Η ζυθοποιία «παράγει τοπικά και δρα παγκόσμια» - Γ. Πέτρου: «Στόχος μας η τοπική αγορά, αλλά το όνειρο δεν σταματά»
Γράφει ο Χρίστος Τζίκας
«Παράγουµε τοπικά – δρούµε παγκόσµια», ένα μότο που κρύβει όλη τη φιλοσοφία της Ζυθοποιίας Πηνειού που έφερε την πρώτη Λαρισαϊκή μπίρα ή αλλιώς όπως την γνωρίζουν πλέον όλοι τα τελευταία χρόνια της LoLa που έχει γίνει αγαπημένη πολλών.
Με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Μπίρας, που γιορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Παρασκευή του Αυγούστου, η «Πολιτεία» βρήκε την πρώτη λαρισαϊκή μπίρα, που εδώ και χρόνια ενώνει τις παρέες της πόλης. Η γιορτή που ξεκίνησε ως μία τοπική εκδήλωση στη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνιας, από το 2007 άρχισε να διεθνοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς έχοντας τρεις διακηρυγμένους στόχους, να φέρει μαζί τους φίλους για μια μπίρα, να τιμήσει τους παραγωγούς σε όλο τον κόσμο και τους διαμεσολαβητές της με τους καταναλωτές (μαγαζάτορες, σερβιτόρους) και να ενώσει τον κόσμο κάτω από τη σημαία της μπίρας.
Στην «Π» μίλησε ο διευθύνων σύμβουλος της Ζυθοποιίας Πηνειού, Γιώργος Πέτρου, όπου αναφέρθηκε στο όραμα της εταιρίας, τα σχέδια για το μέλλον, το «φρενάρισμα» του κορωνοϊού, αλλά και την… πολιτισμική ανάπτυξη μέσα από το ζυθοποιείο και τις δράσεις που λαμβάνουν χώρα εκεί.
Η LoLa που έχει «μεταφραστεί» από τους Λαρισαίους, ως «LOve Larissa», αγκαλιάζει πολλές επιχειρήσεις με τον κόσμο να την αγαπά αντίστοιχα και εξελίσσεται συνεχώς με μία νέα τέταρτη έκδοσή της να έρχεται τα Χριστούγεννα.
Σύμφωνα με τον κ. Πέτρου, η LoLa της Ζυθοποιίας Πηνειού, είναι η μπίρα της πόλης και ο χώρος παραγωγής της στο 7ο χλμ Επ. Οδού, Λαρισας-Συκουρίου μπορεί να αποτελέσει ένα πυρήνα συνεχούς δημιουργίας και παραγωγής. Επισκέψιμο, που θα αποτελέσει ένα ζωντανό κύτταρο της Λάρισας, µε ξεναγήσεις, δρώμενα, σεμινάρια και εκδηλώσεις ζυθογνωσίας.
Η μπίρα της Λάρισας
To «ταξίδι» της LoLa ξεκίνησε από τη Λάρισα με στόχο να κατακτήσει την Ελλάδα. Το όραμα όμως πίσω από αυτή τη σκέψη ξεκίνησε με το γεγονός πως η πόλη δεν είχε τη δική της μπίρα. «Η σχέση μου με την μπίρα είναι μακρινή, θα έλεγα «ερωτική». Την τιμώ ως καταναλωτής και την παρακολουθώ σχεδόν από φοιτητής. Ήμουν παρών σ όλη την διαδρομή της craft μπίρας στην Ελλάδα και κάποια στιγμή προσπάθησα και να την φτιάξω στο σπίτι ως οικοζυθοποιός, μάλλον με περιορισμένα αποτελέσματα», σημείωσε ο κ. Πέτρου.
«Αυτό όμως που δεν μπορούσα ποτέ να συνηθίσω, ήταν το γεγονός ότι η πόλη μας δεν είχε την δική της μπίρα Όταν είχα την δυνατότητα, αποφάσισα να την κάνω. Ευτυχώς άλλοι δύο φίλοι, συνεργάτες και συνοδοιπόροι στα επιχειρηματικά, πίστεψαν και υιοθέτησαν το ίδιο όραμα και έτσι προέκυψε Ζυθοποιεία Πηνειού και η πρώτη Λαρισαϊκή μπίρα! Άρα τώρα ποια η σχέση είναι και επιχειρηματική!
Έναρξη, καραντίνα και αισιοδοξία για το μέλλον
Το ξεκίνημα της λειτουργίας του ζυθοποιείου τον Απρίλιο του 2019 ήταν κάτι παραπάνω από αισιόδοξο όπως τα σχέδια «φρέναρε» ο κορωνοϊός και η καραντίνα. «Την πρώτη χρονιά παράξαμε σχεδόν 100.000 λίτρα και πουλήσαμε λίγο λιγότερα. Το 2020 ξεκινήσαμε πολύ «επιθετικά» αλλά μας βρήκε ο Covid-19 και οι καραντίνες… το ίδιο σχεδόν και το 2021, χρόνο κατά τον οποίο ολοκληρώσαμε την πρώτη φάση του επενδυτικού μας σχεδίου, διαθέτοντας αυτή την στιγμή δεξαμενές συνολικής χωρητικότητας 4.200 λίτρων (42HL), οι οποίες σε συνδυασμό με τις ταχύτατες μονάδες εμφιάλωσης και εμβαρέλωσης που διαθέτουμε, μας δίνουν μια ικανοποιητική παραγωγική δυνατότητα τουλάχιστον για τις ανάγκες τις ελληνικής επικράτειας που ανέρχεται στα 480.000 λίτρα σε ετήσια βάση».
Παρά τις δυσκολίες όμως η φετινή χρονιά δείχνει πως η Ζυθοποιία Πηνειού, δεν λύγισε, αλλά προχωρά πιο δυναμικά. «Φέτος είναι πολύ καλύτερα. Εκτιμούμε ότι μέχρι τέλος του χρόνου θα περάσουμε τα 250.000 λίτρα (περίπου 750.000 φιάλες) που είναι λίγο πάνω από το «νεκρό σημείο» του Ζυθοποιείου, μιας και όλος ο σχεδιασμός του και το επιχειρηματικό μας σχέδιο, έχουν βάση αυτά τα λίτρα».
Νέες προκλήσεις
Σύμφωνα με τον κ. Πέτρου μέχρι το καλοκαίρι του 2023 θα προχωρήσει η δεύτερη φάση της επένδυσης προσθέτοντας και άλλη παραγωγική δυναμικότητα, επέκταση κτηριακών εγκαταστάσεων και αποθηκευτικών χώρων, συστήματα ποιοτικού ελέγχου και αειφόρου διαχείρισης και μείωσης κόστους παραγωγής, καθώς και μηχανή εμφιάλωσης αλουμίνιου κουτιού.
«Είναι μια επιχειρηματική πρόκληση και θα πρέπει να πάει καλά. Σεβόμενοι βέβαια πάντα τους στόχους και το όραμα μας. Νομίζω πως ο πρώτος στόχος ανάλογων εγχειρημάτων θα πρέπει να είναι η τοπική αγορά. Και εμείς σ’ αυτό το θέμα είμαστε σε καλό δρόμο.
Το όνειρο δεν σταματά στην LoLa. Θέλουμε ένα ζυθοποιείο που να αποτελεί ένα πυρήνα συνεχούς δηµιουργίας και παραγωγής. Ένα χώρο επισκέψιμο, που θα αποτελέσει ένα ζωντανό κύτταρο της πόλης, µε ξεναγήσεις, δρώμενα, σεμινάρια και εκδηλώσεις ζυθογνωσίας».
Βέβαια σημείωσε πως θα πρέπει να συνεχίσουν να επηρεάζουν την αντίληψη του καταναλωτή ως προς την μπίρα κι αυτό θα συμβεί μόνο «παράγοντας κορυφαίας ποιότητας νόστιμες μπίρες με σταθερά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, τις οποίες φυσικά θα πρέπει να προωθήσουμε παντού».
Ο ίδιο παραφράζοντας κάπως το γνωστό σλόγκαν από τον χώρο των περιβαλλοντικών θεμάτων και της φιλανθρωπικής δράσης, «Think global-Act Local» δηλαδή, «Σκεφτόμαστε παγκόσμια – δρούμε τοπικά), προχωρά με το μότο: «Παράγουμε Τοπικά – Δρούμε Παγκόσμια»
Η έλλειψη κουλτούρας και η αγάπη του καταναλωτή
Ο κ. Πέτρου ανέφερε πως υπάρχει µία έλλειψη κουλτούρας σε µμεγάλο μέρος των επαγγελματιών του χώρου της «κρύας» αγοράς της μπίρας, µε αποτέλεσμα να είναι διστακτικοί στην προώθηση της craft μπίρας γενικότερα, αλλά και ενός νέου τοπικού προϊόντος. «Φαίνεται πώς δε γίνεται κατανοητό το μεσοµακροπρόθεσµο κέρδος (τοπική ανάπτυξη, αύξηση κατανάλωσης σε καθημερινή βάση που οφείλεται σε αλλαγή συνηθειών, συνδυασμός του ποτού µε φαγητό, ζυθογνωσία και δοκιμές , ζυθοτουρισµός κλπ).
Φωτεινή εξαίρεση είναι κάποιοι επιχειρηματίες, που μετρημένοι στα δάχτυλα και στηρίζουν σημαντικά τέτοιες προσπάθειες «εκπαιδεύοντας» τους καταναλωτές».
Ο ίδιος σημείωσε πως «πιο χαρούμενοι είμαστε µε τους καταναλωτές. Υπάρχει ικανοποιητική ανταπόκριση, ενθουσιασμός και συναίσθημά. Όλες και όλοι -κυρίως οι συμπολίτες μας- επιθυμούν να πίνουν την τοπική μπίρα. Κατανοούν ότι πίνουν κάτι διαφορετικό, και γευστικό και συνεχίζουν να την ζητούν».
Παράλληλα, αναφέρει πως «Υπάρχουν και οι ένθερμοι υποστηρικτές, οι θιασώτες της craft μπίρας, ένα απίστευτο, κυρίως νεανικό κοινό που αρχίζει να αποκτά βαθιά γνώση και δίνουν μεγάλη έμπνευση». Πάντως, η μεγάλη μάχη, παραμένει η εκπαίδευση του κοινού και η εμπέδωση του γεγονότος ότι η μικρή διαφορά στην τιμή μπορεί να δώσει πλήθος γευστικών διαδρομών και ποιοτικά άλματα στην µπύρα που καταναλώνεται.
«Υπάρχει και το ζυθοποιείο στο οποίο λειτουργεί ειδικά σχεδιασμένος, επισκέψιμος χώρος που σε πολύ λίγο χρόνο θα αποκτήσει και το σήμα επισκέψιμου ζυθοποιείου από το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης. Η Ζυθοποιία Πηνειού, προσφέρει την δυνατότητα πειραματισμού και παραγωγής μπίρας ανώτερης ποιότητας µε μοναδικό οργανοληπτικό χαρακτήρα.
Προσφέρει επίσης την δυνατότητα επετειακών και μοναδικών παραγωγών ζύθου και ζυθογνωσίας, ενισχύοντας σημαντικά την κοινωνικότητα γύρω από τον ζύθο. Όλα τα παραπάνω μπορούν να μετασχηματιστούν σε μια πολιτισμική ανάπτυξη».
Όλα αυτά σε μία σημαντική επένδυση για την περιοχή που προσφέρει άμεσα δέκα θέσεις εργασίας, αλλά και τζίρο σε τοπικούς προμηθευτές, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την τοπική ανάπτυξη. «Θεωρώ πως οι μπίρες μας και το ζυθοποιείο αποτελούν ήδη στοιχείο αναγνωσιμότητας της πόλης, όπως άλλες επιχειρήσεις, ενώ είναι ιδανικό μέρος και για την εκπαίδευση των επαγγελματιών του χώρου».
Longitude και Latitude ή αλλιώς Love LArissa
Γιατί όμως LoLa; Ο κ. Πέτρου εξηγεί πως το όνομα προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων LOngitude (Γεωγραφικό Μήκος) και LAtitude (Γεωγραφικό Πλάτος). «Ήταν ένας εύσχημος τρόπος να πούμε ότι είμαστε από την Λάρισα, γι’ αυτό και στην ετικέτα της φέρει τις συντεταγμένες της πόλης. Οι Λαρισαίοι βέβαια προτιµούν την άποψη πως το όνοµα στην πραγματικότητα προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων LOve Larissa».
Την σχεδίαση μάλιστα της ετικέτας, ανέλαβε μια ομάδα επίσης από την Λάρισα.
Αυτή την στιγμή η Ζυθοποιία Πηνειού παράγει τρεις ετικέτες LoLa, την LO.CO που είναι μια συνεργασία της LoLa και μιας τοπικής εταιρίας βοτάνων την Corphes. Είναι όλες βραβευμένες σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς, ενώ πρόσφατα βγήκε σε κυκλοφορία και μια νέα ετικέτα τύπου Lager, με την ονομασία CAMBOS.
Στη φύση ενός μικροζυθοποιείου είναι ο συνεχής πειραματισμός και οι συνεχείς παραγωγές και με άλλα ζυθοποιεία, γι’ αυτό και έχουμε επιχειρήσει και κάποιες ετικέτες που είναι αποτέλεσμα συνεργασίας (Μάρτσεν, Ντούνκελ, Ντορτ, Bock, Explorer). Ήδη ετοιμάζουμε άλλες δύο συνεργασίες, μια English IPA η οποία θα κυκλοφορήσει άμεσα και μία νέα την τέταρτη LoLa που θα κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα», συμπλήρωσε ο κ. Πέτρου.
Όσο για το φετινό καλοκαίρι, όλες οι μπίρες LoLa, τουλάχιστον στην περιοχή μας, βρίσκονται σχεδόν παντού, ενώ όλη την γκάμα των προϊόντων, μπορούν οι καταναλωτές να την αναζητήσουν και στο ηλεκτρονικό κατάστημα της Ζυθοποιίας Πηνειού.
Η ιστορία της μπίρας
Η μπίρα ή ζύθος είναι αλκοολούχο ποτό, που παρασκευάζεται με ζύμωση βύνης από κριθάρι, με προσθήκη λυκίσκου και νερού.
Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων. Τα περισσότερα από τα αλκοολούχα ποτά, τα οποία εδώ και 8.000 χρόνια παρήγαγαν από σιτηρά διάφοροι πολιτισμοί, και ιδιαίτερα εκείνα που παράγονταν από βύνη κριθαριού, θα μπορούσαν σήμερα να χαρακτηριστούν ως μπίρες.
Στην Αίγυπτο κατά την εποχή της Παλαιός Αυτοκρατορίας, της οποίας το τέλος τοποθετείται γύρω στο 2500 π.Χ. ήταν ήδη γνωστά περισσότερα από τέσσερα είδη μπύρας. Η μπύρα ήταν επίσης γνωστή στη Βαβυλώνα, την Ουρ και πιθανότατα και σε αρχαιότερους πολιτισμούς. Αρχικά, έθαβαν το κριθάρι σε αγγεία για να βλαστήσει. Η βύνη ανακατευόταν με νερό και αφηνόταν να ζυμωθεί από ζύμες που μεταφέρονταν με τον αέρα. Η προσθήκη τού λυκίσκου χρονολογείται από τον 10ο και 7ο π.Χ. αιώνα.
Στην Ευρώπη η μπίρα έφθασε πιθανότατα από την Αίγυπτο μέσω της Ελλάδας. Ο Ρωμαίος συγγραφέας Πλίνιος αναφέρει την διαδικασία παραγωγής της στην Ελλάδα, στην οποία χρησιμοποιόταν ο λυκίσκος. Σύμφωνα με τον Πλίνιο, ήταν γνωστή στις χώρες της Μεσογείου προτού διαδοθεί η αμπελουργία. Στην Αρχαία Ελλάδα, ωστόσο, δεν επικράτησε και το παλαιότερο ποτό από μέλι αντικαταστάθηκε από το κρασί. Ζυθοπότες θεωρούνταν οι Φρύγες, οι Θράκες και οι Αρμένιοι, ενώ οι Ρωμαίοι, όπως και οι Έλληνες δεν ήταν λάτρεις της μπίρας.
Η ζυθοποιία διαδόθηκε εύκολα στη Βόρεια και τη Δυτική Ευρώπη, όπου η αμπελουργία δεν ευδοκιμούσε. Οι Κέλτες της Μέσης Γαλλίας και διάφορα γερμανικά φύλα γνώριζαν την μπίρα από τον 1ο π.Χ. αιώνα. Υπάρχουν πολλές αναφορές (π.χ. από τον Ρωμαίο ιστορικό Τάκιτο) των αρχών της χριστιανικής περιόδου για κατανάλωση ποτών από βύνη από διάφορα γερμανικά και σκανδιναβικά φύλα, καθώς και από τους Κέλτες και τους Σάξονες.
Η μπίρα θεωρείται το εθνικό ποτό της Γερμανίας, όπου η ετήσια κατά κεφαλή κατανάλωση ανέρχεται σε 104.2 λίτρα. Ιδιαίτερα δημοφιλής είναι στη Βαυαρία, όπου η ετήσια κατά κεφαλή κατανάλωση ξεπερνά το 40% του γερμανικού μέσου όρου. Στο Μόναχο γίνεται κάθε χρόνο, από το 1810, η γιορτή μπίρας με την ονομασία «Oktoberfest» σε ανάμνηση των εορτών για τους αρραβώνες τού πρίγκιπα διαδόχου Λουδοβίκου και της πριγκίπισσας Τερέζας.
