Ναι τελικά μίλησε! Μετά από καιρό σιωπής φαίνεται πως έκρινε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή λόγω και των ευρύτερων διεθνών συγκυριών για να μιλήσει.
Και επειδή έχει επιλέξει την τακτική της σιωπής από τότε που έχασε τις εκλογές το 2009, όποτε μιλάει (δηλαδή σπανίως) το γεγονός αποτελεί είδηση. Είτε ο Κώστας Καραμανλής επέλεξε την σιωπή ως τρόπο αποφυγής για την παροχή συγκεκριμένων εξηγήσεων είτε είχε αντικειμενικούς λόγους για τους οποίους δεν μπορούσε να πει τα πράγματα με το όνομα τους, οπότε επέλεξε να μην τα πει καθόλου, το γεγονός παραμένει ότι: με την τακτική της σιωπής εν τέλει κατέληξε με την πάροδο των ετών και την «ασυλία» που έτυχε και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ποτέ δεν τον στοχοποίησε, να «αναβαπτιστεί» πολιτικώς. Και, κάθε φορά που αποφασίζει να μιλήσει να αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτό που έχει να πει.
Μεσοβδόμαδα λοιπόν, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής επέλεξε να ξαναμιλήσει μετά από ικανό χρονικό διάστημα σιωπής. Και μάλιστα, από το βήμα μίας φαινομενικά «απρόσμενης» αφορμής, αφού η ομιλία του έγινε στο πλαίσιο εορτασμού των 40 χρόνων λειτουργίας της Πανελλήνιας Οργάνωσης Γυναικών «Παναθηναϊκή», ιδρυτικό μέλος της οποίας είναι η πρώην υπουργός Φάνη Πάλλη-Πετραλιά και μέλος της επιστημονικής επιτροπής η ευρωβουλευτής Ελίζα Βόζεμπεργκ. «Άσχετο», θα έλεγε κανείς. Παράλληλα όμως και τόσο «σχετικό»! Γιατί αυτή η «αναίμακτη» από πολιτικής απόψεως αφορμή αποτέλεσε ένα «ουδέτερο βήμα» και μία θαυμάσια ευκαιρία, όχι μόνο να κάνει την παρέμβαση του στις διεθνείς εξελίξεις ο πρώην πρωθυπουργός-και κατά συνέπεια και στους εσωτερικούς χειρισμούς τους- αλλά και για να συναθροιστούν βουλευτές και μέλη της ΝΔ και της παράταξης που αν δεν ανήκουν στο λεγόμενο «καραμανλικό μπλοκ» πάντως σίγουρα είναι συμπαθούντες. Ήταν λοιπόν μια ευκαιρία να δώσουν το παρών, υπενθυμίζοντας έτσι εμμέσως πλην σαφώς ότι οι καραμανλικοί ως «τάση» εξακολουθούν όχι μόνον να υπάρχουν εντός ΝΔ αλλά να έχουν και «δύναμη» και τρόπο να ελέγξουν κάποια πράγματα, εφόσον το επιθυμούν.
Αναμενόμενη, προφανώς, η παρουσία του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε την απόλυτη σύνδεση του με τον Κώστα Καραμανλή, και χαρακτηριστική – επειδή εμείς εδώ στην Λάρισα έχουμε και πρόσφατες μνήμες λόγω της επίσκεψης και ομιλίας του τέως προέδρου της Δημοκρατίας – η ταύτιση απόψεων τόσο για του «Ουκρανικό» όσο και για τα «Ελληνοτουρκικά».
Επίσης χαρακτηριστική, η μη αναφορά Καραμανλή στα έργα και τις ημέρες της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, προς οιαδήποτε κατεύθυνση (θετική ή αρνητική) αλλά η υπονοούμενη αναφορά σχετικά με τον χειρισμό συγκεκριμένων θεμάτων όπως τα δύο προαναφερόμενα και η ατάκα ότι: «Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο. Οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν τη βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων». Η οποία παρεμπιπτόντως έρχεται και «κουμπώνει» με την τοποθέτηση του άλλου πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, στο συνέδριο της ΝΔ, που είχε μιλήσει, μεταξύ άλλων για το «λόμπι του κατευνασμού στην Ελλάδα, που έχει διεισδύσει σε όλα τα πολιτικά κόμματα». Ο οποίος Αντώνης Σαμαράς, ήταν βεβαίως παρών στην ομιλία Καραμανλή.
Ο τελευταίος δε, σε κάθε περίπτωση, φρόντισε να κλείσει «ενωτικά» και προς τα μέσα και προς τα έξω (δηλαδή εσωκομματικό μήνυμα αλλά και μήνυμα για τα λοιπά εγχώρια κόμματα) σχολιάζοντάς: «σε τελική ανάλυση, ασχέτως επί μέρους απόψεων, όλες και όλοι την ίδια γαλανόλευκη φανέλα φοράμε!».
Πάντως, από την ομιλία Καραμανλή αλλά και από το «παραδοσιακό» ακροατήριο που την παρακολούθησε, αλλά και από την τοποθέτηση Σαμαρά στο Συνέδριο της ΝΔ που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση, είναι σαφές ότι στην Νέα Δημοκρατία μπορεί στην επιφάνεια τα πράγματα να φαίνονται αδιατάρακτα, λόγω και του γεγονότος ότι είναι Κυβέρνηση, αλλά οι «τάσεις» καλά κρατούν. Και των «καραμανλικών» που πιθανώς ποτέ δεν θα πάψουν να θεωρούν το κόμμα «δικό τους» και των «σαμαρικών» που έχουν το δικό τους πιο «γνήσιο δεξιό μερίδιο» στο κόμμα.