Έβερεστ: Τα drones στην υπηρεσία της υψηλότερης κορυφής

Έβερεστ: Τα drones στην υπηρεσία της υψηλότερης κορυφής

Ο Milan Pandey κάθεται πάλι κάτω στο στρατόπεδο βάσης του Έβερεστ, κοιτάζοντας τη θέα που λίγοι έχουν δει ποτέ. Είναι πιλότος μη επανδρωμένου αεροσκάφους (drone) και η δουλειά του μπορεί να αλλάξει τα πράγματα στο υψηλότερο βουνό του κόσμου για πάντα.

Οι σκάλες, τα σχοινιά και οι φιάλες οξυγόνου που μπορεί να μεταφέρει ο Pandey μέσω drone για να βοηθήσει τους Sherpas ή τους «γιατρούς του παγετώνα» στον παγετώνα Khumbu, έναν παγετώνα που βρίσκεται μεταξύ του Base Camp και του Camp One, θα μπορούσαν πιθανώς να σώσουν ζωές στο βουνό.

Οι ειδικοί Sherpas που κατάγονται από τους κοντινούς λόφους και τα βουνά πλοηγούν και καθορίζουν το μονοπάτι για τους ορειβάτες στο Έβερεστ εδώ και επτά δεκαετίες. Δεκάδες έχουν χάσει τη ζωή τους κατά τη διαδικασία αυτή. Ο Pandey, της Airlift Technology, μιας τοπικής νεοφυούς επιχείρησης χαρτογράφησης με drone, πιστεύει ότι με την τεχνική του εμπειρία στη χρήση drones σε συνδυασμό με τις δεκαετίες ορειβατικής γνώσης των Sherpas, μπορούν να κάνουν ασφαλέστερη την παραμονή στην οροφή του κόσμου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_m1’); });

Αναγκαία τα drones στο Έβερεστ;

Η Κατασκήνωση Βάσης βρίσκεται σε ύψος περίπου 5.364 μέτρων (17.598 πόδια) πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και η Κατασκήνωση Ένα στα 6.065 μέτρα (19.900 πόδια).

Η εναέρια απόσταση μεταξύ των δύο σημείων είναι περίπου 1,8 μίλια. Οι Sherpas χρειάζονται έξι έως επτά ώρες για να κάνουν αυτή τη διαδρομή, αλλά ένα drone χρειάζεται περίπου έξι έως επτά λεπτά, όπως αναφέρει δημοσίευμα του CNN.

Ο Mingma G Sherpa του Imagine Nepal, μιας εταιρείας αποστολών που καθοδηγεί ορειβάτες εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, αναγνώρισε την ανάγκη για αυτού του είδους τη βοήθεια όταν έχασε τρεις φίλους του και οδηγούς βουνού σε μια χιονοστιβάδα το 2023. Τα σώματά τους δεν μπόρεσαν να ανασυρθούν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_m2’); });

«Έπρεπε να συνεχίσουν να ανεβοκατεβαίνουν το βουνό είκοσι φορές για να βρουν πρώτα τη διαδρομή και μετά να επιστρέψουν για τον εξοπλισμό. Είχα ακούσει ότι χρησιμοποιούν drones στην Κίνα για να βοηθήσουν σε αυτό σε ένα άλλο βουνό, οπότε σκέφτηκα ‘γιατί όχι και εδώ;’», είπε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_middle_2’); });

Περίπου την ίδια εποχή, ο Raj Bikram, διευθύνων σύμβουλος της Airlift Nepal, ήρθε σε επαφή με τον δήμο Khumbu για την τρισδιάστατη χαρτογράφηση του όρους Έβερεστ με τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, όταν ο δήμαρχος της περιοχής ρώτησε πόσο βάρος θα μπορούσαν να μεταφέρουν τα drones. Τον Απρίλιο του 2024, με τη βοήθεια δύο μη επανδρωμένων αεροσκαφών που δώρισε η κινεζική DJI και σε συνεργασία με την Επιτροπή Ελέγχου Ρύπανσης Sagarmatha (το όνομα του Έβερεστ στο Νεπάλ), η Airlift άρχισε να πειραματίζεται.

«Στην αρχή, επειδή ήταν και η πρώτη μας φορά στο Everest Base Camp, δεν ήμασταν σίγουροι για το πώς θα λειτουργούσε το drone σε αυτό το υψόμετρο και σε αυτή τη θερμοκρασία», δήλωσε ο Bikram. Η ορατότητα και η ταχύτητα του ανέμου είναι από τις κύριες προκλήσεις. Χρειάστηκε ένας μήνας για να μάθουν το έδαφος.

Η πρώτη εκστρατεία καθαρισμού της Airlift Nepal χρησιμοποίησε ένα drone για να κατεβάσει περίπου 1.100 κιλά σκουπίδια από το Camp One στο Base Camp.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_middle_3’); });

Πώς θα λειτουργεί το σύστημα

Για την περίοδο αναρρίχησης στο Έβερεστ το 2025, ο Pandey λέει ότι η Airlift Technology θα βοηθήσει τους Sherpas να μεταφέρουν εξοπλισμό πριν από την έναρξη της σεζόν, και στη συνέχεια να μαζέψουν τα σκουπίδια μόλις ξεκινήσει.

Οι Sherpas λένε στον Pandey προς ποια κατεύθυνση πρέπει να πάνε, και στη συνέχεια ο Pandey πετάει πρώτα ένα μικρό drone για να πλοηγηθεί στο μονοπάτι. Στη συνέχεια, οι Sherpas κάνουν αυτό που έκαναν πάντα – ανεβαίνουν στα σημεία ενός παγετώνα που είναι πιο δύσκολο να πλοηγηθούν.

«Μόλις διαπιστώσουν ‘εδώ χρειαζόμαστε μια σκάλα’, ‘εδώ χρειαζόμαστε ένα σχοινί’, θα μας στείλουν τις συντεταγμένες μέσω walkie-talkie και στη συνέχεια θα πετάξουμε τον εξοπλισμό εκεί», εξήγησε ο Pandey. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι επίσης σε θέση να μεταφέρουν με αεροπλάνο εξοπλισμό που σώζει ζωές, όπως φιάλες οξυγόνου και φάρμακα.

Οι προκλήσεις του εγχειρήματος

Μια πρόκληση είναι τα χρήματα. Κάθε drone κοστίζει 70.000 δολάρια, και αυτό πριν καν αρχίσουν να λειτουργούν.

«Τα πάντα είναι ακριβά στο Base Camp», δήλωσε ο Bikram.

«Επειδή δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, χρειαζόμαστε πολλά καύσιμα για να φορτίσουμε τις μπαταρίες. Το κόστος για να φτάσουμε στην κατασκήνωση, το κόστος του ανθρώπινου δυναμικού, η διαμονή, το φαγητό, είναι πολλά».

«Δεν είναι μόνο ότι παρέχουμε εξοπλισμό. Η έρευνα και διάσωση είναι μια από τις κύριες προτεραιότητές μας. Όταν οι άνθρωποι παρεκκλίνουν από το μονοπάτι, μπορούμε να βοηθήσουμε στον γεωεντοπισμό τους», πρόσθεσε ο Pandey.

Ορισμένοι από την κοινότητα των Sherpas απομακρύνονται από την εργασία στα επικίνδυνα ψηλά βουνά και αντ’ αυτού μετακινούνται στο εξωτερικό για καλύτερες θέσεις εργασίας και αμοιβές.

«Ελπίζουμε ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μας θα κάνουν πραγματικά αυτό το επάγγελμα πιο ασφαλές και θα φέρουν περισσότερους ανθρώπους πίσω σε αυτή την ορειβατική παράδοση. Είναι αυτό για το οποίο είναι γνωστή η χώρα μας και χωρίς την τεχνογνωσία των Sherpas δεν θα μπορούσαμε ποτέ να περιηγηθούμε σε αυτό το έδαφος», δήλωσε ο Pandey.

«Μέρος της εξέλιξης της αναρρίχησης»

Η πρώτη ομάδα ορειβατών έφθασε στη Βασική Κατασκήνωση για την ορειβατική περίοδο του 2025. Είναι μια «στενή» περίοδος, οπότε σχεδόν όλοι θα επιχειρήσουν την ανάβασή τους τον Απρίλιο και τον Μάιο.

Η χρήση των drone «είναι μέρος της εξέλιξης της αναρρίχησης», λέει η Caroline Ogle από την Adventure Consultants με έδρα τη Νέα Ζηλανδία, η οποία έχει περάσει πέντε σεζόν στο Base Camp διαχειριζόμενη αποστολές από αυτό που η ίδια αποκαλεί «το αμφιθέατρο του Έβερεστ».

«Αν συγκρίνετε με τα πρώτα χρόνια … όταν δεν υπήρχαν δορυφορικά τηλέφωνα ή το είδος της πρόγνωσης του καιρού που διαθέτουμε τώρα, όλα αυτά τα είδη τεχνολογίας έχουν εξελιχθεί για να κάνουν την αναρρίχηση ασφαλέστερη. Θεωρώ ότι η χρήση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών αποτελεί μέρος αυτής της φυσικής εξέλιξης, ιδίως στο πλαίσιο της αύξησης της ασφάλειας των εργαζομένων σε μεγάλο υψόμετρο (Sherpas)», δήλωσε η Ogle.

Η Lisa Thompson, η οποία έχει αναρριχηθεί στις επτά κορυφές – την υψηλότερη κορυφή και στις επτά παραδοσιακές ηπείρους – και τώρα εκπαιδεύει ορειβάτες μέσω της Alpine Athletics με έδρα τις ΗΠΑ, συμφωνεί με τον Ogle και θεωρεί τα drones ως μια «ευπρόσδεκτη και υπεύθυνη εξέλιξη».

«Δεν πιστεύω ότι αυτή η καινοτομία αφαιρεί από την τέχνη ή την παράδοση της αναρρίχησης. Το βουνό παραμένει το βουνό. Η πρόκληση εξακολουθεί να είναι πραγματική».

Πηγή: tanea.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ