“Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό” έλεγε ένα παλιό σύνθημα του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ και συνοδευόταν από το γνωστό άσμα “ο ήλιος ο πράσινος ο ήλιος που ανατέλλει μας οδηγεί” κ.λ.π κ.λ.π.
Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Το ΠΑΣΟΚ, έπαψε να είναι και ενωμένο και δυνατό και παρότι εξακολούθησε να είναι εδώ, στη πορεία ο ήλιος ο πράσινος που ανέτελλε, άρχισε σταδιακά να δύει μέχρι που χάθηκε ολοσχερώς καθώς ήρθαν πολλές συννεφιασμένες μέρες για το κόμμα.
Το οποίο, αναζητώντας τον επαναπροσδιορισμό του και τον βηματισμό του, πέρασε μία μακρά περίοδο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, για να πέσει τελικά πάνω στις συμπληγάδες του αναδυόμενου ΣΥΡΙΖΑ τα πρώτα χρόνια της κρίσης. Και, στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, να αρχίσει να υφίσταται μία σταδιακή και συστηματική αποψίλωση δυνάμεων, τόσο προς τα δεξιά του όσο και κυρίως προς τα αριστερά του, με αποτέλεσμα η δυναμική του και τα ποσοστά του να συμπιεστούν σε κρίσιμο βαθμό.
Στο οδοιπορικό αναζήτησης μίας νέας πειστικής ταυτότητας, πέρασε από 40 κύματα και επίσης από κάποιες επιλογές-αλλαγές, ονομάτων, προκειμένου να αποκοπεί από ένα παρελθόν, που από ένα σημείο και μετά, στο θυμικό των πολιτών προκαλούσε, “αρνητική ενέργεια”. Και κάπου εκεί, πέρασε από την φάση της “Ελιάς” αλλά και από την φάση της “Δημοκρατικής Συμπαράταξης”. Όχι επιτυχώς, όπως αποδείχθηκε από την εξέλιξη των πραγμάτων.
Τα οποία “πράγματα”, σταδιακώς άρχισαν να αλλάζουν καθώς ο χρόνος απομακρυνόταν από την εποχή των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
Το “Κίνημα Αλλαγής”, το οποίο στο μεταξύ προέκυψε, ναι μεν έφερε έναν αέρα…ανανέωσης αλλά δεν κατάφερε να “ξεκολλήσει” το κόμμα από τα χαμηλά και μονοψήφια ποσοστά του. Και κάπου εκεί το “ΠΑΣΟΚ¨άρχισε να επανέρχεται στην επιφάνεια ως ένα πιθανό ή συνδετικό ή ενισχυτικό όνομα με την τότε ηγεσία πάντως να μην συμφωνεί με αυτό το νέο “πάντρεμα”.
Τελικά, τον τελευταίο καιρό και μετά το μνημόσυνο της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά, στη Χ. Τρικούπη, η ταμπέλα με το λογότυπο και τον πράσινο ήλιο είχε αλλάξει από τις 28 Νοεμβρίου. Και πλέον…
…Και πλέον, μετά την εκλογική διαδικασία της Κυριακής επανήλθε επισήμως και με την ευλογία των εκλογέων, το “ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής” αλλά και ο “ήλιος ο πράσινος” που αποτελούσε και ως φαίνεται αποτελεί το “σήμα κατατεθέν” του κόμματος.
Από πλευράς εφευρετικότητας βεβαίως, δεν θα λέγαμε ότι είναι…ευφάνταστη η αλλαγή του ονόματος, αφού στην πραγματικότητα “άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς”. Πρώτο το ΠΑΣΟΚ και ακολούθως, το Κίνημα Αλλαγής. Από…ψυχολογικής πλευράς όμως, το ΠΑΣΟΚ και ο “ήλιος” μαζί παραπέμπουν σε παλιές…δόξες και ανάλογα ένδοξα ποσοστά. Και φυσικά κάνουν ενέσεις αισιοδοξίας στα μέλη και τους φίλους, οι οποίοι μετά την εκλογή Ανδρουλάκη και την δημοσκοπική ανάταση των ποσοστών του κόμματος, προσβλέπουν σε υπολογίσιμες επιδόσεις στις εκλογές, οι οποίες θα καταστήσουν το κόμμα- πιθανώς- ρυθμιστή των καταστάσεων, όπως έχει αρχίσει να διαφαίνεται.
Η όλη διαδικασία η οποία δεν είχε να κάνει μόνον με την αναβάπτιση του κόμματος, αλλά και με την ανάδειξη νέων νομαρχιακών και τοπικών οργανώσεων, όπως επίσης και των συνέδρων που θα μετάσχουν στο Συνέδριο του κόμματος (20-22 Μαΐου) προφανώς θέτει τις νέες βάσεις επανεκκίνηση του κόμματος, αφετηρία της οποίας θα είναι τυπικά το συνέδριο. Όπου,
στο πλαίσιο της εσωκομματικής διαδικασίας και της εκλογής των οργάνων του κόμματος- όπως και σε κάθε κόμμα- θα μετρηθούν επί του πεδίου οι δυνάμεις του νέου προέδρου και των λοιπών…τάσεων.
Το δε γεγονός ότι για το σύνολο των διαδικασιών προσήλθαν μαζικά στις κάλπες πάνω από 170 χιλιάδες μέλη, αποδεικνύει στην πράξη ότι οι προσδοκίες και ο ενθουσιασμός που σημειώθηκαν κατά την εκλογή Ανδρουλάκη στην προεδρία, ¨καλά κρατούν”.
