Εντάξει λοιπόν! Να βάλουμε θερμοστάτη! Μήπως να τον ενσωματώναμε κιόλας σαν «τσιπάκι εντοπισμού». Σαν αυτά που μπορούν να φέρουν οι σκύλοι για να μην τους χάνουν τα αφεντικά τους. Έτσι θα είμασταν σίγουροι, δηλαδή όχι εμείς, οι του κράτους, ότι όντως τηρούνται οι οδηγίες και επιτυγχάνεται το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αυτή βεβαίως, είναι η κωμική πλευρά του πράγματος.
Γιατί ως γνωστόν, σε όλα τα θέματα, υπάρχει και μία κωμική πλευρά, αρκεί βεβαίως να μπορεί κανείς να την διακρίνει. Και κυρίως να την διακρίνει την ώρα που χρειάζεται.
Και προφανώς, μας ξενίζει και μας φαίνεται «κωμικό», το γεγονός ότι η Κυβέρνηση μας προτρέπει να βάλουμε «θερμοστάτη» στα κλιματιστικά μας προκειμένου να μειωθεί η κατανάλωση κατά 10% άμεσα, κυρίως σε ότι αφορά στον Δημόσιο τομέα, ο οποίος άλλωστε και λόγω της ιδιαίτερης διόγκωσης του έχει εκ των πραγμάτων μεγάλη κατανάλωση.
Άντε λοιπόν τώρα, να πείσεις τον δημόσιο υπάλληλο, ντάλα καλοκαίρι που είναι στο γραφείο του (αν είναι, διότι δεν είναι και σίγουρο) το κλιματιστικό στον χώρο να μην είναι κάτω από 26-27 βαθμούς Κελσίου, για να επιτευχθεί αυτή η εξοικονόμηση της κατανάλωσης που αναφέραμε παραπάνω. Ε, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο! Διότι στην θεωρία και περιβαλλοντική ευαισθησία μπορεί να υπάρχει και διάθεση για οικονομία μπορεί να υπάρχει, αλλά… Αλλά όταν έρχονται τα 40αρια και τα κλιματιστικά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αποδίδουν και όπως θα έπρεπε, οι 26-27 βαθμοί Κελσίου σε ένα χώρο με πολλά άτομα δεν είναι και τόσο…δροσιστικοί. Οπότε, αρχίζουν οι βεντάλιες, οι ανεμιστήρες και λοιπές δροσιστικές…πατέντες που μπορεί να επινοήσει ο καθείς για να δροσιστεί επαρκώς. Η ακόμη καλύτερα εγκαταλείπει το γραφείο, λόγω…ζέστης!
Επειδή λοιπόν είναι βέβαιο, ότι δεν πρόκειται οικειοθελώς να συμμορφωθεί το δημόσιο στη νέα οδηγία περί εξοικονόμησης της κατανάλωσης ενέργειας, θα δημιουργηθεί ψηφιακό σύστημα παρακολούθησης, για να είναι πιο εξασφαλισμένη, αν και πάλι όχι απολύτως σίγουρη, η συμμόρφωση ως προς την σχετική οδηγία.
Μάλιστα, τα σχέδια της Κυβέρνησης είναι και μεγαλεπήβολα καθώς, ο τελικός στόχος είναι η μείωση της τελικής ετήσιας κατανάλωσης και πάλι στο δημόσιο, κατά 30% μέχρι το 2023. Που σημαίνει, ότι μάλλον βρίσκονται στα σκαριά και σχέδια με σχετικές οδηγίες για τον χειμώνα. Οπότε, αν το καλοκαίρι, οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να προσέρχονται στην υπηρεσία με μαγιό και παρεό για να «δροσίζονται» καλύτερα, τον χειμώνα προφανώς θα μπορούν να κουκουλώνονται με ωραιότατες κουβερτούλες ευγενική προσφορά του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Οι οποίες, θα μπορούσαν, έτσι για διακοσμητικούς λόγους, να φέρουν «σταμπωτή» και την κεφαλή του Βλαδίμηρου, ο οποίος είναι και η αρχή του «κακού» της έξαρσης της ενεργειακής κρίσης που περνάμε.
Τώρα, εμείς στο σπίτι τι πρέπει να κάνουμε δεν μας είπαν ακριβώς. Αλλά, εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζεται και να μας το πουν. Μας το λέει η ΔΕΗ και μάλιστα με μεγάλη ευγλωττία και περισσή πειθώ. Όταν έρχεται ο λογαριασμός και με το που τον ανοίγεις βρίσκεσαι στα πρόθυρα εμφράγματος ή στην καλύτερη περίπτωση ηλεκτροπληξίας, τι κλιματιστικό ν’ ανάψεις; Και άντε και το άναψες, πόση ώρα να μείνει αναμμένο; Που κάθε ώρα δροσιάς που απολαμβάνεις την πληρώνεις εν συνεχεία «χρυσάφι»! Δεν χρειάζεται να’ χεις-και με το συμπάθιο κιόλας- ούτε περιβαλλοντικές ευαισθησίες, ούτε ενεργειακές ανησυχίες. Ανησυχίες σχετικές με το πορτοφόλι σου χρειάζεσαι να’ χεις (που έχεις) για να προτιμήσεις να γίνει «ψητός» η έστω να κάνεις «σάουνα κατ’ οίκον» προκειμένου να αποφύγεις τα ως άνω συμπτώματα ανοίγοντας τον λογαριασμό του ρεύματος. Οπότε, υπό την έννοια αυτή δεν χρειάζονται ούτε οδηγίες, ούτε «θερμοστάτης», ούτε τίποτα. Τα πράγματα είναι «αυτορρυθμιζόμενα»-ως ένα βαθμό λόγω ανωτέρας οικονομικής βίας!
Σχετικά με τον περιορισμό κατανάλωσης στους οδικούς φωτισμούς, από τον οποίο μπορεί να προκύψει εξοικονόμηση 18 – 20 εκατ. ευρώ., εκεί πια τα πράγματα είναι απλά. Ή που προμηθευόμαστε όλοι φακούς, ή που ξαναγυρίζουμε σε εκείνη την ωραία ρομαντική εποχή, που οι δρόμοι είχαν φανοστάτες και κάθε βράδυ πέρναγε εκείνος ο άνθρωπος, ο φανοκόρος η φανάπτης, με την σκάλα του και ένα ειδικό επίμηκες «αξεσουάρ», που άναβε τα φανάρια του δημοτικού φωτισμού. Οπότε λύνεται το πρόβλημα και μάλιστα με μία «ρετρό» διάθεση.
Πάντως έτσι για την ιστορία-την σύγχρονη- να πούμε ότι συχνά-πυκνά παρατηρούμε «ξεχασμένα» δημοτικά φώτα η άλλα δημόσια χρήσης να είναι αναμμένα κάτι άσχετες ώρες, ειδικά το καλοκαίρι, με τον ήλιο να μεσουρανεί ακόμη, επειδή κάποιοι ξεχνούν να τα επαναρυθμίσουν.
Και όσο για την «Ηλέκτρα» που συμβαίνει να είναι και συνονόματη μου (Μαρίνα-Ηλέκτρα το πλήρες όνομα της υπογράφουσας), που αφορά σε πρόγραμμα μακροπρόθεσμων παρεμβάσεων για την ενεργειακή αναβάθμιση των δημοσίων κτηρίων, αυτή πλέον είναι μία εκ των ων ουκ άνευ αναγκαστική διαδικασία, με η χωρίς ενεργειακή κρίση για σαφείς και επιτακτικούς περιβαλλοντικούς λόγους.
Εν κατακλείδι, και πέραν της κωμικής προσέγγισης του πράγματος, είναι σαφές ότι πέραν της ενεργειακής κρίσης- η οποία προφανώς επιταχύνει και για οικονομικούς και πρακτικούς λόγους την λήψη σχετικών αποφάσεων- η κραυγή αγωνίας που καθημερινά εκπέμπει το περιβάλλον με αποδέκτη, «υπαίτιο» αλλά και «θύμα» τον άνθρωπο, είναι τέτοια που δεν έχουμε πλέον την…πολυτέλεια να κωφεύουμε. Το ενεργειακό αποτύπωμα στον πλανήτη πρέπει να μειωθεί δραστικά… «Χθες», αν θέλουμε να υπάρχει και μαζί του να υπάρχουμε και εμείς.
