«Ας γίνουμε εμείς η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο» είχε πει, μεταξύ άλλων ο Μαχάτμα Γκάντι και, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι το συγκεκριμένο απόφθεγμα του είναι ένα από τα πιο «κακοπαθημένα» στον κόσμο τούτο. Διότι, από παραλλαγή σε παραλλαγή και από προσαρμογή σε προσαρμογή έχει χρησιμοποιηθεί σχεδόν παντού και από τους πάντες.
Στην περίπτωση αυτή λοιπόν, ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης, είπε μεταξύ άλλων από το βήμα του Συνεδρίου του κόμματος, «πρέπει να αποδείξουμε ότι αλλάξαμε». Δεν είναι ακριβώς το απόφθεγμα προφανώς-άλλωστε το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ και η «αλλαγή» ως κεντρικό του σύνθημα είναι δυο έννοιες συνυφασμένες-αλλά εντάσσεται στο πνεύμα μιας «πειστικής» αλλαγής που ξεκινάει από εκείνους ακριβώς που ισχυρίζονται ότι την πρεσβεύουν.
Και πράγματι, το πολυαναμενόμενο συνέδριο του αναγεννημένου ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τελείωσε, χωρίς εκπλήξεις, χωρίς «ειδήσεις» στην πραγματικότητα, σε απολύτως ενωτικό κλίμα-επιφανειακά τουλάχιστον-αφού ήταν όλοι εκεί και το «στοίχημα» που έμεινε πιο είναι; Αυτό που προέταξε ο νέος πρόεδρος του κόμματος, μεταξύ άλλων: ότι το κόμμα δεν άλλαξε μόνον πρόεδρο, δεν επανέφερε μόνον έναν ιστορικό όνομα όπως και ένα ιστορικό σήμα, δεν «ευαγγελίζεται» στην θεωρία τουλάχιστον κάποιες νέες απόψεις, δεν άλλαξε μόνον διαδικαστικά κάποια πράγματα, αλλά…Αλλά, άλλαξε και επί της ουσίας.
Άλλαξε, νοοτροπία, αντίληψη στην προσέγγιση των πραγμάτων και είναι σε θέση να δώσει πραγματικά την διάσταση ενός συθέμελα ανανεωμένου κόμματος, το οποίο φιλοδοξεί όχι μόνον να παίξει κυρίαρχο ρόλο στις επόμενες εθνικές εκλογές αλλά και να αποτελέσει κόμμα εξουσίας τη δεδομένη στιγμή.
Στην πραγματικότητα, τώρα, μετά το συνέδριο, ξεκινάει η νέα συντεταγμένη πορεία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ προς την λαό αλλά βεβαίως και προς τις ερχόμενες εκλογές. Και υπαρχούσης και της απλής αναλογικής, τουλάχιστον στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση, οι οιωνοί είναι «θετικοί», τα κίνητρα αυξημένα προκειμένου κάποιοι να κατέλθουν ως υποψήφιοι βουλευτές και οι δημοσκοπήσεις ελπιδοφόρες για την εξέλιξη των πραγμάτων. Δηλαδή εφόσον δεν αναδειχθεί κυβέρνηση από την αναμέτρηση της πρώτης Κυριακής-όπερ και το πλέον πιθανόν- την δεύτερη Κυριακή ενδεχομένως να «χτυπήσει» και δεύτερη θέση ή τουλάχιστον, σε αυτό ευελπιστούν στελέχη του κόμματος.
Με δυο λόγια το συνέδριο ας πούμε ότι σηματοδότησε την «αναγέννηση» του κόμματος σε ένα κλίμα ενότητας, θέτοντας την βάση για την παραπέρα εξέλιξη του. Και φυσικά ανέδειξε και το αναμενόμενο: την κυριαρχία Ανδρουλάκη στο εσωκομματικό τοπίο-όπως άλλωστε επιβάλλεται να είναι στην παρούσα φάση-όπως αυτή καταδείχθηκε όχι μόνον από την ενωτική παρουσία όλων, αλλά και από τα εκλογικά αποτελέσματα της νέας Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Συνεπώς, υπάρχει ένα κλίμα μεγάλων προσδοκιών, ή όπως το έθεσε ο Νίκος Ανδρουλάκης, «η προσπάθεια μας δεν κοιτάζει το ταβάνι των δημοσκοπήσεων»-προφανώς αναφερόμενος όχι μόνον σε αυτές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αλλά και αυτές που «τρέχει» το κόμμα εν κρυπτώ, όπως και όλα τα κόμματα.
Τώρα στα βασικά συμπεράσματα του συνεδρίου, όπως αυτά εκφράστηκαν: συστράτευση αλλά όχι εκείνων που έφυγαν «για τις καρέκλες». «Όχι» στην συνεργασία και με την ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ διότι «δεν θέλουν το ΠΑΣΟΚ θέλουν τις ψήφους του». Και «στις επάλξεις» για εκλογές οι οποίες πιθανόν θα γίνουν το Φθινόπωρο.
«Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό» όπως είπε και ο Ανδρουλάκης κλείνοντας το Συνέδριο για να προσθέσει: ««Δεν πρέπει αυτό που έγινε τρεις μέρες εδώ να είναι η ηχώ του δωματίου. Πρέπει να γίνει η φωνή της κοινωνίας. Να δείξουμε ότι αλλάζουμε»… για να επανέλθουμε στην αρχική διαπίστωση.
