«Βρισκόμαστε στην καλύτερη μας στιγμή», είπε ο Τζο Μπάιντεν με το που συνάντησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η καλύτερη ναι, η αποδοτικότερη όμως; Αυτό θα φανεί εκ του αποτελέσματος. Και όταν λέμε «εκ του αποτελέσματος» δεν εννοούμε τα όσα έγιναν γνωστά με την ολοκλήρωση της συνάντηση των δυο. Διότι, αυτά όσο σημαντικά και να είναι, είναι μέρος του όλου. Το δε «όλον» είναι κάτι που πιθανώς θα γίνει γνωστό από διαρροές και το οποίο, κυρίως, θα φανεί από την πορεία των πραγμάτων. Διότι εκτός από λόγια εκείνο που ενδιαφέρει είναι τα έργα. Οι έμπρακτες αποδείξεις ενίσχυσης, στήριξης και συμπαράστασης σε διάφορα επίπεδα.
Ωστόσο σε επίπεδο πρώτη ανάγνωσης και εντυπώσεων το γεγονός είναι ότι η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ στέφθηκε από επιτυχία και δημιούργησε θετικό κλίμα τόσο για τον ίδιο όσο και για την χώρα.
Το κλίμα τόσο με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν όσο και με λοιπούς αξιωματούχους ήταν κάτι παραπάνω από θερμό και φιλικό, η δε ιστορική του ομιλία στο Κογκρέσο-η πρώτη Έλληνα πρωθυπουργού-πέραν της προφανούς σημειολογικής και συμβολικής της βαρύτητας- έκανε κυριολεκτικώς «γκελ» στο ακροατήριο. Δεν είμαστε βέβαιοι κατά πόσον οι ακροατές πρόσεξαν μέχρι κεραίας τα όσο είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός-καλόν είναι να τα πρόσεξαν γιατί έστειλε πολλά και διαφορετικά μηνύματα κυρίως όσον αφορά στην Τουρκία την οποία δεν κατονόμασε αλλά γλαφυρά περιέγραψε αρκετές φορές-αλλά οπωσδήποτε ήταν ένα θερμό και ενθουσιώδες ακροατήριο. Χειροκροτήθηκε τόσες φορές κατά την διάρκεια της ομιλίας του, που όπως και ο ίδιο σχολίασε, αυτό δεν του συμβαίνει ούτε στο ελληνικό κοινοβούλιο από τους «δικούς» του και…Και η πλέον εύγλωττη όλων αντίδραση, ήταν αυτή της αντιπροέδρου των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις και της πρόεδρου του σώματος Νάνσυ Πελόζι, η οποία άλλωστε κάλεσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μιλήσει στο Κογκρέσο, οι οποίες δεν είναι απλώς ότι τον χειροκροτούσαν. Όπως είδαμε τον κοίταζαν σχεδόν με…υπερηφάνεια! Πως κάνει ας πούμε μία θεία που βλέπει το αγαπημένο της ανηψούδι να απαγγέλει ένα ποίημα, κάτι τέτοιο!
Συνεπώς ναι, σε επίπεδο εντυπώσεων η επίσκεψη στις ΗΠΑ στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία, «ψήλωσε» πολιτικά τον Κ Μητσοτάκη και στο εσωτερικό αλλά και σε επίπεδο ανάδειξης ενός ευρωπαϊκού ηγετικού προφίλ, το οποίο προφανώς είναι «εξαγώγιμο» προς Ευρώπη μεριά και μπορεί να είναι και εξαργυρώσιμο προς όφελος της χώρας.
Τα ζητήματα όλα και μέσω των ομιλιών που έγιναν και μέσω των διαρροών που έγιναν, φαίνεται πως τέθηκαν επί τάπητος και επίσης και αρκετά μηνύματα εκπέμφθηκαν προς διάφορες κατευθύνσεις εκατέρωθεν, με τον Έλληνα πρωθυπουργό, όπως προαναφέραμε να «ζωγραφίζει» συχνά-πυκνά την Τουρκία χωρίς όμως να την κατονομάζει. Τώρα, ως προς τα απτά αποτελέσματα αυτά θα τα διαπιστώσουμε στην πορεία μέσω διαφόρων κινήσεων, αποφάσεων, εξελίξεων που πιθανώς θα αποτελούν απόρροια των όσο συζητήθηκαν η συμφωνήθηκαν κατά την επίσκεψη στις ΗΠΑ.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι μία συνάντηση Έλληνα πρωθυπουργού με Αμερικανό πρόεδρο, έχει από μόνη της, την δική της ξεχωριστή σημασία και τον δικό της πολιτικό συμβολισμό ούτως η άλλως. Πόσο μάλλον που στην συγκεκριμένη περίπτωση η επίσκεψη αυτή σε όλα τα επικοινωνιακά επίπεδα εξελίχθηκε με επιτυχία.
Και αφ΄ ης στιγμής η ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται «στο καλύτερο σημείο» και το έδαφος είναι από τα πλέον γόνιμα των τελευταίων ετών, μπορούμε να υποθέτουμε ότι και τα αποτελέσματα θα είναι προς την προσδοκώμενη κατεύθυνση για τα ελληνικά συμφέροντα, τα οποία άλλωστε εν πολλοίς συμπλέουν με τα αμερικανικά στη περιοχή μας.
