Το Μέγαρο Μαξίμου επιστρέφει εκτάκτως σε μια στόχευση πρώτης γραμμής του 2019 για τη ΝΔ, έναντι τότε του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του 2023: στις επιθέσεις γοητείας προς τη μεσαία τάξη με εντατική καλλιέργεια προσδοκιών, όπως δείχνουν οι προαναγγελίες φοροελαφρύνσεων που ετοιμάζονται για το καλάθι της ΔΕΘ ώστε να εφαρμοστούν από το 2026. Οι επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες (όπως οι ελεύθεροι επαγγελματίες) και οι ηλικιακές κατηγορίες (όπως οι παραγωγικές) που μπαίνουν στο επίκεντρο της προσοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνουν ότι για την κυβερνητική έδρα το «κλειδί» βρίσκεται στη… μέση. Δεν είναι μόνο τα μεσοστρώματα εκείνα που αγχώνουν το Μαξίμου αλλά είναι πλέον και οι «μεσαίες» ηλικίες. Σε Μαξίμου και Πειραιώς διαπιστώνουν πια ότι και μόνο υπό το βάρος της κόπωσης της εξαετίας δεν έχουν ούτε τον χρόνο ούτε πολλές ευκαιρίες για ανάκτηση του χαμένου εδάφους μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, εξού και αγωνιούν να κλείσουν το συντομότερο τις δημοσκοπικές τρύπες. Είναι ενδεικτική η έμφαση στο Στεγαστικό, καθώς αφορά τόσο τους νέους και τους 40άρηδες, όσο και τους οικογενειάρχες (γονείς με παιδιά φοιτητές), ενώ παράλληλα με τις βουτιές στις δεξαμενές των δυσαρεστημένων, η κυβέρνηση, έχοντας βρεθεί στη χειρότερη φάση της από το 2019, αναγκάζεται να «φροντίσει» και τα – θεωρητικώς – συνεπή προς τη ΝΔ ακροατήρια, όπως είναι οι συνταξιούχοι ή τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Προς το παρόν το Μαξίμου επιχειρεί να ξαναχτίσει αφήγημα με την οικονομία στον πυρήνα του, με σινιάλα υπέρ της «κοινής λογικής» και του «ευρωπαϊκού δρόμου» της χώρας καθώς και με το μότο «δημοσιονομική σύνεση – κοινωνική πολιτική». Με αυτά προσδοκά ο Μητσοτάκης να συνομιλήσει ξανά με τους μεσαίους (εισοδηματικά και ηλικιακά), οι οποίοι, όπως επιβεβαιώνουν έμπειροι δημοσκόποι, δεν έχουν κώλυμα να μετακινούνται στο πολιτικό φάσμα. Εμφανίζουν, δηλαδή, χαμηλότερα ποσοστά κομματικής ταύτισης, επιλέγοντας συχνά την γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων. Εν αναμονή του νέου κύματος μετρήσεων, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το Μαξίμου καταγράφει την προβληματική εικόνα της ΝΔ στους 40-54 ετών, χωρίς ταυτόχρονα να έχει καταφέρει να γυρίσει το κλίμα σε ακροατήρια με τα οποία έτσι κι αλλιώς αντιμετώπισε δυσκολίες και στις ευρωεκλογές, με κυρίαρχο παράδειγμα τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Ποιος έχει ροπή προς τα άκρα;
Και ενώ στη μεγάλη εικόνα των νεότερων ηλικιών φαίνεται εδώ και εβδομάδες το αποτύπωμα των Τεμπών, δηλαδή η κατάρρευση της απήχησης της ΝΔ σε 17άρηδες και 20άρηδες (τους κερδίζει εύκολα η Ζωή Κωνσταντοπούλου), η ΝΔ βλέπει επιπλέον με ανησυχία μια υστέρησή της ευρύτερα στην ομάδα 17-40 ετών. Κατά πληροφορίες, σε αναλύσεις μετρήσεων που έτρεξαν πριν από την πασχαλινή ανάπαυλα οι κυβερνώντες αντίκρισαν ότι στο συγκεκριμένο ηλικιακό γκρουπ γράφουν μετά βίας 12%, την ώρα που η Πλεύση Ελευθερίας προηγείται στην κούρσα άνετα με 18%.
Δημοσκόποι καταγράφουν τελευταία μια σημαντική διαφοροποίηση ανάμεσα στους νέους άνδρες και στις νέες γυναίκες. Στις ηλικίες μέχρι 29 ετών και ακόμα περισσότερο στους νέους έως 24 ετών φαίνεται πως διαμορφώνεται ένας νέος πυρήνας ψηφοφόρων, οι οποίοι εμφανίζουν ροπή προς τα άκρα, πρωτίστως στα δεξιότερα, όχι στα αριστερά, του πολιτικού φάσματος. «Μιλάμε για την ομάδα στην οποία ο Ντόναλντ Τραμπ και οι θέσεις του σημείωναν υψηλά ποσοστά αποδοχής», επισημαίνει έμπειρος αναλυτής, σχολιάζοντας ότι αυτό το κοινό δεν μπορεί να θεωρείται διεκδικήσιμο από τη ΝΔ, καθώς δεν συνομιλεί με το κυβερνών κόμμα. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι τα ευρήματα που πιστοποιούν αυτή την τάση προς τα άκρα έρχονται – με διαφορά – από τους νεαρούς άνδρες και όχι από τις γυναίκες συνομήλικές τους, καθώς και από τις πιο «λαϊκές» περιοχές της χώρας.
Είναι δεδομένο ότι το Μαξίμου θα ήθελε να διορθωθεί το συντομότερο η αρνητική εικόνα του στη νεολαία, καθώς χαρακτηρίζεται ως υψηλού συμβολισμού μια δημοσκοπική τρύπα σε εκείνη τη δεξαμενή, ενώ, αντίστοιχα, με το βλέμμα και στους συμβολισμούς και στην ουσία είναι σταθερό το γαλάζιο ενδιαφέρον για τη γυναικεία ψήφο. Το δημοσκοπικά δεύτερο κόμμα, η Πλεύση Ελευθερίας, κερδίζει τις νέες γυναίκες, αλλά δεν φαίνεται να παίρνει συνολικά τη γυναικεία ψήφο, με τις γυναίκες να έχουν σταθερά τη δική τους ζώνη κυριαρχίας, έναντι του ανδρικού πληθυσμού, στο γκρουπ των αναποφάσιστων.
Ανάγκη για δίπολο
Η βελτίωση της κυβερνητικής εικόνας περνά (και) μέσα από τα δίπολα. «Τα έχει ανάγκη ο Μητσοτάκης ώστε να ζητάει από τους πολίτες να κάνουν συγκρίσεις», λέει αναλυτής και δίνει τη δική του ματιά ως προς τη διαχείριση της Ζωής Κωνσταντοπούλου από το Μαξίμου: «Δεν βάζει στο κάδρο τη Ζωή – άλλωστε στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να διαλέξει αντίπαλο –, αλλά βάζει αναγκαστικά στο ραντάρ του το πιο ενισχυμένο, δημοσκοπικά δεύτερο κόμμα». Είναι δεδομένο ότι θα συνεχιστούν οι γαλάζιες επιθέσεις προς την αρχηγό της Πλεύσης, η προσπάθεια αποδόμησης των επιχειρημάτων και η υπενθύμιση του παρελθόντος, χωρίς ωστόσο να μένει εκτός το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με τον ίδιο αναλυτή, προσώρας η κυβέρνηση δείχνει να στηρίζεται στο δίπολο «σοβαρότητα – περιπέτειες», με καρφιά τόσο προς τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ότι είναι «θηλυκός Βαρουφάκης», όσο και προς το ΠΑΣΟΚ, αφενός ότι είναι «παρακολούθημα» της Πλεύσης, αφετέρου ότι έχει κοινό μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ ως προς την κριτική τους για οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης. Νεοδημοκρατικά στελέχη προβληματίζονται πάντως για το αν μπορεί να θεωρηθεί ευκολότερη η συνθήκη για τη ΝΔ με την Πλεύση απέναντί της, όσο η Ζωή Κωνσταντοπούλου δείχνει να δημιουργεί σταδιακά τη δική της βάση. Με τα λόγια δημοσκόπου, να «συγκροτεί δικό της ακροατήριο».
Πηγή: tanea.gr
