«Λυπάμαι πολύ. Θα μου λείψει η φιλία του. Θα μου λείψουν τα τηλεφωνήματά του, οι επισκέψεις του. Υποτίθεται ότι θα ξαναβλέπαμε ο ένας τον άλλον, αλλά δυστυχώς δεν ήταν δυνατό». Η Ιντιθ Μπρουκ καπνίζει πολύ λεπτά τσιγάρα, έχει τα μαλλιά της δεμένα και μια μπεζ κουβέρτα στους ώμους της. Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Πάπας Φραγκίσκος βρέθηκε στο σαλόνι της. Είχε διαβάσει το γράμμα της προς τον Θεό, το μυθιστόρημα «Χαμένο ψωμί». Ηθελε να γνωρίσει την ουγγαρέζα συγγραφέα που έγραφε στα ιταλικά, μια γλώσσα φτιαγμένη από λέξεις που δεν της άνοιγαν πληγές. Από την πόρτα του διαμερίσματος ο Φραγκίσκος άνοιξε τα χέρια του. Εκείνη τον πλησίασε κλαίγοντας. «Ακόμα δεν μπορώ να πω γιατί ένιωσα αυτό το έντονο συναίσθημα», λέει η Μπρουκ σήμερα. Εκείνος της φέρθηκε πατρικά: «Πάρε μια ανάσα», της είπε. «Ας πιούμε λίγο νερό, ήρεμα, ήρεμα».
Ενας περιποιητικός πατέρας που ήρθε να συναντήσει μια Εβραία, επιζήσασα στρατοπέδου συγκέντρωσης και κρεματόριου. Ενα κοριτσάκι που έχασε τη μητέρα και τον πατέρα της στην κόλαση των στρατοπέδων. Στον Πάπα, η Μπρουκ είπε για τον γερμανό αξιωματικό που τη ρώτησε: «Πώς σε λένε;» και της έδωσε μια χτένα. «Μακάρι να μπορούσα να το είχα κάνει», μουρμούρισε ο Φραγκίσκος δίνοντάς της μια φανταστική χτένα. Μια βουβή σκηνή που η συγγραφέας δεν έχει ξεχάσει.
Ο Πάπας την είχε αναζητήσει αφού διάβασε την επιστολή της προς τον Θεό, που είναι ένα γράμμα σύγχυσης, μοναξιάς. Τι του είχε κάνει εντύπωση; «Η αναφορά στη μητέρα μου, που προσευχόταν κάθε μέρα για όλα. Για να έχει ο πατέρας μου παπούτσια, για ένα παλτό για εμάς. Μιλούσε με τον Θεό όλη μέρα, όλη την ώρα, ζητώντας οτιδήποτε, κοιτάζοντας ψηλά, και εγώ, ένα κορίτσι έξι ετών, το έβρισκα σουρεαλιστικό. Της είπα: μην προσεύχεσαι, μη μιλάς στον Θεό, μίλα σε εμάς. Δεν σε ακούει πάντως».
Προσπάθησε ο Πάπας να την πείσει για τη χρησιμότητα της προσευχής, για την αναγκαιότητα της πίστης; «Οχι, το απίστευτο με τον Φραγκίσκο είναι πως όταν του μίλησα για τις αμφιβολίες που με συνόδευαν σε όλη μου τη ζωή, δεν είπε αυτό που περίμενα, δηλαδή ότι ο Θεός είναι εκεί. Αντ΄αυτού, μου είπε: Ο Θεός είναι μια συνεχής αναζήτηση. Πρέπει να αναζητηθεί και δεν ξέρουμε πού βρίσκεται».
Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Φραγκίσκος όταν συναντήθηκαν ήταν να ζητήσει συγχώρεση για όσα έγιναν εις βάρος των Εβραίων. «Ναι, αλλά πώς μπορεί κανείς να ζητήσει συγχώρεση για χίλια χρόνια διώξεων και αναγκαστικών προσηλυτισμών;». Πιστεύει ότι ο Φραγκίσκος έκανε ό,τι ήταν δυνατό για την ειρήνη; «Εκανε ό,τι μπορούσε, αλλά δυστυχώς τίποτα δεν άλλαξε. Verba volant, οι λέξεις φεύγουν και ο κόσμος δεν αλλάζει. Αυτό που πάντα έλεγα στα παιδιά είναι: σκοτώστε το κακό μέσα σας, αφήστε το καλό να μεγαλώσει. Αυτή είναι η θρησκεία μου».
Πηγή: tanea.gr
