Καλά, όταν τρέχεις μόνος σου είναι δύσκολο να βγεις δεύτερος. Νομοτελειακά και θα τερματίσεις και πρώτο θα βγεις.
Από κει και πέρα, προφανώς το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία της Κυριακής, προκειμένου ακριβώς να καταδειχθεί ότι η αναβάπτιση του Αλέξη Τσίπρα στην προεδρία του κόμματος, είχε μία ευρεία λαϊκή αποδοχή και εκ παραλλήλου να εκπέμψει το σχετικό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.
Αυτό επετεύχθη, ως ένα βαθμό, καθώς ψήφισαν περί τις 150 χιλιάδες και σημειώθηκαν 110 χιλιάδες νέες εγγραφές, νούμερα που οδήγησαν στον εκ νέου εκλεγέντα πρόεδρο να δηλώνει: « Γίναμε σήμερα το μαζικότερο κόμμα ενεργών μελών της χώρας και ένα από τα πιο μαζικά κόμματα της αριστεράς σε όλη την Ευρώπη. Και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντική επιτυχία αυτό μετατρέπει την ελπίδα σε ισχυρή δύναμη αλλαγής».
Βεβαίως το ποσοστό του 99% και πάνω με το οποίο επανεξελέγη ο Α. Τσίπρας, πραγματικά παραπέμπει σε συνειρμούς εκλογής συγκεκριμένων χωρών και… πολιτευμάτων, αλλά εν πάση περιπτώσει, από την στιγμή που όπως προαναφέραμε έτρεχε μόνος του ως ένα βαθμό ένα τέτοιο αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο.
Ωστόσο, συνολικά ο αριθμός εκείνων που προσήλθαν στις κάλπες δεν είναι σίγουρα αυτός που θα μπορούσε να δώσει ένα εκκωφαντικό μήνυμα και προς το εσωτερικό του κόμματος και προς τα έξω, σηματοδοτώντας ευρύτερες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό και.. ανησυχώντας τους υπολοίπους και κυρίως την Κυβέρνηση. Και στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να είναι και αυτό που αναμενόταν μετά από τόση καμπάνια και του ίδιου του Α. Τσίπρα, προκειμένου να επιτευχθεί εντυπωσιακή συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία της περασμένης Κυριακής.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός, ότι το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ έσπευσε με ανακοίνωση του να υπενθυμίσει ότι στη περίπτωση του Νίκου Ανδρουλάκη για την εκλογή του συμμετείχαν 270 χιλιάδες άτομα, ενώ 180 χιλιάδες μέλη, ψήφισαν μόλις προ ημερών για την αλλαγή του ονόματος και τις λοιπές διαδικασίες, ενώ το σχόλιο ήταν: «Είμαστε βέβαιοι ότι η πλειοψηφία των πολιτών θέλει να φύγει η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά φαίνεται πως δεν επιλέγει ως εκφραστή της πολιτικής αλλαγής τον κ. Τσίπρα όπως φάνηκε χθες». Και …ο νοών νοήτω.
Είναι δηλαδή σαν να εξελίσσεται μία «διελκυστίνδα» ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ με αντικείμενο τον μεσαίο χώρο η οποία από δω και πέρα είναι σαφές ότι θα έχει πιο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Δεδομένου δε ότι όλα τα κόμματα έχουν πλέον το βλέμμα τους στραμμένο προς το κεντρώο χώρο προς άγραν ψήφων, είναι σαφές ότι υπάρχει ένας «ανταγωνισμός» για τη προσέγγιση και την προσέλκυση του μεσαίου χώρου, στον οποίο όλοι απευθύνονται και συνεπώς όλοι έχουν κάθε λόγο να θέτουν τις δικές του διαχωριστικές γραμμές, προκειμένου να «ξεχωρίζουν» από τους υπολοίπους.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά την Κυριακή «έσκασε» μία ακόμη δημοσκόπηση η οποία έδειξε-τουλάχιστον σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία- ότι η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε και πάλι λίγο πάνω από τις 10 μονάδες, διότι ως φαίνεται, οι αποφάσεις περί αύξησης του κατώτατου μισθού και οι λοιπές αποφάσεις περί στήριξης των πολιτών προς την κατεύθυνση απορρόφησης μέρους των αυξήσεων πιάσανε τόπο, ως ένα βαθμό. Μπορεί οι πολίτες να μην θεωρούν τα μέτρα ακριβώς επαρκή, αναγνωρίζουν όμως ότι είναι προς την σωστή κατεύθυνση και ότι καταβάλλεται μία προσπάθεια για την στήριξη τους από την κυβέρνηση.
Εν τέλει, αν όλα αυτά τα συνοψίσουμε, θα καταλήξουμε και πάλι στο ίδιο συμπέρασμα: ότι η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει κανονικά. Ατύπως μεν, αλλά κανονικά, για όλα τα κόμματα και ανεξαρτήτως από το «πότε» θα αποφασίσει τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης να κάνει εκλογές-συνεκτιμώντας τις εξελίξεις και τις συγκυρίες- ο «αγώνας των αρχηγών» για την επικράτηση είναι μία πραγματικότητα. Γιατί ας μην ξεχνάμε, τελικά πέρα από προτάσεις και προγράμματα, η τελική αναμέτρηση αφορά αναμφίβολα και τα πρόσωπα.
