που απέφυγε την κοινοβουλευτική ψηφοφορία. Σε μια σπάνια επίδειξη ενότητας, όλα τα συνδικάτα συμμετείχαν σε διαδηλώσεις που κορυφώθηκαν τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Υπολογίζεται ότι 1,28 εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους.
Το γαλλικό συνταξιοδοτικό σύστημα βασίζεται στην αρχή αυτού που οι πολιτικοί αποκαλούν «αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών» και περιλαμβάνει τον εργαζόμενο πληθυσμό που χρηματοδοτεί τις συντάξεις των συνταξιούχων.
Η Γαλλία έχει το χαμηλότερο όριο ηλικίας για τη λήψη κρατικής σύνταξης μεταξύ των κυριότερων ευρωπαϊκών οικονομιών. Το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι δαπανηρό, αλλά οι εργαζόμενοι καταβάλλουν υψηλές εισφορές και αναμένουν εξίσου υψηλές συντάξεις. Όλοι οι Γάλλοι εργαζόμενοι λαμβάνουν κρατική σύνταξη με βάση τις εισφορές τους και τα 25 έτη με τις υψηλότερες αποδοχές τους, με ανώτατο όριο τα 1.932 ευρώ μεικτά το μήνα.
Ο De Souza αναγνωρίζει ότι ακόμη και αν οι εργαζόμενοι προσέλθουν αργά στη δουλειά τους, είναι απίθανο η Γαλλία να επιστρέψει στη συνταξιοδότηση στα 62 έτη.
«Δεν τρέφω πολλές ελπίδες. Παρ’ όλα αυτά, είναι η επιθυμία εκατομμυρίων Γάλλων. Έτσι, αν μια μέρα μας ακούσουν ξανά, μπορούμε να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε ξανά», λέει.
Πηγή: in.gr
