Γιατί προτιμώ η κόρη μου καθώς μεγαλώνει να ξέρει πώς να φροντίζει τον εαυτό της από το να βρει κάποιον που να την προσέχει
Ως γονέας, η βαθύτερη επιθυμία μου για την κόρη μου είναι να τη δω να μεγαλώνει σε ένα δυνατό, ανεξάρτητο άτομο που νιώθει δύναμη να περιηγηθεί στον κόσμο με τους δικούς της όρους. Αυτή η επιθυμία μου αποκρυσταλλώθηκε μετά από μια απροσδόκητη συνάντηση με μια σειρά από μια σειρά του Netflix, το “Adolescence”. Σε μια σκηνή, η μητέρα ρωτά την κόρη της όταν η κουβέντα ήρθε στο αγόρι της και την ρώτησε «αν την φροντίζει» και ευτυχώς η κόρη της της απάντησε «μα τι λες μαμά, εγώ με φροντίζω – ξέρω να προσέχω τον εαυτό μου». Ενώ το συναίσθημα μπορεί να έχει τις ρίζες του στη φροντίδα και στην αγωνία να μην πληγωθεί η κόρη της, ανακίνησε κάτι μέσα μου – μια συνειδητοποίηση του γιατί διαφωνώ βασικά με αυτήν την ιδέα.
Γιατί έχει σημασία η ανεξαρτησία
Στον ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο μας, θέλω η κόρη μου να έχει αυτοπεποίθηση, να στηρίζεται στον εαυτό της και να μπορεί να παίρνει τις δικές της αποφάσεις. Το να την ενθαρρύνετε να είναι ανεξάρτητη δεν σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίσει μόνη της τις προκλήσεις της ζωής, αλλά μάλλον ότι διαθέτει τις δεξιότητες και την ανθεκτικότητα να αντιμετωπίσει ό,τι της έρθει, που συμπληρώνεται από υγιείς σχέσεις που βασίζονται στην ισότητα και την αμοιβαία υποστήριξη και όχι στην εξάρτηση.
Το πρόβλημα με το «Κάποιος να την προσέχει»
Όταν άκουσα αυτή τη φράση στη σειρά, ένιωσα αμέσως μια αποσύνδεση. Η ιδέα ότι η ασφάλεια και η ευημερία μιας γυναίκας πρέπει να εξαρτώνται από κάποιον άλλο είναι μια ξεπερασμένη ιδέα που μειώνει τις δυνατότητές της. Ο στόχος μου είναι να εξοπλίσω την κόρη μου με τα εργαλεία που χρειάζεται για να επιτύχει τη δική της ασφάλεια –είτε είναι οικονομική, συναισθηματική ή σωματική– ανοίγοντας τον δρόμο για γνήσιες συνεργασίες αντί για σχέσεις που προκύπτουν από ανάγκη.
Προώθηση της αυτάρκειας
Ενθάρρυνση της κριτικής σκέψης: Στόχος μου είναι να καλλιεργήσω ένα περιβάλλον όπου ενθαρρύνεται η αμφισβήτηση του status quo. Διδάσκοντάς της να σκέφτεται κριτικά, μαθαίνει να παίρνει τεκμηριωμένες αποφάσεις και να εμπιστεύεται το ένστικτό της.
Ενστάλαξη χρηματοοικονομικού γραμματισμού: Από νεαρή ηλικία, η ενασχόλησή της με απλές οικονομικές έννοιες και αργότερα, σε πιο σύνθετες, διασφαλίζει ότι βλέπει τα χρήματα ως εργαλείο ανεξαρτησίας και όχι ως πηγή εξάρτησης από άλλους.
Προώθηση της Συναισθηματικής Νοημοσύνης: Η κατανόηση των συναισθημάτων της και η οικοδόμηση δεξιοτήτων υγιούς επικοινωνίας θα της δώσει τη δυνατότητα να εκφράζει ανάγκες και να προάγει τη συναισθηματική υγεία, ζωτικής σημασίας για ανεξάρτητη ζωή και ισχυρές σχέσεις.
Δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων: Είτε μέσω της εκπαίδευσης, των τεχνών, του αθλητισμού ή άλλων ενδιαφερόντων, η υποστήριξη της απόκτησης δεξιοτήτων μεταφράζεται σε αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τις δυνατότητές της.
Το όραμα για το μέλλον της
Οραματίζομαι ένα μέλλον όπου η κόρη μου θα στέκεται ψηλά, θα έχει επίγνωση της αξίας της και θα αγκαλιάζει τις προκλήσεις με αυτοπεποίθηση. Εκεί που δεν συμβιβάζεται με μια ζωή όπου τη φροντίζουν, αλλά χτίζει μια ζωή όπου είναι ελεύθερη να κυνηγήσει τα πάθη και τα όνειρά της, συνυφασμένη με σχέσεις που ενισχύουν το ταξίδι της, δεν το καθορίζουν.
Να θυμάστε
Ενώ φράσεις όπως αυτή από την «Εφηβεία» μπορεί να φαίνονται αβλαβείς, υπογραμμίζουν τις κοινωνικές προσδοκίες που πρέπει να επαναξιολογήσουμε. Ως γονείς, έχουμε την ευκαιρία –και την ευθύνη– να επαναδιατυπώσουμε αυτές τις αφηγήσεις. Ελπίζω ότι η κόρη μου θα αγαπήσει την ανεξαρτησία της, κατανοώντας ότι είναι πλήρης μόνη της, αλλά περιβάλλεται από αγάπη και υποστήριξη που επιλέγει. Το ταξίδι μου ως γονιός της είναι να την καθοδηγήσω εκεί, ενσταλάζοντας αξίες που θα της επιτρέψουν να ευδοκιμήσει όχι μόνο παρά τις προσδοκίες του κόσμου, αλλά επειδή ορίζει τις δικές της.
Πηγή: allyou.gr
